After 5 months...
Jessica's POV
Wooahh! I thank God kasi naka'graduate na kami ng Grade 12 as a Senior High School almost 2months na ang nakakalipas.
Papunta na sana ako sa c.r nang marinig ko ang phone ko na may tumatawag. When I saw it, it's Roxie. Lagi nalang to'ng tumatawag everytime na may gusto na sana akong gagawin.
I get up my phone and answer her call.
"Oh, yes? Why are you calling?" I asked
"Do you know what day is today?" she asked
"Yeah I know. Why?" I asked again
"Today was John and Elly's flight going to States. Are you going to take them to the Airport or nah?" she said
"Oh, I almost forgot. Okay I'll be in there house in 30 minutes, wait me there." I said to her na nagmamadaling pumunta ng c.r. I thought next week pa? Pero ba't napaaga? Di kaya, may dapat pa silang gawin? Oh this can't be! How can I live like this?!
I finished taking shower and take my clothes on hurriedly. Konting polbos lang tsaka lip gloss ang inapply ko at tsaka nagpaalam kay Mommy na aalis ako papunta sa bahay nina John and then she said yes.
Andito na ako sa labas ng bahay nila pero ba't parang wala nang tao? Oh no, ayoko sa ganito! i get my phone at my pocket and dial Roxie's phone and thank God sinagot nya naman agad.
"Hello Roxie?" I said
"Oh, yes Jess?" she answered
"Where the hell are you? I'm already here outside." I said
"Outside?" she asked
"Yes, outside John's house." I said
"Oh, Jess. I'm sorry but the plane already go."she said
"What do you mean go? They're already have their flight?!" I asked angrily
"Yes." she answered
I just take off the phone on my ears and started to walk inside my car. I didn't even say goodbye to him. Paano na to? Ilang taon pa naman bago sila makabalik dito sa Pilipinas.
I started the engine on my car and just went to our house silently, and went to my room. I just can't believe it. Ni hindi mn lang sya tumawag para magpaalam sakin, kahit na si Elly. Ano bang nangyari sa kanila? Hindi naman sila ganyan dati eh, tsaka almost a week na rin na di nila ako kinakausap. Iniignore yung mga messages at tawag ko, tsaka pag sinabi ni Roxie na galing silang gumala huli na rin. Siguro iniiwasan nila ako. Ang sakit lang ng ganun, 6 years pa ang dapat dumaan bago ulit kami magkita kaya ang sakit lang talaga.
John's POV
I am not talking and seeing Jessica for almost a week. Laging sinasabi sakin ni Ellaniah na kausapin ko na sya at magpaalam na but I refuse. Yun bang ibig sabihin ay ayoko na muna syang makita para masanay ako na wala sya but damn, this is so hard. Mahirap pa 'to sa away namin noon, dahil yun kahit di kami nag-uusap nakikita ko sya pero it ngayon? Paano ko kakayanin?! This is a damn life of mine. At dahil sa pagkamiss ko kay Jessica pati sarili ko natuto nang magmura. I saw Elly sleeping beside me, mahimbing na natutulog. Mabuti pa sya masaya na makakabalik na sya ng States, pero ako? Naiwan ko pa yung buhay na masaya dun lalong-lalo na at wala akong kaibigan na makakausap sa States but only Elly.
Nagising ako sa pagyugyog sakin ni Elly sa braso ko at tsaka binuksan ang mata ko at tinanong sya.
"what?" I asked
"we're here." sabi nya
Inunat ko yung sarili ko at agad na naisip si Jessica. Because of that, naisipan ko'ng tawagan sya mamaya pagkarating namin sa bahay kung saan kami tutuloy.
"John, are you okay?" Elly asked
"Yeah, I'm fine it's just naninibago lang." tungo ko sa kanya
"Oh, mabuti naman." she said
"Pero may namimiss lang ako." i said
"Oh, hahaha. So you admit it. But don't worry, I won't judge you normal lang naman yan." sabi nya
"Yeah, I know." I answered
"So, we're here at our house." she said, at dun napatingin ako sa bahay. Talagang maganda naman sya, marami kaming kapitbahay, pero bihirang magkaroon ako ng kaibigan ako dito. They always speak their dialects, samantalang ako, ewan ko. Yeah I know how to speak in English pero, those English are not that deep na manonosebleed ka na talaga.
I went to my room and open my macbook para makipag'skype ky Jessica. But then I remembered 2:00 pm na dito at tsaka sa alam ko 12hrs. lang naman yung pagitan ng oras dito at oras sa Pilipinas so bali 2:00 am na dito at sa gayun di ko matatawagan si Jessica.
I just open my Facebook account, and saw her online. I click her name and started to type a message.
Me: Hi Ica, I'm sorry hindi ako nakapagpaalam sayo at tsaka sorry na rin dahil di mn lang kita kinausap for a week bago kami umalis.
At tsaka ko sinend sa kanya yung message ko. Hayy, thank God I already said my sorry to her.
I am about to go to the c.r when suddenly tumunog yung macbook ko. Agad agad akong pumunta sa kama ko at nakitang nag'reply si Jessica. So di pa sya tulog. Hahaha! Makakapag'skype kami mamaya.
Hindi ko muna sya nireplyan at pumasok muna ng c.r para umihi. I just can't believe it. Nagreply si Jessica, pero diba 2:00 am na ngayon sa kanila? Paano sya magigising pa rin? Ah, tatanungin ko nalang sya mamaya.
Pumunta agad ako sa kama ko at tsaka ko kinalikot yung macbook ko.
Binasa ko yung reply nya at tsaka ako nagreply.
Jessica Martinez: It's okay John, I understand lang naman. I know you have skype so, kung gusto mo makipag'skype sabihan mo lang ako.
Me: Okay, pero Ica let's just have a skype for tomorrow nalang it's already 2:00 am there, you need to rest now.
Ayokong mapagod si Jessica juat because mag'skype kami. 2:00 am na doon at tsaka, ayoko pagkagising nya bukas ang lalalim na ng eyebugs nya dahil sa kakapuyat makipag'skype sakin.
Jessica Martinez: Oh, okay. So, goodnight.
Me: Goodnight, there.
Jessica's POV
Sayang yung oras, na di kami makakapag'usap ni John. Pero okay na yun atleast he already said sorry sa'kin.
Hindi muna ako natutulog at ini'off ko lang yung laptoo ko para di sya mag'alala sakin. Alam ko kaya sya di nakikipagskype dahil ayaw nya lang na magpuyat ako.
Imbis na matutulog na ako ginawa ko nalang libangan yung pagbabasa ng wattpad ko. Yeah, addict rin ako nito kaya naman napag'isipan kong magbasa nalang nito lagi.
*****************************************
Chapter 15 DONE ✔
HAHAHA! Fast update is really nice!
Thank You for Reading guys!
VOTE and COMMENT :* :D
