UNEXPECTED

UNEXPECTED chapter 2

CHAPTER 2

Dumating na kami sa isang mataas at malaking building

"we're here. ready?" makaready naman to. Sa totoo lang kinakabahan tlaga ako sa pag kikita namin ulit ni Jong. Kasi naman 12 yrs old pa ako nun at 10 siya nung huli kaming nagkita. Though nakakapag video chat naman pero iba padin sa personal.

"kilala ka ni JK kahit magkalayo kayo, wag kang mag alala. Tayo nga eh, we were enemies for almost 11 yrs tapos now lang din tayo nagkita ulit, see? ok naman tayo diba?" ok ba kami? bat para sakin hindi naman? hahaha

"oh tara na, gabi na oh. parang bayad mo oras ko ah, whole day mokong alalay at driver, parang wala akong trabaho bukas ah" kasalanan ko tlaga? loko tlaga to

"sino ba nagutos sau na ikaw mag accompany saken ha?"

"wala, ginusto ko to"

"yun pala eh, tara na nga kahiya naman sayo eh" tumawa nalang siya

umakyat na kami sa 3rd floor gamit elevator. tapos naglakad na kami sa hallway then huminto si JH sa harap ng isang pinto. nagdoorbell siya tas bigla akong may narinig na ingay sa loob. maya maya bumukas ang pinto, nakita ko agad muka ni Jong pero parang 2 seconds lang kasi naramdaman ko nalang nakayakap na siya saken.

"I missed you too Jong haha" niyakap ko din siya

"Emmaniee~" sabi niya na parang batang naiiyak.

"wow JK, it's been a long time since I've seen that side of you." sabi ni JH na tumatawa

"shut up hyung" nakayakap padin siya saken. naramdaman ko nalang na parang basa ung balikat ko. umiiyak ba siya? wait lang, diba ako ung babae? dapat ako ung umiiyak eh. tomboy na ba ako? xD

"aaww JK's crying~" asar ni JH sakanya

"wahaha! Jongkookah! why are you crying?" napatingin ako sa may pinto, dun ko lang narealize na may anim pa palang lalaki kaming kasama.

"shut up Hobie hyung" umalis na siya sa pagkakayakap niya. Nagsmile siya saken. Namiss ko siya sobra.

"I think I'll leave you here now, still got things to do. Take care of her JK. Bye Emman, I'll see you when we've got time."

"wow close tayo?" sabi ko sakanya pero nakatawa

"ang bait mo tlaga saken haha bye" nag wave siya tas pumasok na sa elevator.

"tara na Emmanie sa loob, dalhin ko na bags mo" sabi ni Jong. Medyo awkward pa sa personal pero makakapag adjust din kami agad for sure.

pumasok nako sa dorm nila, ang laki at very organized to think na puro sila lalaki. pinaupo muna niya ako sa sala, pati rin sila naupo din. hindi ko alam ang sasabihin ko at igagalaw, nahihiya pa kasi ako sa mga kasama niya.

naupo sa tabi ko si Jong na ang lawak lawak ng smile

"ano ba Jong, alam ko namiss moko pero wag ka ngang ganyan"

"I'm like this even before pa naman ah" sabi niya at nakapout pa

"ehem!" dun ko lang napansin ulit ung mga ibang nakaupo kasama namin. haha

"ahh! Emmanie these are my hyungs, that means they're older, parang mga kuya in tagalog."

"Hi :) I'm Emmanuel Ferrer. Nice to meet you." sabi ko sakanila

"Hello I'm Kim Namjoon, I'm the leader of BTS. It's so nice to finally meet you, we've heard so much about you because of Jungkook." ang cute ng dimples niya, yun tlaga napansin ko eh noh? haha eh sa cute naman tlaga siya eh