Fall For You

Chapter 3

SeokJin's Pov

Alam kong iniisip ni Dongsaeng na may kailangan ako sakanya kaya kami lumabas. Hindi naman totoo yon. Na miss ko lang talaga sya.

Nakasuot si Dongsaeng ko ng White Croptop tas black jeans. Ako rin naka Puting Supreme t-shirt tska naka black ripped jeans. Nakasalamin rin ako.

Nandito kami ngayon sa harap ng bahay nila Vaughn, Ewan ko ba at biglang gustong sumabay papuntang Mall eh may Kotse naman sya. Naka sandal ako sa pintuan ng kotse ko habang nasa loob naman si Jisoo. Inaantay ko lumabas si Vaughn.

"Tagal mo!" Bungad ko sakanya. Ngumisi lang sya at binuksan ang pinto sa front seat. nakita ko ang gulat sa mata ni Jisoo. Bigla syang humarap sakin at sinasabi nyang paupuin ko raw sa likod si Vaughn. Kyeopta dongsaeng~

"실례합다, pero dun ka uupo sa likod." (실례합다= Excuse me) sabi ni Jisoo sabay tingin ng diretcho sa Daan.

"No, you are the one whose gonna seat in the back." Malamig na sabi ni Vaughn. Aba aba gumaganon si V huh

"나는 싫어." (나는 싫어= I don't want to) sabi ni Jisoo sabay cross arms. Nakakatawa ang dalawang ito, ewan ko kung bakit

"Jisoo-ssi, just sit in the back. Para maka alis na tayo." Singit ko sa dalawa.

Nanlaki ang mata ni Dongsaeng at tinignan ako na para bang sinasabing what-the-fck-is-wrong-with-you-Seokjin Oppa look. Tumawa nalang ako at nag Finger Heart sign.

Ngumisi si Vaughn sakanya, inirapan nya lang ito at lumipat sa likod.

Ang alam ko ay sasabay lang samin si Vaughn pero may iba syang dadaanan. Gusto ko masolo ang Kapatid ko kaya dapat lang di sya sumama samen.

---

Jisoo's Pov

Akala ko dadaanan lang namen sya! Bat sumakay pa sa kotse ni Oppa? Napa upo pa tuloy ako sa likod hmpp!

Nag phone nalang ako hanggang makarating kami sa Mall. Sinabi ni Seokjin Oppa na nakisabay lang raw si Vaughn. Bat makikisabay eh may kotse naman ang isang yun? Hmmp!

*Grrrrr*

Hinawakan ko ang tyan ko dahil bigla itong tumunog. Nagugutom na ako.

"San mo gustong kumain dongsaeng?" Natatawang tanong ni Oppa 12 na pala ng tanghali.

Kumain kami sa isang Korean Restaurant. Lumaki nga pala kami sa Korea kaya marunong kaming mag hangul. 6 years rin kami don.

Habang niluluto ni Oppa yung mga inorder namen eh bigla syang nag salita.

"Dongsaeng?" seryoso ang mukha nya kaya naman medyo kinabahan ako. Although ganyan lagi ang itsura nya.

"Ne?" Sabi ko sabay kuha ng pork gamit ang chopsticks.