Vurgun boyxboy

XXXV

Atlas
Eve gelmiş ve kapının önünde dikiliyorduk.Onun sargılı eli ile benimki birbirine kenetlenmişti.

"Atlas, annem biraz farklıdır."

"Homofobik biri mi?"

Bana yandan bir bakış attı.Sonra gülümseyerek başını iki yana salladı.

"Aksine, ona eşcinsel olduğumu açıkladığımda tam on dakikalık bir şok yaşamıştı.Sonra ise bana bakarak gülümsemiş ve aynen böyle demişti; "O zaman seni Enes ile tanıştırma vakti geldi."

Gözlerime baktı.Eski anısını hatırlamaktan zevk alırmışçasına gülümsedi.

"Enes annemin eşcinsel arkadaşıydı.Hatta annem sonradan sadece anne ve babaların gelebileceği bir grup oluşturmuştu.İsmi Çocuğum Eşcinselse Bundan Sananeydi."

Karan bir kaç saniyelik duraklamanın ardından elini uzatarak kapıyı çalmıştı.Kendi evine neden kapı çalarak girdiğini anlayamıyordum.Anahtarı var sanmıştım.

"Annemin en gıcık olduğu şeydir."

Soru dolu bakışlarıma omuz silkerek cevap vermişti sonra.

Kapıya yaklaşan ayak seslerinin yanında anlaşılmayan konuşma sesleri de duyuluyordu.

Kapı sonuna kadar açılıklar karşımıza sportif ve uzun boylu bir kadın çıkmıştı.

Kahverengi saçlarının uçları rengarenkti.Bize kaşlarını çatarken Karan'a doğru konuşmuştu.

"İlk hamlenin bu kadar erken olacağını tahmin etmiyordum."

Karan omuzlarını silkti.

"Bende bu kadar erken geleceğini tahmin etmemiştim."

Gözlerini kısarak ona bakarken önce aşağıya doğru indi gözleri.Sonra ise el ele tutuşmuş ellerimizden yukarıya doğru çıkarken gözleri büyümeye başlamıştı.Benimle göz göze gelince ise gözleri daha çok büyümüş ve parmağını bana doğru uzatmıştı.

"Bu o!"

Karan elini yüzüne vururken başını iki yana sallamış ve boğuk bir şekilde annesine seslenmişti.

"Fakat anlaşmamızda onlara bakabileceğimin izni vardı."

Annesi omuzlarını düşürmüş ve Karan'a doğru konuşmuştu.Annesi kapıyı daha da açtı ve geriye çekildi.

Karan başını iki yana sallayarak içeriye doğru adımladı.Arkasından beni de çekerek içeri birlikte girdik.

Annesi geriye çekildi.Sonra ise hızlıca mutfağa doğru yol aldı.

Karan'ın adımları ise salonun yoluna çıkıyordu.Birlikte yan yana koltuğa oturduk.
Hâlâ daha ben kavga etmediklerine şaşıyordum.

"Neden böylesiniz?"

Stresli gibiydi.Birleşen ellerimizi ayardı ve üzerine giydiği paltolunun üzerine sildi.Gergin bir şekilde konuşmaya başladı.

"Yaptığım seçimlere saygı duymadı.Bu yüzden kavga ettik.Bir yola yakın da küsüz işte."

Mutfakta olan annesi içeriye doğru yürürken elinde üç bardak olan tepsi vardı.

Bana Nescafe'yi uzatırken Karan'a ise çikolatalı sütü uzatmıştı.Kendisi de eline aldığı bardak ile karşımızdaki koltuğa oturmuştu.

Karan annesinde bakarak konuştu.

"Neden geldin?"

"Turumuz burdan geçiyordu.Bende hazır gelmişken oğluma uğrayayım ve aramız düzelsin diyordum."

Annesini incelediğim zaman oldukça genç görünüyordu.

Karan heyecanla yerinde kıpırdanırken ben olaylara sadece seyirci kalmıştım.

"Enes abi hâlâ orkestra şefiniz mi?"

"Evet, onula bir bütünüz.Biliyorsun, onu bırakmaya niyetim yok.Hatta sevgilisi de var.Tur bittikten sonra evlenmek için yurt dışına gidecekler."

Karan elinde tuttuğu bardağı yanındaki sehpaya koyarken hızlıca önde doğru atılmıştı.

"Beni davet ettiler mi?"

Annesi başını yavaşça sallarken gülümsemeye başlamıştı.

"Evet, davet ettiler.Hatta sadıcının sen olmasını istedi."

"Elbetteki olurum."

Etrafa sessizlik çökmeye başlamadan önce ben onları kaşlarım çatık bir şekilde ve olayı anlamaya çalışır bir şekilde bakıyordum.

Etrafa sessizlik çökmeden annesi bana baktı.Makyajdan yoksun yüzü ile konuşurken gözüme çok doğal görünmüştü.

"Ben sevgilinin annesi, Melin.Sende oğlumun sevgilisi?"

"Adım Atlas."

Gülümseyerek başını iki yana şaklamış sonra ise Karan'a dönmüştü.

"Sonunda senin gibi farklı isimli birini bulabildin."

Sonra ise etrafa baktıktan sonra tekrardan bize dönmüştü.

"Ayni yaşta mısınız?"

Karan kafasını sallarken ben kendimi görücüye gitmiş biri olarak hissediyordum.

Fakat burda kimse kimseyi almayacağı bir gerçekti.Biz birbirimize aitken zaten birinin birine verilmesi çok saçmaydı.Ne  borç olarak verilebilecek bir paraydık, ne de bir maldık.

"Hangi bölümdesin Atlas?"

"Gastronomi okuyorum."

"Bende piyanistim.Bir gün seni de konserimize beklerim.Aslında sizi demeliydim."

Kadın gülümserken gözleri Karan da takılı kalmıştı.Gülümsesi yüzünde solarken konuştu.

"Karan, özür dilerim.Öyle yapmamam gerekirdi.Tercihlerine saygı duymalıydım ama sen de beni anla.Ben senin annenim, senin için en iyisini isterim."

Ayağa kalktı.Karşımıza gelerek Karan'ın dizlerinin dibine çöktü.Onun ellerini kendi ellerinin arasına hapsetti.Sargıya alınmış elini okşayarak ona bakmayı sürdürdü.

"Bir kere daha böyle bir şey yapmayacaksın.Bana kendi düşünceni söyleyebilirsin ama işlerime karışamazsın.Ben artık büyüdüm."

Annesi başını sallarken geriye çekilerek kollarını açtı.Karan annesinin kollarının arasına girerken kendimi cami avlusundan alınmış üvey evlat gibi hissediyordum.

Birbirlerine sıkıca sarılırken annesi bana yandan bir bakış atmıştı.

Kollarını daha da açarak bana da gelmem için işaret yapmıştı.Kollarının arasına girdim.Bir an için kendimi mutlu ve huzurlu hissettim.