I Love My Probinsiyana Girl

Chapter VI

Hannah's POV

Akala ko talaga kung ano na ipapagawa ni boss. Nashokot naman ako roon.

Walang malisyang minasahe ko siya at ang loko naghihilik na. Agad ko namang nilisan ang kanyang silid.

**
Mabilis na lumipas ang mga araw at makakaisang buwan na ako rito at malapit ng umalis. Pero yung totoo hindi ko pa nasasabi kay manang na isang buwan lang ako rito.

Nakapasa nga pala ako sa pup at ngayon mag eenroll na rin sa wakas.

Kung tatanungin niyo naman ako kung ano ng pakikitungo ni boss, ayun ganun pa rin. Sweet minsan at minsan cold.

Habang naglilinis ako sa isang kwarto sa second floor, may napansin akong isang larawan na ang nakalagay ang isang masayang pamilya at naroon si sir Russel na masaya.

"Ang pogi naman pala ng kapatid ni sunget!"Sabi ko.

"Anong ginagawa mo rito? Bakit hawak mo yan? At sinong pogi ha? ".Tuloy-tuloy na sabi ni Sir Russel.

"Ah eh hehe sir nariyan po pala kayo. Hehe an-o anoo po kasi sabi ko ansaya ng pamilya niyo sa picture".Palusot kong sabi.

"Hindi may narinig akong pogi eh. Sinong Pogi at sinong sunget". Tuloy na sabi niya.

"Kayo ho sir sabi ko ang pogi niyo po. " ang sarkastiko kong sabi.

Nilisan na niya ang kwartong aking nililinisan at ako ri'y nagtungo na sa baba upang maghanda ng tanghalian.

Russel's POV

Damn that woman. She even say that my brother is more handsome than me. I don't like her being like that, like she even want my brother than me even she did'nt see him at all.

I've heard all she said a while ago. She said that we have better family, but the truth is, it is not.

Bumaba ako upang tignan ang ginagawa ni Hannah. Ewan ko ba pero lately lagi ko nalang hinahanap siya. Hindi ko alam pero sa simpleng aksiyong ginagawa niya nafafall ako.

Nakita ko siyang nakaupo sa sofa at nanunuod ng isang korean movie.

Gusto ko siyang asarin.

"anong ginagawa mo sa oras ng trabaho?"kunwaring galit na turan ko.

"ah eh boss tapos naman na trabaho ko kaya okay lang naman na manuod ako diba? "tutok pa rin sa tv na sabi niya.

Hayy hahayaan ko muna ang kasiyahan niya.

Hindi ko namalayan ay nakatitig na pala ako sa kanya. Ang ganda niya talaga.

Ng walang kuwan ay may nagsalita.

"Boss bakit po? May dumi po ba ako sa mukha? " tanong niya.

Agad ko namang inilihis ang tingin ko at nagtungo nalang muli sa aking silid.

Hayyyyyy tinamanaan na yata talaga ako sa probinsiyanang ito.

**

Hannah's POV

Dalawang araw bago ang pasukan ay wala pa rin akong gamit sa eskwela. Ngayon na rin sana ako aalis dito upang maghanap ng mas malapit na tirahan sa PUP.

Narito ako ngayon sa harap ng silid ng amo namin. Nagdadalawang isip kung kakatukin ba o hindi.

Naglakas loob akong katukin ang pinto.

Maya maya'y may nagsalita.........

"Come in". Si boss iyon.

"What do you want? ". Cold na sabi niya.

" Sir pwede ko na po bang makuha ang sweldo ko sa isang buwan? Magpapadala po kasi ako sa probinsiya" Matapang na sabi ko.

"O heto sobra sa 5000 yan, iyo nalang yung iba. " wika niya.

Hindi pa rin ako umaalis kahit nakuha ko na ang aking sweldo.

"May kailangan ka pa ba? "Dagdag pa niya.

"Ah eh sir magpapaalam na po sana ako. " Sabi ko ng may nginig sa aking boses.

"Ano? At bakit ha? Hindi ka naman namin pinababayaan dito ah. " halos mapatalon ako sa sigaw niya.

Hindi na ako nakasagot dahil sa aking takot.

Lumabas nalang ako ng kanyang silid.

Kailangan ko ng umalis. Hindi ako makakapag focus sa pag aaral ko kung mananatili pa rin ako rito. Alam ko na ang plano. Hindi nalang ako magpapaalam mamayang madaling araw.

Russel's pov

Fuck no. Hindi siya pwedeng umalis. Ayoko. Hindi.

Bakit kaya siya aalis?
My heart is asking why she want to leave. I my be her problem? Or my attitude instead?

Basta hindi siya pwedeng umalis ng basta basta.
Pero baka natakot kanina dahilan ng hindi na niya pag-alis.

Itutuloy.............