A secret mission (✔)

8. Nog meer leugens!

De volgende ochtend sta ik langzaam op uit bed. Mijn hele kussen is nog klam van het huilen. Ik zucht en ik draai mijn kussen om. Ik kleed me aan en ik loop naar de badkamer en ik poets mijn tanden. Als ik klaar ben, berg ik mijn tandenborstel op en ik haal mijn haar uit de knot en ik borstel het. Dan doe ik het in een losse staart.

 Ik pak wat mascara en ik doe het op mijn wimpers. Ik zucht nog even en ik loop naar beneden. 'Goedemorgen schat,' zegt mijn vader. 'Morgen,' mompel ik droog en ik ga aan tafel zitten. 'Wat is er? Ben je teleurgesteld dat de missie niet is gelukt?' Vraagt mijn moeder. 'Uh, ja,' mompel ik.

'Weet je, ik heb eigenlijk ook geen trek, ik ga er maar eens vandoor,' zeg ik. 'Waar ga je heen?' Vraagt mijn moeder. 'Naar een vriendin, van mijn oude school,' lieg ik. 'Je had toch geen vriendinnen?' Vraagt mijn moeder met een klein glimlachje, vindt ze dat nu grappig?

 Ik vond het altijd vreselijk om geen vrienden te hebben, ik werd niet gepest of zo, maar iedereen was bang voor me, want ze wisten in welke familie ik zat. Als ik er nu over nadenk was ik volgens mij de grootste schrik van de school. Zelfs de stoerste pestkoppen liepen in een boog om me heen. Best wel cool, maar ik was liever een normaal meisje geweest, die ook gewoon normale vrienden had kunnen hebben.

 'Die heb ik dus wel,' zeg ik droog. Ik zie Max me aankijken, hij denkt natuurlijk dat ik naar Dustin ga, maar dat ga ik ook niet, ik kijk wel uit. 'Maar, kan ik gaan? Of moeten jullie me nog verder ondervragen?' Vraag ik lichtelijk boos.

Mijn moeder lacht even. 'Nee hoor, ga maar, pas wel op en wees op tijd thuis!' Ik loop naar buiten en ik zucht even, waar zal ik eigenlijk heen gaan? Ik had het me niet eens bedacht waar ik heen zou gaan, maar ik wil gewoon even alleen zijn. Langzaam loop ik naar het meertje en ik ga aan de kant zitten en ik zucht. Ik zit daar al een tijdje als ik iets tegen mijn hoofd voel.

Geschrokken kijk ik achterom, er staat een man met een pistool. Ik kijk hem even aan. Ik ontspan wat als ik zie dat het geen Spark is. 'Geef me je geld!' Schreeuwt hij. Ik begin zelfs te lachen. 'Ben je gestoord kind? Geef me NU je geld!' Zegt hij dreigend. Een zucht verlaat mijn lippen. Die sukkel denkt nog dat hij van me kan winnen ook.

Het pistool houdt hij tegen mijn hoofd en ik staar hem emotieloos aan. Net op het moment dat hij de trekker over wil halen, pak ik vliegensvlug een pistool uit mijn zak en ik houd het op hem gericht.... Hij lijkt even verbaasd te zijn dat ik een pistool bij me heb, maar hij grijnst dan. 'Moet ik nu bang zijn?' Vraagt hij spottend.

 Ik grijns even, hij heeft geen idee. 'U komt hier vast nooit, of wel?' Vraag ik spottend. De man schudt zijn hoofd. 'Hoezo?' Bromt hij. 'U heeft geen idee met wie u te maken heeft,' sis ik. 'O met wie dan?' Vraagt de man, hij is nog steeds niet echt onder de indruk. 'Kent u de Andersons?' Vraag ik.

De ogen van de man worden groot. 'Je bluft,' zegt de man onzeker. Ik begin te lachen, we hebben allebei nog een pistool op elkaar gericht. Ik pak mijn ID en ik houd het in de lucht. 'Bewijs genoeg?' Vraag ik. De man kijkt me bang aan. Iedere crimineel is bang voor onze familie.

'Schiet me dan neer als je durft,' zegt de man. 'Ik schiet u niet neer, maar u verdwijnt hier nu, en als ik u hier nog een keer zie, heeft u een groot probleem,' sis ik. De man lacht. 'Je durft het niet he?' Vraagt hij. 'Natuurlijk wel, maar wees verdomme blij dat ik u spaar,' sis ik. Eigenlijk heeft de man gelijk, ik durf het niet.

'Ik geef u nog 10 seconden,' sis ik. Maar de man blijft staan. Ik tel af in mijn hoofd. 10,9,8,7,6,5,4,3,2,1 en nu is hij telaat.

 Ik haal de trekker over, en de man valt neer op de grond. Er vormt zich langzaam een plasje bloed rondom de man. Mijn handen beginnen te trillen en ik krijg tranen in mijn ogen, nooit had ik verwacht dat het zo moeilijk was om iemand te vermoorden. Snel stop ik mijn pistool weer terug in mijn zak en ik ren zo snel mogelijk naar huis, er rijdt hier veel politie, die mogen me niet zien met een pistool terwijl er verderop een dode man ligt.

Ik steek de sleutel in het slot en ik loop snel naar binnen. 'Jij bent snel terug,' zegt mijn moeder. Ik kijk op de klok en ik besef me dat ik pas 20 minuten weg was. Ze zijn nog steeds aan het ontbijten.  'Was het niet leuk?' Vraagt mijn oma. Ik geef geen antwoord en ik ga aan de ontbijttafel zitten. 'Wat is er? Je ziet zo wit,' zegt Max.

Ik slik even. 'Ik heb iemand vermoord,' zeg ik zachtjes. 'Dus?' Vraagt mijn moeder. 'Ik vind het gewoon zo erg,' fluister ik bijna. 'Wie heb je vermoord dan?' Vraagt mijn moeder. 'Een crimineel, hij wilde mijn geld, dus ik heb hem neergeschoten,' zeg ik. 'Wat is daar erg aan, je verdedigde jezelf gewoon joh,' zegt mijn moeder. Ik haal mijn schouders op en ik zucht even. 'Jullie hebben gelijk,' mompel ik.

---

 Die middag heeft Dustin weer een sms gestuurd.

Dustin: Hey, ik moet je weer zien! Kunnen we elkaar niet ergens ontmoeten waar jouw en mijn familie nooit komen?

Leyla: Ja, ik wil jou ook vreselijk graag zien! Ja, ik ken wel wel wat plaatsen waar ze nooit komen. Komt jouw familie in Grootdorp?

 

Dustin: Wat een goed idee! Daar komen ze sowieso niet. Dat is het saaiste dorpje van de provincie, ik denk zelfs niet eens dat ze het kennen! ^^

Leyla: Haha, top! Wanneer zullen we elkaar zien?

Dustin: Wat dacht je van straks?

Leyla: Prima! 2 uur? x

Dustin:  Is goed! x

Ik kijk op de klok, nog een half uur. Ik besef me opeens dat ik er niet eens kan komen, het is te ver om te lopen, ik kan geen auto rijden en er rijden geen bussen heen. Dan maar fietsen....Als ik nu ga, red ik het nog. Ik storm de trap af. 'Ik ben weer weg, ben voor het eten terug!' Roep ik en ik sluit de deur achter me. Ik loop naar de schuur en ik stap op mijn fiets en ik rijd richting Grootdorp. We hebben niet eens een bepaalde plek afgesproken, maar Grootdorp is zo klein dat je elkaar wel moet vinden.

----

Ik ga proberen tot hoofdstuk 10 deze vakantie nog af te krijgen! :D

En iedereen die gevoted heeft op mijn vorige hoofdstukken: hartelijk bedankt! ♥♡

Byeee