Ολη την εβδομάδα με αποφευγει.
Είναι Παρασκευή και δεν έχουμε πει ούτε ένα γεια.Ολη μέρα είναι με ένα κινητό και κάποιον πέρνει.
Δεν θέλω να είμαστε έτσι.
Δεν μαρεσει να με βλέπει έτσι.
Σκατα τα εκανα.
Πιο ιδανική λέξη δεν θα μπορούσα να βρω.
Αν και γείτονες μόνο στο σχολειο τον βλέπω πλέον.
Και έχουμε τριήμερο χωρίς σχολειο.
Αρα....
Όταν σχολάω και πάω σπιτι,η πόρτα του δωματίου μου ήταν ανοιχτη.Αφου την έκλεισα.
Μπαινω μέσα και δεν πειστευω αυτό που βλέπω.
«Μιχάλη;»λέω και γυρνάει.
Ναι ναι.
Αυτός είναι.
Δεν ονειρευομαι.
«Τι;Δεν θα με αγκαλιάσεις;»λέει και ανοίγει τα χέρια του.
Πάω σιγά σιγά και με σφίγγει δυνατά.
«Δεν περιμενα τέτοια υποδοχή»λέει
«Απλά με ξαφνιάσες.Τι κανείς εδώ;»
«Μου έλλειψες.Και κάπως σε νιώθω περίεργα αυτές τις μέρες.Ηθελα να σε δω.»λέει.
Μάλιστα.
«Εγώ δεν σου έλειψα;»λέει
«Ναι απλά δεν περιμενα να βρω εσένα εδώ»λέω.
«Και ποιον περίμενες;»
«Κανέναν.Κανεναν.Τροπος του λέγειν είναι»λέω.
Δεν περιμενα.
Ηλπιζα.
Ήθελα.
Ευχόμουν να ήταν άλλος.
Αλλά όχι.
Και γιατί να έρθει να με δει άλλωστε.
Με φέρνει κοντά και με φιλάει.
Και έγινε αυτό που περιμενα.
Συγκρινα το φιλί του με το φιλί του Βασίλη.
Ναι ναι.
Είχα δίκαιο.
Δεν συγκρίνονται.
Καμία σχέση.
Αυτό το φιλί δεν με έκανε να νιώσω τίποτα.
Και πρέπει να ντρέπομαι.Το ξέρω.
Που ενώ φιλάω το αγορι μου σκέφτομαι κάποιον άλλον.Και συγκρίνω το φιλί του με ένα φιλί,που δεν έπρεπε να γίνει εξαρχής.
Αλλά έτσι νιώθω.
Και όσο και να το καταπίεσω μέσα μου,όσο και να το αποφευγω,είναι εκει.
Τα αισθήματα μου για τον Βάσιλη είναι εκει.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Για Τα Ματια Της Ελεαννας
Romantizm*7ο βιβλίο * Αυτη ειναι η ιστορία της Ελεαννας. Της κολλητής του Άρη απο το "Ερωτευμενη με αυτον που δεν ερωτεύεται",και του Βασίλη,του κολλητού του Αλέξη από το "Όταν με κοιτάς». Αχ βρε Ελεάννα. Τι μου εχεις κάνει; Γιατί δεν μπορώ να σε βγάλω απο τ...
