Mawalan man ng internet di ako mapipigilang mag-UD!
Anong ginagawa ng Microsoft?
Wahahahahaha..
Adik sa pagtytype.. lels..
---------------------------------------------------------------------
Adrian’s POV
“Psssh.. Tinapos kung kelan naulan..”
“Oo nga.. Dapat wala nang praktis.. Tapos na naman yung laban eh..”
“Oi Montiero uuwi kana? Hindi kana magpapatila ng ulan?”
“Hindi na.. Mas gusto kong magpahinga..”
Wala akong sa mood ngayong araw..
Psssh.. Dapat hindi na ako dumalo sa praktis..
Inabutan pa tuloy ako ng ulan..
Tsk.. Next year pa kasi ako reregaluhan ng motor..
Mag-iintay pa tuloy ako ng sasakyan sa labas.. =_____=
Pagkasara ko ng locker ko may nakita akong note..
Napatingin ako sa paligid..
Hindi ba nila napansin to?
Ian,
Iintayin kita sa likod ng school.. Kahit anong mangyari iintayin kita.. Please.. Let me explain..
Honey labs
Pssssh..
Napabuntong hininga ako..
Ilang araw na rin mula nung mangyari yun..
Ilang araw na sobrang tiniis ko siyang huwag makita..
Kahit tawagan manlang..
But D*mn!
Hindi ko pala kaya..
Dali-dali akong pumunta sa likod ng school..
Teka..
Umuulan?
Ang lakas ng ulan ah..
Nandun pa kaya siya??
Baka wala na..
Napatingin ulit ako sa note niya..
Kahit anong mangyari iintayin kita..
Hindi kaya...
Psssh..
Pumunta pa rin ako sa likod ng school..
Wag naman sana..
Wag naman sanang magpaulan pa siya para lang intayin ako..
Baka magkasakit yun..
Dali-dali akong tumakbo..
Pinaikot ko ang paningin ko sa paligid para makita siya..
Pero..
Mukhang wala na siya..
Baka umuwi na yun...
Psssh..
Bakit nga naman siya magtitiis na magpakabasa sa ulan para lang intayin ako?
Pero natigilan ako ng may makita akong nakatayo sa isang puno..
Basang-basa at nangingig na sa lamig..
<////3
Bakit niya ako inintay?
Bakit niya tiniis ang lamig ng ulan?
Bakit?
Nakatalikod siya sakin..
Pero dahil mahal ko siya..
Alam kong siya ang babaing kanina pa nag-iintay sakin..
“nandito ka parin?”
Halatang nagulat ko siya sa reaksyon ng balikat niya..
Unti-unti siyang humarap sakin..
Tsk.. Mamumutla na ang labi niyang mapula..
Para tuloy..
Para tuloy gusto kong halikan para pumula ulit.. >____<
Agad ko siyang niyakap..
“Dapat hindi mo na ako initay.. Dapat—“
“Hindi.. Gusto kong.. Gusto kong magkaayos tayo..”
Naramdaman ko ang yakap niya..
Sh*t this girl!
Bakit ba hindi ko siya matiis?
“hindi naman kita kayang tiisin eh..”
*sob..
Umiiyak siya?
*sob
“Umiiyak ka ba?”
Inangat ko ang mukha niya pero iniwas niya agad..
“Bakita ka umiiyak?”
Agad niyang pinunasan ang luha niya..
“Akala ko kasi hindi kana darating.. Ang lakas kasi ng ulan eh..”
Agad ko siyang niyakap..
“Sabi mo kasi kahit anong mangyari iintayin mo ako.. Yan.. Nabasa pa tuloy tayo ng ulan..”
Speaking of nabasa ng ulan..
“Paano ka uuwi? Uuwi ka ng basa?”
Nagulat ako kasi tumango siya..
“Hindi pwede.. Magkakasakit ka.. Halika.. Dalhin kita ng clinic..”
Bubuhatin ko na siya pero pinigilan niya ako..
“Baka may—“ iniwas niya ang tingin sakin..
Ok gets ko na..
Baka may makakita samin..
“Wala namang masama.. Lalo na sa kalagayan mo ngayon.. hindi nila malalaman..”
Tumingin siya sakin..
Masyado pa siyang takot..
Pero bakit niya sinuong ang sitwasyon namin ngayon?
---------------------------------
Looking at her angelic face makes me fall in love with her over and over again..
Kahit pa ganito ang set up namin..
Patago..
“Nurse.. Si Miss Shane?”
I heard someone looking to my angel..
Paglingon ko..
Ito ba ang driver nila?
“Thank you sa pag-aalaga kay Miss Shane..” sabi niya saka binuhat si Shane at dinala ang mga gamit niya..
Tumango lang ako..
I dont know why pero may naramdaman akong kakaiba..
Asar ba ako sa lalaking to?
Bat ba pakiramdam ko may something sa lalaking to?
Naiwan ako sa loob ng clinic..
Baka magtaka pa yung lalaking yun kung bakit ko pa sila sinusundan..
--------------------------------
Counting days before school..
Yes I’m afourth year now..
Hassle yet excited dahil madaming activities..
Wahahahahaha..
Sana makagraduate.. LOL..
[>INFATUATED CHICK<]
