နမ့္ဟူးႏြဲ့ ေရတံခြန္သို့သြားရာလမ္းကား
ေရွ့ကိုမျမင္ရေလာက္ေအာင္ သစ္ပင္မ်ား
ဖံုးလြွမ္းေနျပီး ေတာင္တက္လမ္းမွာ မတ္ေစာက္လွသည္...။
ထို့ေျကာင့္ ေစာျမတ္ တို့မွာ သြားရင္း နားရင္းျဖင့္ တက္လာျကရသည္...။
ေတာင္တက္လမ္း အျပီး ညာဘက္မွ လမ္းသြယ္တစ္ခုထဲသို့ ဝင္သြားေသာအခါ
ေျမျပန့္ကဲ့သို့ လြင္ျပင္အက်ယ္ျကီးကို ေတြ့ရေလသည္...။
ထိုလြင္ျပင္မွ လွမ္းျကည့္လ္ိုက္ေသာအခါ
အစိမ္းေရာင္သန္းေနသည့္ နမ့္ဟူးႏြဲ့ေရတံခြန္က ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္
သဖြယ္ ျမင္ရသူတို့ရင္အစံုကို လႈပ္ခတ္ေစ
ေပသည္......။
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ေရစီးမျကမ္းဘဲ ေအာက္ေျခေျပျပစ္ေသာေျကာင့္ ေရတံခြန္အေပၚထိပင္ တက္ေရာက္နိုင္သည္...။
ေစာျမတ္ တို့ေရတံခြန္ေျခရင္းသို့ ေရာက္ေသာအခါ ေဒသခံရြာသူ ရြာသားမ်ား ဖြင့္ထားသည့္ ဝါးတဲစားေသာက္ဆိုင္ေလးမ်ား ကို ခ်စ္စဖြယ္ေတြ့ရွိရေလသည္......။
ေစာျမတ္ တစ္ေယာက္ ဓာတ္ပံုရိုက္လိုက္ ေရကစားလိုက္လုပ္ေနေသာ အမြန္နွင့္ ဘုန္းရွိန္လင္း ကို ေငးျကည့္ေနမိသည္။
ျပီးမွ နန္း ကိုသတိရ၍ေဘးနားသို့ ျကည့္လိုက္ေသာအခါ နန္းမွာ ေနရာတြင္မရွိေတာ့ေခ်......။
ထို့ေျကာင့္ ေစာျမတ္ လည္း လ္ုိက္ရွာရန္ ထြက္ခဲ့ေပေတာ့သည္......။
အနည္းငယ္ လူရွင္းေသာေနရာတြင္
ဆင္စြယ္ေရာင္ျမန္မာအက်ီၤနွင့္ အဝါနုေရာင္ထဘီကို ေျခသလံုးေလာက္ထိ မထားကာာ ေျခေထာက္နွစ္ဖက္ ကိုေရထဲသို့ခ်၍ ထိုင္ေနေသာ နန္း ၏ အလွကားး ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ပမာ......
YOU ARE READING
ေျခရာေကာက္သူ
Historical Fiction#သမိုင္းေျကာင္းကို စိတ္ဝင္စားေသာ Tourist guide ေကာင္မေလးနွင့္ #ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ားကို နွစ္သက္ေသာ Archaeologist မိန္းမပ်ိဳတစ္ဦး တို့၏ ေတြ့ဆံုမႈမွ စတင္ခဲ့ေသာ ထူးဆန္းမႈမ်ား #ေရွးေဟာင္းသမိုင္းေျကာင္းနွင့္ ဆက္စပ္၍ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ဆန္ ေရးဖြဲ့ထားေသာ fiction...
