Chapter 55: Where are you now?

130 1 3
                                    

I dont want this weekend last na hindi ako nakakapag-UD... >__< XD

-------------------------------------------------

Shane's POV

"Shana... Are you ok?"

"Yes ma.." tumango na lang ako sa tanong ni mama kahit hindi naman talaga ako ok..

My head is occupied...

By Carlo..

Kakauwi pa lang namin ng Pilipinas..

At hindi ko malaman kung tama ba ang pasya kong umalis ng Korea kasama sina mama at papa..

Yes  .. Iwant to be free from Seyoung..

From his foolish lies...

Pero I dont to be alone forever...

 Nakatingin lang ako sa bawat daanang dinadaanan namin..

Sa isang subdivison kami tumuloy...

Parang dito na ata nakatira sina mama at papa mula nang pumunta ako ng Korea..

"Let's go anak.." yaya sakin ni mama..

I look around the place..

Parang di ako sanay..

Sa Korea parang naging bahay ko na ang hotel.. Hahaha..

"Magpahiga ka muna anak.. mamaya may mga bisitang dadating..."

Sinunod ko na lang si mama lalo na at wala ako sa mood ngayon...

bago pa man kami umuwi dito sa Pilipinas.. hindi ko na alam ang iisipin ko...

 I browse my facebook to check if I can connect with him..

Pero hindi ko naman magawang imessage siya.. ~_____~

Napahiga na lang ako sa kama ko..

ano bang gagawin ko?? 

-----------------------------------------------

*TOK TOK TOK!

Ilang beses ko nanag narinig ang katok sa labas ng kwarto ko pero wala akong balak buksan..

Kasi.. wala lang.. tinatamad akong bumangon..

Kanina pa ako nakatingin dito sa kisame ng kwato ko at walang ginagawa..

"Shane anak.."

Hindi ko na matiis si mama sa labas kay pinagbuksan ko na siya..

"Nak.. Magbihis ka na at bumaba,, Maraming bisita ang naghihintay sayo.."

Naghihintay sakin??

Sino naman?

Sinara na ni mama ang pintuan ng kwarto ko..

Kahit na parang ang bigat sa paang maglakad, pinilit kong magbihis at mag-ayos..

Napatingin ako sa salamin..

Oo nga at maganda ako..

Pero hindi ba makita ng tao na sa kabila ng ganda ko hindi ako masaya?

Bakit ba lagi na lang sa pag-ibig parang ang malas ko??

Pinilig ko ang ulo ko..

I shouldn't think about him all the time..

Hindi ko nga alam kung iniisip niya din ba ako eh..

Napatingin naman ako sa kama ko... Aaaaargh!

Lalabas ba ako o matutulog na lang??

Haaist... Lalalabas na lang ako.. ~____~

-------------------------------------

O______O

Hindi ko alam kung paano ako nakababa ng hagdan habang amazed na amazed sa nakikita ko..

"I believe na ikaw lang at ako"

Mula sa kung saan nakita ko ang isang lalaking may hawak na isang pumpon ng bulaklak..

"Kung kaya't tayo ay pinagtagpo

I believe

Ang kapalaran mo'y ako

At sana ay ganun din ang puso mo"

Parang sinasabi ng puso kong kumanta din ako..

Hindi ko napigilan ang ngiti sa labi ko..

Pakiramdam ko pinawi ng kasiyahang nararamdaman ko ngayon ang lungkot na naramdaman ko bago pa man ako umuwidito sa Pilipinas..

"Noong una ay hindi mo ako gusto

Kaibigan lang ang turing mo

Paano na ako"

Bahagya akong natawa..

Oo ngha naman.. Nung makilala ko siya noong highschool parang wala siya sakin..

Malay ko bang...

siya pala ang destiny ko?? :))

"Araw araw maghihintay

Hawak lamang ang sinabi mong

Baka mahal mo rin ako

Tama na sa'kin ang minsa'y

Binigyan mo ng pag-asa"

Yun ba yung araw na...

"Basta't mahal kita

Ikaw lang at ako ang magsasabi ng I Love You"

Hindi ko napigilang sabayan siya sa huling lyrics na iyon..

A smile flash on our lips..

He hug me as I did..

hindi ko masabi kung gaano ako kasaya ngayon..

"EHEM!"

Napabitaw ako sakanya sa narinig ko..

Napakagat labi ako ng hindi ako magkamali sa nakita ko..

Si papa..

"Ikaw.. Sumunod ka sakin.." utos ni papa ng nakatingin kay Carlo..

Parang ayaw kong bitawan nun ang kamay ni Carlo..

But he flash a smiile to me telling that everything will be ok..

------------------------------------------------------

May mga bagay na hindi mo akalaing... <3 <3

[>INFATUATED CHICK<]

I BELIEVE (completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon