A/N:
Hi guys! Check out my new story! Fan fiction of EXO.
Anyway, short update for today, hope you like it! <3
VOTE.COMMENT.SPREAD!
I love to hear your thoughts. Magcomment kayo kung gusto nyo or may gusto kayong sabihin. :)
-----------------------------------------------------------------------------------
Chapter 9
I am damn hurt! Gabi gabi akong umiiyak kapag naiisip kong iniwan nya ako sa kadahilanang hindi ko alam.
At ito na naman ako sa kwarto ko. Kahit pagod ako dahil nagpasa ako ng mga requirements sa papasukan kong school pati nagreview ako para sa entrance exam. Maghahanap at maghahanap talaga ng oras ang utak ko para maalala ko ang mga nangyari. Tapos iiyak ako hanggang sa makatulog.
*tok tok*
Kasabay nang pagpasok ng liwanag ay ang anino ng mama ko. Alam nya na ang nangyari. Kinuwento ko sakanya.
Pinunasan ko ang luha ko sabay ayos ng upo sa kama ko.
"Ma."
Umupo rin si mama sa tabi ko at bigla akong niyakap dahilan para mas lalong magbagsakan ang mga luha ko.
"Sssh. Hush now baby, I know you're still hurt. Ganyan talaga sa love masasaktan at masasaktan ka. Iniwan ka nya, hayaan mong pagbalik nya makita nyang sya ang nawalan. Baby, I'm sure he have his reasons. I know its hard but try to move on. Nasaktan ka. Live with it."
"Ma. How can I move on? Ni hindi ko alam ang reason? He just left me hangin' and it damn hurts! Hindi ko alam kung saan ulit ako mag uumpisa."
Narinig ko ang pag buntong hininga ni mama after non naging tahimik na ang buong kwarto tanging paghikbi ko na lang ang maririnig.
Nang wala nang mailabas na luha ang mata ko, tiningnan ko lang si mama telling her that I'm tired. Humiga na ako, inayos na ni mama ang kumot ko pero hindi sya umalis sa tabi ko.
"Can you do me a favor baby?" biglang sabi nya.
Tumango naman ako. "I want you to party! Meet other people. Drink if you want. 1 week Hope."
Napakunot naman ang noo ko. "What are you saying ma?"
"I am giving you my permission to go out in the middle of the night or shop all you want. Ayokong mag stay ka dito. Ayokong makita kang ganyan. Do what you want Hope." She said and give me a sly smile.
"... just promise me one thing."
Hindi ko maintindihan si mama. Ano bang pinagsasabi nya? I am free as a bird? In this kind of situation? Magpaparty ako agad agad kung hindi sana ganito ang situation.
"... I am giving you one week Hope. After that I want you to start your life again. Lalaki lang yon, hindi titigil ang mundo dahil lang umalis sya. Hahayaan mo bang he's living his life while you are stuck here? Little by little baby. I am here, actually we are here to help you."
I just nod. Iniinternalize ko pa ang sinasabi ni mama. I know she has point, after all mother knows best.
"Pag isipan mo yan. Then talk to me. Ok? Good night baby. Things will be better. I love you, always remember that."
----
"Rise and shine!" I said to myself.
Late na ako natulog kagabi dahil sa sinabi sa akin ni mama. Pinag isipan ko ng maigi yung favor na hinihingi nya. Favor ko rin to sa sarili ko. After all there's no harm in trying. Step by step makaka move on din ako.
I'm going to text John. Buti na lang vacation ngayon. Sana hindi ko madala tong kagagahan ko sa college.
To John:
Boy frieeend! Can you accompany me later I really want to have sone fun! Process of moving on. You know! BAR HOPING!
Pagkasend nung msg tumayo na ako tapos pumasok ng banyo.
Pinili ko ang shorts at shirt para suotin ngayon.
Today is my new beginning! Hope it will work.
