Mutluluğu göremezsin seni mutlu etmeyen birini severken.
Bu yeşil gözlerin karanlıkta bana nasıl umut ışığı olduğunu hatırladım.Yüzümden ayrılmayan bu gözler kimindi?
Kolumun çekiştirilmesiyle sendeledim.
Umay bıkmış gözlerle "Yarım saattir sana bağırıyorum Buğlem." Sesi yüksek çıkmıştı.
Tedirginlikle bakışlarımı Umay'a çevirdim.
"O, burada.Beni kurtaran çocuk burada!"
Gözlerimi çocuğun oturduğu tabureye çevirince beklentimi boşa çıkaran bir hayal kırıklığıyla karşılaştım.
Boş bir masaya oturdum.Umay içecek almak için beni burada tek başıma bırakmıştı.Bir çok insanın müzik diye dans ettiği gürültü iyice başımı ağrıtmaya başlamıştı.
Ses bir anda durdu.Dans edenler hoşnutsuzca bağırmaya başladılar.Ne olduğunu anlamak için etrafıma bakındım.
Bağıranları susturan gitar sesi olmuştu.
Kafamı küçük sahneye çevirince tanıdık bir çift yeşil göz karşımdaydı.Gözlerini gözlerimden ayırmadan şarkı söylemeye başladı.
"Yüzünden gözyaşlarının sel gibi aktığını hatırlıyorum.
Sana asla senin gitmene izin vermiyeceğimi söylerken,
Tüm o gölgeler neredeyse senin ışığını öldürecekken,
Senin bana 'Beni yalnız bırakma' dediğini hatırlıyorum.
Ama bunların hepsi öldü ve gitti ve bitti bu akşam.
Sadece gözlerini kapat
Güneş batıyor
Sen iyi olacaksın
Şimdi kimse seni incitemez
Gel gündüz ışığı
Sen ve ben güvende ve sağlam olacağız.
Pencereden dışarı bakmaya cesaretin yok mu sevgilim?
Herşey ateşe verilmiş
Bu ninniye tutun
Müzik gitse bile
Sadece gözlerini kapat
Güneş batıyor
Sen iyi olacaksın
Şimdi kimse seni incitemez
Gel gündüz ışığı
Sen ve ben güvende ve sağlam olacağız."
Şarkı bittiğinde yeşil gözleri gözlerimde donuklaşmıştı.Bir kaç kişi dönüp bana bakmaya başladı.Gözleri Eymen gibi derin bakmıyordu.
Yüzünü bugün ilk defa inceleyebiliyordum.Oldukça yakışıklıydı.Saçları kahverengiye çalan bir sarıklıktaydı.Yüzünde gülümseme olmasa bile sevgi dolu bir ifade vardı.Bakışlarıyla duygularını karşındakine aktarıyormuş gibiydi.
Büyük bir gürültüyle yerimden sıçradım.Herkes çığlık çığlığa bir tarafa kaçıyordu.Korkarak ayağa kalktım.
Arkamı döndüğümde devrilmiş bir masa ve sinirle sarhoşu döven bir Eymenle karşılaştım.
Gözlerinde hiç görmediğim bir öfke vardı.Ağzından küfürler savurarak adamı tekmeliyor,yumruklar indiriyordu.Sanki tüm öfkesini çıkarıyor gibiydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SARMAŞIK
Romance"Nasıl başarıyorsun? Duygusuz olmayı, acı çekmeden yaşamayı, hissetmemeyi bana da öğretir misin?" Eymen'in adım atmasıyla geriledim. Sanki aramızda çok mesafe varmış gibi dudaklarıma yaklaştı. Ellerimi göğsüne yerleştirerek ittirmeye çalıştım. Hiçb...
