You And I: Meant to be

Chapter 27

Jessica's POV

"Jess, mag-iingat kayo ha? Tawagan mo kami pag nakarating na kayo sa London. We will miss you" sabi ni Roxie kaya niyakap ko sila isa-isa

"You know what guys, mamimiss ko rin kayo. You make me happy nang i-surprise nyo ko. At tsaka I know we have a lot of circumstances but still I love you guys. Sorry kung we will never be staying here for a month ha? Mahirap na mag-4th year college na ako next week eh. Kaya sguro after kong mag-graduate uuwi narin ako." sabi ko sa kanila

"You know naman na we understand you no matter what dba? Sge na baka malate pa kayo." sabi ni Ann

"Bye guys." sabi ko sa kanila tsaka naglakad na kami ni Tristan papasok ng plane.

"Baby why are you so quite?" tanong ko kay Tristan na ngayon ay nakatingin pa rin sa cellphone nya na hindi mn lang ako kinibo kanina pa

"Tristan?"
"Tristan are you listening to me?" pagalit ko nang tanong sa kanya

"Yes baby? Did you say something?" tanong nya pabalik sakin

"I've been asking you so many times if why are you so quite but then you didn't answer me!" galit kong sabi sa kanya

"I'm sorry I'm just busy." tipid nyang sagot

Hindi ko nalang sya kinausap buong byahe bagkos ay natulog nalang ako hanggang sa makarating na kami sa airport.

Una akong naglakad sa kanya palabas ng plane at hinanap sila mommy dahil susunduin raw nila kami.

"Anak" sigaw ni Mommy ng makita nya ako

"Mom, I missed you." sabi ko kay mommy at tsaka sya niyakap

"I missed you too, where's Tristan?" she asked

"Hi mom" bati ni Tristan na kararating lang tsaka may tinitignan.

"Hello Tristan." bati rin ni Mommy na may pagtataka

"I'm sorry but I will not join you mom. I gotta go bye. Bye baby." sabi nya na hahalikan sana ako sa noo pero lumayo ako

"Just go." sabi ko sa kanya

"Let's go mom. I'm already tired." sabi ko kina mommy tsaka maunang pumunta ng sasakyan

**

"Anak, nag-away ba kayo ni Tristan?" tanong ni mommy

"No need to ask for that mom because it's already obvious." sagot ko kay mommy tsaka umakyat patungong kwarto.

Hindi ko maintindihan si Tristan kung bakit bigla nalang sya'ng ganun. Wala naman akong ginawang masama ah. Ba't bigla-bigla nalang sya'ng parang walang pakialam?

Mabuti pa matulog nalang ako, para paggising ko aalis ako papuntang Club mamaya, kesa iisipin ko pa yung tungkol kay Tristan eh wala naman akong magagawa dun sya lang naman tong biglaan nalang walang kibo.

Nagising ako sa pagtulog ko dahil nakaramdam ako ng gutom. At oo nga pala di ako kumain kanina pagkarating namin dahil kay Tristan.

"Opps, Jessica. Stop thinking too much for him wala nga sya'ng pakialam sayo." sabi ko sa sarili ko

Lumabas ako ng kwarto ko at pumunta ng kusina and I found there a chocolate cake. Parang masarap to ah?

"Oh, anak gising ka na pala?" Mommy said to me na biglaan nalang sumulpot

"Yes mom. Kanino nga pala to'ng cake mom?" Tanong ko sa kanya para sgurado

"Binili yan ng Daddy mo yesterday, sabi ni Angelica titirhan ka raw nya kasi she knows na mahilig ka sa chocolate cakes." sagot ni mommy

"Hahaha, naisip pa rin nya pala ako." Sabi ko sabay nguya

"Anak nag-aaway ba kayo ni Tristan?" tanong nya sakin

"Di naman ma, nagtatampo lang ako." sagot ko sa kanya

"Bakit, may ginawa ba sya'ng mali sayo?"

"Buong byahe lang naman nya akong di kinausap o kinibo. Nung nasa bahay pa nga kami di na nya ako kinausap lahing nakatingin sa cellphone nya." paliwanag ko

"Baka may importanteng ginawa lang anak."

"Sana nga po ma. Sge ma magbibihis lang ako."

"Bakit sa'n ka pupunta?"

"Mag clubbing pampawala lang ng stress." sagot ko ky Mommy at naglakad na papuntang kwarto ko.

Hayyy! Namiss ko ang ingay ng Club dito. Whoah, ang hirap mag-isa.
Wait. Si Gail yun ah? May kaharap sya'ng lalaki di ko makita kasi nakatalikod.

Pupuntahan ko na sana sila nang lumipat ang lalaki sa tabi ni Gail at nang makita ko kung sino yun, bigla nalang tumulo yung luha ko dahil sa nakita ko.

It was Tristan kissing Gail. Nasasaktan ako sobra! I don't know pero namalayan ko nalang na nasa harap na nila ako nakatingin sa kanilang dalawa na naghahalikan habang umiiyak.

They broke up their kisses and I immediately slap Tristan to his face.

"Is this what you are going to do with me Tristan? After a year we've been together you'll going to do this?!" I said to him

"Baby, let me expl--"

"No more explanation Tristan! I saw everything! And you!" turo ko kay Gail "I thought we're friends! But it's all wrong! How could you do this to me?" I said to them. "All this time I trusted you two but it all end up here?!" sabi ko sa kanila tsaka sila iniwan.

Di ko inakalang may ahas lang palang nakapaligid sakin. Kaya pala sila close sa isa't isa.

"Baby, let me explain!" sabi ni Tristan na sumunod sakin dito sa labas

"I don't think I will believe all your explanation Tristan." I said

"Baby"

"Stop calling me baby after what you did Tristan!" I hissed "I thought you love me? But I'm wrong because it's only what I thought. Just leave me alone, I don't want yo see your fucking face anymore!" I said to him, at agad na pumasok sa kotse ko.

Pinaandar ko yung makina ng kotse ko tsaka ako nagmaneho. Binilisan ko yung pag-drive ko kahit na di ko alam kung saan ako pupunta.

Umiyak lang ako ng umiyak hanggang sa wala na akong makita at ang tanging naririnig ko lang ay bosena ng truck and all went black.

I'm dead, I think...

---------------------------
What will happen to Jessica?
To Chapter 28 --->

Thank you my lovely readers for reading!
Vote please :*