Για Τα Ματια Της Ελεαννας

21-Δυσκολεύεται να αναπνεύσει.

Ανοίγω τα μάτια μου και το πρώτο που βλέπω είναι ότι δεν είμαι στο δωμάτιο μου.Δεν είμαι στο ωραίο και ζεστό και καθαρό μου ροζ δωμάτιο.

Γυρνάω και βλέπω τον Βασίλη να κοιμάται.

Μου πήρε ένα λεπτό να συνιδητοποιησω που γιατί και πως βρέθηκα εδώ.

Ναι...
Με πήρε ο ύπνος...

Και τον Βασίλη από ότι φενεται.

Τον βλέπω να κοιμάται έτσι γαλήνια.
Τι να ονειρεύεται άραγε;

Βάζω το χέρι μου και του χαϊδεύω τα μαλλιά.Ειναι απαλά.Απαλα και κατάμαυρα.

Νομίζω είναι από αυτά τα μαλλιά που κάθονται Ωραια μόνα τους.Που δεν χρειάζεται να κανείς κάτι απλά ξυπνάς και είναι έτσι.

Ανακατεμένα.

Και ξαφνικά ανοίγει τα κάστανα μάτια του.

Οχ.

«Τι ακριβώς κανείς;»λέει κοιτώντας το χέρι μου στα μαλλία του.

Το βγάζω γρήγορα.

Ούπς.Τωρα;

«Εεεε κάτι είχες στα μαλλία σου...»λέω.

Ωραίο Ελεάννα.
Ωραίο.
Μπράβο μου.

Τα ανακατεύει.
«Έφυγε;»λέει.
«Ναι ναι ναι έφυγε»λέω.

«Μας πήρε ο ύπνος»λέω.
«Ναι»λέει
«Δεν το άκουσες το κουδούνι;»λέω.
«Εεεε;»
«Το κουδούνι λέω.Δεν το άκουσες;»
«Όχι όχι όχι.Οχι δεν το άκουσα»λέει

Μάλιστα.

«Τώρα;»λέω
«Σε λίγο θα χτυπήσει το άλλο κουδούνι»
«Όλη μέρα μαζί σου!Τι τραβάω!»λέω

Η αλήθεια είναι ότι δεν περιμενα η μέρα να κυλίσει έτσι.

«Γιατί εγώ ξετρελενομαι νομίζεις»λέει.
«Θα με πέρνει και ο Μιχάλης»λέω.

Δεν εχει σήμα.
Σίγουρα θα με έχει πάρει.

«Και τι;Θα ανησυχεί;»λέει
«Ναι!»
«Σιγά.Σχολειο είσαι.Τι μπορεί να πάθεις στο σχολειο;»
«Ορίστε τι έπαθα!Κλεισμενη σε ένα δωμάτιο μαζί σου!Υπαρχει χειρότερο από αυτό;»
«Όχι δεν υπάρχει.Το να φάω κατσαρίδες ποιο ευχαριστώ είναι από αυτό εδώ»λέει.

Τι;
Ιού!
Όχι δα!

«Και εγώ θα προτιμούσα να με τσιμπήσει μελίσσα!»λέω.
«Ούτε η Μελίσσα δεν σε πάει εσένα»λέει.

Αυτό ήταν κακό!

«Κοφτω Βασίλη»
«Γιατί τι θα κανείς;»λέει

Πάω κοντά.

Έτσι πως είμαι τόσο κοντά του παρατήρω ότι έχει μια ελιά κοντά στα χείλη του.

Με πλησιαζει μέχρι που ακουμπαει το μέτωπο του στο δικό μου.

Δυσκολεύεται να αναπνεύσει.

Και πήγε να πλησιαζει και άλλο.
Το ξέρω ότι πήγε.
Αλλά άνοιξε η πόρτα και γυρνάμε και πι δυο να δούμε την καθαρίστρια.

«Άντε πάλι!Θα πρέπει να βρείτε άλλο μέρος να κάνετε τα δικά σας.Εχω δουλειά εδώ!»λέει και σηκώνομαι και τρεχω στο μπάνιο αφήνοντας τον Βασίλη πίσω.

Κοιταω τον εαυτό μου στον καθρέφτη.
Είμαι κόκκινη.

Ο θεε μου.
Ο θεε μου.
Ο θεε μου.

Τι ήταν αυτό;
Τι πήγε να γίνει;

Ανοίγω την βρύση και ρίχνω νερό στο πρόσωπο μου.

Μου λείπει ο Μιχάλης.
Δεν εξηγηται αλλιώς.