My Dream Boy

My Dream Boy (Chapter Eleven)

Im so happy :) Yung smile ko abot hanggang bunbunan ko :) lols. Sana patuloy niyo pa rin suportahan ang story ko. Spread it. Sobrang masaya na ako na may nagbabasa at hindi ako nagpapakapagod sa wala. At dahil, marami na ang nagmamakaawa na i'update. Eto na.

My Dream Boy (Chapter Eleven)

Pring's POV

I don't know how to response.

I don't even know if this is really happening.

We kissed. No! He kissed me *u*

Hindi talaga ako makapaniwala na hinalikan niya ako. He kissed me on my lips. Ghaaaaaaad! I can't take this feeling anymore. His lips is so amazing. So soft! Omg.

"Gooooddddd! Slowpoke. Gross! Laway mo tumutulo. Can you close your mouth?" sabi niya.

"Ang arte mo! HINALIKAN mo nga ako tapos madidire ka sa laway ko?!" sabi ko sakaniya ng medyo irita.

"WHAAAAAAAT?! Ano ba pinagsasabi mo ha? Nababaliw ka na ba? Daydreaming again?" saad niya ng nagtataka na medyo pasigaw.

What did he say? Hindi niya ako hinalikan? Am I daydreaming? Hindi. Kitang kita ko eh.

Maya's POV

A week ago. Simula ng nakita ko ang

pangyayari sa CR ang halikan ng napakatagal kong minahal at ng be--

Hayxcz. I hate calling her bestfriend. Pagkatapos ng pinaggagawa niya. Im not idiot.

Simula nun. Hindi na ako nagpakita sa kanila. At wala na akong balak magpakita sa kanila. Pampagulo lang ako panigurado sa lovelife nila.

I don't like you ..

I don't like you ..

I don't like you..

Bwiseeeeeet! Fvck. Paulit ulit yan sa isip ko pagkatapos niya sabihin sa akin.

Knock.Knock.

Papasukin ko na ba? I'll accept my visitor na ba? Hayxcz. Kung sino man to! Sana makatulong sa akin tong taong to.

Simula kasi nung nangyari na yun. Ayoko na kumausap ng tao. Ayoko magsaya. At parang ayoko na mabuhay dito sa mundo.

Siguro panahon na to! Para tumanggap. Week na rin naman.

I opened the door. I was really shocked. When I saw my mother.

"What are you doing here?!" tanong ko ng may pagkabigla.

"Is that your new way welcoming your mother in your dorm?" tanong ni mama, habang nakangiti ng todo.

I miss her. Super! But she left me here without saying something where she'll go! She just left an envelope in my table. Nandun yung allowance ko.

"Where have you been?" Tanong ko sa kaniya.

"Somewhere out there" sagot niya. "Maya? May problema ka ba?" tanong niya with worried look.

"Dont worry ma! Wag mo kong problemahin" sagot ko.

Ayoko kasing pino'problema niya pa ako. Alam kong andami niyang problema. Di man niya sinasabi. Ramdam ko.

"No! Maya. Wag kang mahiya magshare. Ilabas mo lahat ng na diyan saloob" sabay turo sa parte nasan ang puso ko. "Wag mong isipin na nanay mo ko. Sesermunan kita kapag nalaman ko yang dinadamdam mo. Wag mo isipin na nanay mo ko. Isipin mo. Kaibigan mo lang ako na willing to listen to your problem" sabi niya sabay hawak sa dalawang kamay ko.