Καθόμουν έξω στην βεράντα.Ειχε Ωραια μέρα.
Βλέπω το αυτοκίνητο της μαμάς να σταματάει και να βγαίνει έξω.
«Τι κανείς εδώ πέρα;»με ρωτάει
«Πλέκω δεν βλέπεις;!»λέω
Νωρίς σήμερα.Να και κάτι καινούργιο.
«Ορεξουλες εχεις βλέπω»λέει
«Πάντα»λέω
«Έλα να φτιάξω κάτι να φαμε»λέει.
Α καλά!Αν περιμένω κάθε φορά αυτήν θα είχα πεθάνει της πείνας από το νήπιο!
«Έχω φάει μαμά.Πηγε απόγευμα»λέω
«Σωστά»λέει και μπαινει μέσα.
Χτυπαει το κινητό μου!
«Μπαμπάκα μου!!!!»λέω δυνατά
«Αστέρι μου.Τι κανείς;Πως είσαι;»με ρωτάει.
«Καλά μπαμπά.Περιμενα να με παρεις.Πως είσαι εσυ;Που είσαι τώρα;»ρωτάω.
«Τώρα Τοκυο.Η μαμά καλά;»ρωτάει
«Καλά.Μολις ήρθε.Ποτε θα σε δω μπαμπά;»ρωτάω
«Δεν ξέρω ακόμα αστέρι μου.Δεν μου έχουν πει.Μολις μάθω θα σου πω»λέει
«Εντάξει»
«Πρέπει να κλείσω τώρα γιατί έχω δουλειά.Φιλλακια πολλά»λέει και το κλείνει.
Μακάρι να μην χρειαζόταν να δουλέυει τόσο πόλυ.Ετσι θα τον έβλεπα πιο συχνά.
Ακούω ένα νιαουρίσμα.Τι;Κουδουνιζουν τα αυτιά μου.;
Σηκώνομαι και πάω πιο κοντά.
Βλέπω μια γάτα.Τι γκυκουλα...
Τι κάνει εδώ;
«Γεια σου...»λέω και πάω πιο κοντά.
Την χαϊδεύω.Της αρέσει.
«Ντοριτο!»ακούω μια φωνή.
Γυρνάω και βλέπω τον Ντοριτο.
«Εδώ είσαι»λέει και μετά με βλέπει.
«Τι κανείς εδώ;»λέει
«Δικιά σου είναι;»ρωτάω.
Δεν την έχω ξαναδεί...
«Ναι δικός ΜΟΥ!»λέει τονίζοντας το μου.
«Αγορι είναι;Δεν του φενεται....»λέω
«Αγορι είναι»λέει
«Πως τον είπες;»ρωτάω
«Να μην σε νοιαζει»λέει
Κακός!
«Κάπως τον είπες...ΝΤΟΡΙΤΟ!Τον είπες ΝΤΟΡΙΤΟ!»λέω
Αχαχαχχαχαχαχαχαχαχαχχαχαχαχαχαχαχψα
Χαχχαχαχαχαχαχχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Ποιος ονομάζει τον γάτο του όπως μια εταιρία από πατατάκια;!
Δεν μπορώ να σταματήσω να γελάω...
«Γέλασες εντάξει;»λέει ντρέποντας.
Γιατί ντρέπετε όμως....;
ΟΧΙΙΙΙΙΙΙ;!
«Μην μου πεις ότι εσυ τον ονομασες έτσι;!»λέω
Δεν λέει τίποτα!Αυτος τον ονομασε!!
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχααχαχα
«Μην γελάς»λέει αλλά δεν μπορώ να μην το κάνω.
Άκου να πει τον γάτο του Ντοριτο!!
Χαχαχαχαχχαχαχαχαχαχαχαχαχχαχαχαχαχα
«Ήμουν μικρός οκ;»λέει
«Αφού δεν τον ονομασες ΤΣΙΤΟΣ πάλι καλά»λέω
«Γελάσαμε!»λέει
«Ντοριτο γιατί;»
«Μου άρεσαν πολύ!»λέει
«Έλα Ντοριτο.Παμε»του λέει και αυτός ο καημένος ακολουθεί σιγά σιγά.
«Τι έχει;»ρωτάω
«Είναι γέρος.Το πήρα στο δημοτικό...»λέει σαν να στεναχωριέται για αυτον.
«Γεια σου Ντοριτο»λέω και τον χαϊδεύω.
«Σε συμπάθησε.Περιεργο.»λέει
«Τι εννοείς;Ότι είμαι αντιπαθυτικη;»λέω.
Ας τολμησει!
«Μόνη σου το είπες!»λέει και γελάει.
Παίρνει τον γάτο στα χέρια του.
«Εννοώ ότι δεν θέλει τον κόσμο.Φοβαται πολύ εύκολα»λέει και πάει μέσα.
Πάλι καλά που δεν με είπε Αντιπαθητική!
Θα του έδειχνα εγώ!
Πάω στο δωμάτιο μου και βρίσκω τι ρούχα θα πάρω μαζί μου αύριο.Θα πάμε για πεζοπορία νωρίς το πρωί.
ΞΕΚΙΝΑΜΕ 5 ΤΟ ΠΡΩΙ!!
Να δω πως θα σηκωθώ πάλι...
ESTÁS LEYENDO
Για Τα Ματια Της Ελεαννας
Romance*7ο βιβλίο * Αυτη ειναι η ιστορία της Ελεαννας. Της κολλητής του Άρη απο το "Ερωτευμενη με αυτον που δεν ερωτεύεται",και του Βασίλη,του κολλητού του Αλέξη από το "Όταν με κοιτάς». Αχ βρε Ελεάννα. Τι μου εχεις κάνει; Γιατί δεν μπορώ να σε βγάλω απο τ...
