You And I: Meant to be

Chapter 28

Sorry guys, ngayon lang nakapag upfate ulit. Sobrang busy eh :*

*****

Angelica's POV

After we heard the news about ate we immediately go to the hospital kung san sya dinala. I was really worried kasi alam kung may tampuhan sila ni kuya Tristan.

"Excuse me? Are you the patients family?" the doctor asked

"Yes doc" sagot naman ni Mommy

"I'm really sorry Mrs. Martinez, but we can't assure if Ms. Martinez will be okay. Due to the accident she have, there would be a possibility that she might get an amnesia. The impact of the accident happened to her was so dangerous. This is a miracle. Because some of the patients having an accident like this, died. But for now, we don't know how long she will be sleeping."

"But my sister will be okay right?" I asked the doctor

"If she will be strong, she will be okay" the doctor said

"Thanks God." Mommy whispered

"I'll leave you for a while, excuse me." the doctor said to us

"Thank You doc" Daddy said

Sana walang mangyaring masama kay ate. Di ko kakayanin na may mangyati sa kanya. Sana magka amnesia nalang talaga sya para makalimutan na nya yung Tristan na yun.

"Mom, Dad?" tawag ko sa kanila

"Bakit anak?" sagot ni Daddy

"What if magka amnesia nga si ate, dito pa rin ba tayo titira? I mean, ayokong dito sya gagawa ng bagong alaala nya. Ayokong dito nya maalala yung nangyari sa kanya." sabi ko sa kanila

"Ano'ng ibig mong sabihin?" tanong ni Mommy

"Mom, alam kong si Tristan ang dahilan ng aksidente ni ate. Dahil sa tampuhan nilang dalawa. Baka may ginawa si Tristan na ikinagalit ni ate kaya sya naaksidente." sagot ko kay Mommy

"Don't worry bunso, if your ate will be okay lilipad tayo pauwi ng Pilipinas para don na titira. Ako nalang ang babalik ulit dito para magtrabaho. Dahil sa sinabi mo, ayokong dito pa makakuha ng panibagong alaala ang ate mo." sabi ni Daddy

"Thank You dad," sabi ko sa kanya sabay yakap

**

"Anak, uuwi na muna kami ng Mommy mo ha? Kukuha lang kami ng gamit sa bahay. Bantayan mo muna ang ate mo." paalam ni daddy

"Yes dad, ingat po." sagot ko naman, tsaka sila lumabas ng kwarto

Ate, magpakatatag ka ha? Marami pa tayong gagawing kalokohan tsaka uuwi na rin tayo ng Pilipinas. Alam kong gusto mo yun kasi andun yung mga kaibigan mo tsaka mga pinsan natin. Sana pag uwi natin don maging masaya ka at kakalimutan mong nakarating ka ng London. Gumising ka na ate please.

*Phone rings...*

Roxie calling...

"Jessicaaaaaaa! Guess what? Hahaha andito kami sa London. Di namin sinabi sayo na susunod kami sa pag-uwi nyo ng boyfriend mo kasi gusto ka namin surpresahin." sigaw ni Roxie

"Ate roxie.."

"Angelica? Bakit ka umiiyak? Nasaan ang ate mo?"