The Momeries of the Troublemaker [Completed] [EDITING]

Nakakatakot

Clarisse POV

Ilang araw na ang umipas at nandito ako ngayon sa canteen habang makasimangot na kumakain sa harap ni Jc. Ang gusto niya magkasama kami dahil kesyo siya amg President at ako ang Butler niya. Hays naman buhay.

" Are you mad? " tanong niya pero nang aasar.

" Yes." Nang gigigil kong sabi sakanya.

" Let me hug you. " Lalapit na sana siya pero umilag ako. "  Sungit." Sabi niya at pinisil ang ilong ko pero napabitaw naman agad siya dahil may pumunga dito.

" Hi Jc. " Sabi sakaya nung babae maya napatingin din ako sakanya, ngumisi siya nung makita niya ako.

" Bakit?"

"  Pinapatawag ka ni Ma'am Angie. "

" Ok. " pagkatapos niyang sabihin 'yon tumingin siya sa'kin. " Mamaya nalang. " 

Bago sila tuluyang umalis tumingin sa'kin 'yong babae at binelatan ako -_-

" Hi beshy! " masayang sabi ni Jubya habang kumakaway.

" Jubya, anong ginagawa mo dito?"

" Sabi sa'kin ni Pochi boy mo samahan ka muna namin dahil may aasikasuhin lang siya."

" Namin? Isa kalang."

" Kanina pa nasa ilalim ng lamesa sina Erza at Taru. Hahaha!"

" Ang sarap neto. Taru!"

" Haha oo—" Napatigil niya nung makiya niya akong sumilip  "Hi Clarisse!" -_-

* * *

"Okay, class, this week we have a prom. You should find your partner para makasali kayo sa Prom at kung wala kayong partner...Bukas na bukas ang gate. "

"Take note! If you are a girl, your partner should be a boy! Pairing of girl to girl or boy to boy is not allowed!"

" Sir, pano kung bakla 'yong lalaki" Tanong ni Carlo habang tumatawa.

" Mag hanap ng tomboy. "

" Galing mo talaga. Sir! "

" May 20 minutes pala tayo." Sabi niya habang nakatingin sa orasan. Halata namamg dismayado ang lahat dahil sasagarin na naman niya ang oras.

"Okay, okay! Sige pwede na kayong umuwi. " Naghiyawan sila at nag unahan pa lumabas.

" Hoy 'yong cleaners d'yan! "

Kakaayos ko ng gamit hindi ko napansin na ako nalang pala naiwan mag isa, nagpaalam na kasi sil Jubya na mauuna na sila dahil may gagawin pa sila.

Hindi ko namalayan ang oras Kaka ayos dito sa classroom. Tsaka madilim na din pala hindi ko napansin dahil nakabukas ang ilaw dito.

Kinuha kona ang bag ko at pinatay muna ang ilaw bago lumabas sa classroom, kinilabutan ako kaya binuksan ko ang flashlight sa cellphone ko para gawing ilaw dahil wala man lang kahit anong liwanag dito.

Napatigil ako nung makarinig akong kakaibanh tunog. " Woooo~"

" K-kung sino ka man...Hindi ako natatakot. " Naramdaman kong may dumaan na anino sa likod ko kaya napatingin ako dito.

" Hindi mo ba alam na bawa dum—" napatigil ako dahil wala namang ni isang tao.

Mas lalo akong kinabahan dahil namatay ang flashlight ko at agad ko naman iyon na binuksan.

May nakita akong paa ng lalaki pagkabukas ko ng flashlight at doon 'yon nakatapat sa lapag. Dahan dahan kong tinaas yung flashlight hanggang makita ang mukha niya.

" AAHH!!" Napaupo ako sa sahig sa sobrang gulat.

Tinanggal niya ang maskara niya at tumawa ng malakas habang nakahawak sa tiyan. " Nakakainis ka talaga kahit kailan! " Kinuha ko 'yong phone ko na nahulog at hinampas siya bago umalis.

" Hahaha! Sorry na. Huwag kana magalit."

" Bahala ka sa buhay mo."

" Sumabay kana sa'kin."

" Ayoko."

" Paghindi ka sumama madadaanan mo ulit 'yong mga taong may ganitong mukha."

" Huh, kala mo natatakot ako?"

J.C POV

Napangisi ako may Clarisse at naglakad na papalayo sa kanya habang hawak ko ang cellphone ko.

" Ready na?"

" Grabe ka talaga sa'kin utol, pero sige, Kakayanin ko'to. "

" Utol! lagot ka saamin bukas!" - Cyril

" Nakakabagot na'to ah. Nasaan naba si Bunso?" - Moon

Pinatau kona ang tawag at inilagay ang cellphone aa bulsa ko nagulat nalang ako dahil may humawak sa braso ko, parang hindi nga hawak parang yakap nakayakap na siya dito at takot na takot.

" S-sasabay nako." Nanginginig niyang sabi. Napangisi naman ako.

" M-may nakita ako.." Kwento niya habang naglalakad kami papuntang parking lot.

" May mata ka."

" Basta hindi ka maniniwala saakin!" Natatakot pa din siya hanggang ngayon.

" Ano bang nakita mo? " sinasabayan ko nalang siya at pinipiglan ko ang tawa ko.

" M-multo ata, nakakatakot. Tara na bilisan natin maglakad baka maabutan tayo. Bilis." Hila niya sa'kin kaya napatawa nalang ako.

Kawawa ang Clarisse ko.

" Bakit ka tumatawa hindi kaba naniniwala ha?"

" Naniniwala ako." Nakangiti kong sabi.

" Hindi ka naniniwala. Tinatawanan mo ako."

Itutuloy...