Για Τα Ματια Της Ελεαννας

2-Εντάξει φτάνει με εσάς πια!

Στο διάλειμμα με παίρνει τηλεφωνο ο γλυκούλης μου.
«Μωρό μου;»μου λέει
«Ζωή μου.Τι κανείς;»λέω
«Καλά.Σε πέτυχα στο διάλειμμα;»με ρωτάει.
Ποσό μου έχει λείψει η φωνή του...
«Ναι Μόλις χτύπησε.Εσυ που είσαι;»ρωτάω
«Πάμε με τα παιδιά για μια βουτιά.Ειναι βράδυ αλλά έχει πολύ ζέστη....»λέει

Ωραια μου Καλιφορνια...

«Μπράβο μωρό μου»λέω και ακουμπάω την πλάτη μου σε ένα ντουλάπι.Εχω μέρες να πάω γυμναστήριο.Νιωθω σκουριασμένη.
«Εσυ;Πως τα περνάς;»με ρωτάει
«Χωρίς εσένα;Χάλια...Μου λείπεις Μιχάλη...»λέω
«Και εμένα μου λείπεις.Υπομονη δυο χρόνια και μετά θα έρθεις εδώ και θα ήμαστε μαζί»λέει

Το σχέδιο είναι απλό.Τελειωνω το σχολείο και πάω εκει να σπουδάσω.Θα είμαι και με τον Μιχάλη.Ανυπομονω.
«Όλοι καλά εσείς;»ρωτάω.
Βλέπω έρχεται ο Βασίλης και με κοιτάει.Επιμονα και ολας.

Τι στο καλό θέλει τώρα;!
«Καλά είμαστε όλοι.Πρεπει να σε κλείσω μωρό μου.Μιλαμε μετά»λέει
Ο Βασιλής ακόμα κοιτάει επίμονα.Θα τον χτυπήσω τι θέλει;
«Εντάξει.Μιλαμε μετά»λέω και το κλείνω.
Τώρα γυρνάω στον Βασίλη.
«Δεν ξέρεις ότι δεν είναι ωραίο να κρυφακούς τις συζητήσεις των άλλων...!»λέω
«Ναι!Νομιζεις δεν έχω κάτι καλύτερο να κάνω...»λέει
«Μάλλον όχι!Τοσο βαρετή που είναι η ζωή σου...»λέω
«Κάνε άκρη»λεει
Πάει καλά;Πως μου μιλάει έτσι;
«Αααα για να σου πω δεν θα μου μιλάς εμένα έτσι!Ακου εκει κάνε ακρη....Ποιος νομίζεις ότι είσαι;!»του λέω
Με εκνευρίζει!
«Κάποιος που θέλει να ανοίξει το ντουλάπι του...»λέει
Τι;

Οχ!Οντως.Τοση ώρα καθομαι στο ντουλάπι του.

Φευγω από εκει.
«Δεν το κατάλαβα»λέω
«Στην καρα κοσμάρα σου»μου λέει
Αααααααααα!
«Να σου πω....»πήγα να πω
«Όχι ευχαριστώ»λέει
Θα τον χτυπήσω.....
«Είσαι βλάκας!»λέω
«Και εσυ φωνακλου!»λέει αυτός και φεύγω.

Πως γίνεται κάποιος να είναι τόσο σπαστικός;

Πάω στο τραπέζι με τα παιδιά.
«Καλυτερα με υπνόσακους έξω.Τωρα που είναι ακόμα ζέστη...»είπε η Μαρία
«Εντάξει τότε.Εξω.»λέει η Κατερίνα.
«Θα πρέπει να φορέσετε μπότες γιατί θα έχει λάσπες»λέει ο Γιάννης.
«Για πιο πράγμα λέτε;»ρωτάω
«Θα πάμε το Σαββατοκύριακο για πεζοπορία.Και επειδή είναι μακριά θα κοιμηθούμε εκει.Σε υπνόσακους»λέει η Κατερίνα.
«Θα έρθεις Ενοειται!»λέει η Μαρία.
«Αμε!Γιατι όχι!Δεν το έχω ξανακάνει....»λέω
«Θα ξεκινήσουμε πολύ πρωί όμως.Για να έχουμε όλη την μέρα δικιά μας.»λέει ο Γιάννης κάθως αγκαλιάζει την Κατερίνα.
Αυτό είναι το ζευγαράκι της παρέας!Ειναι πολύ γκυκουλια μαζί!

Έτσι ήμουν και εγώ με τον Μιχάλη...

«Να φωνάξω κανα κορίτσι ακόμα;Γιατί χωρίς κοριτσια δεν γίνεται....»λέει ο Πάνος.
Κλασικός Πάνος!
«Δεν σου κάνουμε εμείς;»του λέω
«Είστε τρεις και οι δυο από σας έχετε αγορι.Οχι δεν μου κάνετε»λέει και σηκώνετε και πάει σε ένα άλλο τραπέζι με κοριτσια.
Ξεκίνησε το ψάξιμο!

Έρχεται ο Βασίλης και κάθεται διπλα στον Γιάννη.
«Τι λέτε εδώ;»λέει
«Να μην σε νοιαζει!»λέω
«Δεν ρώτησα εσένα»λέει και κοιτάει τον Γιάννη.
«Το Σαββατοκύριακο θα πάμε για πεζοπορία.Εισαι μέσα;»τον ρωτάει

ΠΕΣ ΟΧΙ
ΠΕΣ ΟΧΙ
ΠΕΣ ΟΧΙ

«Φυσικά»λέει
Γαμωτο!
«Τι συμβαίνει Άννα.Δεν σου άρεσε η ιδέα να έρθω;!»λέει
Μάλλον θα την φάτσα μου!
«Ελεάννα σου είπα με λένε.Μην με εκνευρίζεις»του λέω
«Σορυ ξέχασα...»λέει
«Να μην ξεχνάς!»
«Το ξέρατε όλη ότι δεν την λένε Άννα;»ρωτάει τα παιδιά
«Εσυ τι λες;»λέει η Κατερίνα
«Είδες;Δεν είναι όλοι σαν και εσένα»λέω
«Εντάξει Ελεάννα!»λέει
«Έτσι μπράβο»λεω
Με κοιτάει και γουρλώνει τα μάτια του.
«Μάζεψε την γλώσσα σου οκ;»μου λέει
«Ότι θέλω θα κάνω»λέω
«Εντάξει φτάνει με εσάς πια!Αλλαγη θέματος.Τι ώρα θα ξεκινήσουμε»λέει ο Γιάννης.
Έρχεται ο Πάνος στο τραπέζι μας.
«Βρήκα δυο κοριτσια που θα έρθουν μαζί μας!»λέει χαρούμενα λες και κέρδισε το Λόττο.

Γελάγαμε όλοι...
Στο κόσμο του αυτός...