SWEETHEART 1: A Bestfriend's Disadvantage

S6: As A Friend

S6: As A Friend

[SHORT UPDATE]

~Samantha's POV~

"Adrian, mahal mo ba ako?"

Halata sa mukha niya ang pagkagulat. His eyes and mouth both turned into an 'O'.

Sino nga ba naman ang hindi magugulat sa biglaan kong pagtatanong?

My eyes remained staring at him, with no expression shown. But I know in my heart I'm hoping, assuming he feel the same too. That he loves me.

Sa dinami-rami ng signs na pinakita niya sakin, kahit alam kong dahil yun sa nami-miss niya si Heart, umaasa talaga ako.

Matapos ang ilang segundo, nagsimula siyang humalakhak ng malakas. Pinunasan niya ang mata niyang halos lumuha na sa kakatawa.

"Your joke is the best!" sabi niya saka tumawa ulit.

Poker face akong tumingin sa kanya. "And I'm not joking."

Unti-unting nawala ang mga ngiti niya hanggang sa naging seryoso ang mukha niya. His eyebrows arched.

"What do you mean you're not joking?" tanong niya.

I let my emotions open for him to see how I am desperately needing an answer to my question.

Nakita ko ang konting pagkagulat sa mukha niya.

"Adrian.Mahal.Mo.Ba.Ako?" mabagal kong sabi.

Ang pagkagulat sa mukha niya ay napalitan ng isang ngiti. Nagulat ako nang bigla niya akong akbayan.

"Syempre naman, Sam! I love you," Napangiti ako sa sinabi niya. "as a friend."

Doon gumuho ang mundo ko. Unti-unting nawala ang ngiti sa labi ko.

He love me.... as a friend.

I looked away to hide the disappointment building up on my face. Hanggang sa tumulo ang isang luha sa mata ko. Mabilis ko itong pinunasan dahil baka magtaka si Adrian.

"You became my partner when Heart left me. You became my shoulder when I'm lonely. You mean everything to me, Sam. You're my bestfriend! And I can't bear to see you go away."

Doon tumulo ang luha ko. Buti na lamang at nakatalikod ako. Hindi makikita ni Adrian ang pag-iyak ko.

I mean everything to him. Just because I'm his friend. Just because he need me. Just because I'm a replacement.

"Sam, yun oh! May nagbebenta ng popcorn at cotton candy. Gusto mo?"

Pasimple akong tumingin sa kaniya. Tuwang-tuwa siya.

"O-Oo." Pinilit kong hindi mag-crack ang boses ko.

"Sige. Wait here."

Naramdaman kong tumayo siya. I looked at how he ran to the vendor.

Tumatak sa isip ko ang sinabi niya.

I love you, as a friend.

I promise to myself, from this day on, I will not love Adrian Bartolome.

***

Sorry sa short update! Promise, maya-maya lang ay ipa-publish ko na ang S7 (kapag nagka-idea na ako kung anong sunod kong isusulat).

Geez. Na-amaze ako sa sarili ko bigla.

Akalain niyo yun? Naging loyal ako sa story na 'to?

Anyway, yung second story ng SWEETHEART Series ay ipa-publish ko kapag umabot ng S15 itong story na 'to. Kung sipagin ako, edi mga S12 or S10.

Yun lang naman so far ang ibabalita ko sa inyo.

K Bye!