Merhabalar pek kıymetli okurlar...
Bu satırları yazmak benim için pek zor lakin gerekli.
Namütenahi benim gözbebeğimdir, nice hayallerle başladım bu satırları yazmaya. Planladığım gidişat sezon arası boyunca HiLeon'a bir devam yazmak, onları hayallerde buluşturmak, bu yolda onlara yarenlik edecek yeni aşklar ile size keyifli satırlar sunmaktı; lakin planladığım süre zarfında okul ve kongre engeli sebebiyle kafamdaki zamana dair plana riayet edemedim. Bu arada bizimkiler kavuştu (bu akşamki o muazzam sahne), öyle bir kavuştu ve dizimiz öyle güzel başladı ki, sanki bana söyleyecek söz kalmadı. Hayallerimin ve tahmin edebileceğimin ötesinde güzellikteki bu yeni sezon varken daha az iyisini yazmak en çok sizlere, okuyuculara haksızlık olurdu. Yazmış olmak için yazmanın sizlere saygısızlık olacağını düşündüğümden, ne yazık ki finale gidiyorum. Bu hikayeyi, hayallerimizdeki kavuşmayı finalsiz bırakmak da haksızlık olur elbet. Bu sebeple en kısa sürede, upuzun bir final bölümü sizlerle olacak.
Bu zamana kadarki destekleriniz, sevginiz ve beğeniniz için çok teşekkürler. Varlığınız benim için tahmin edemeyeceğiniz kadar kıymetli. Kalemimin, beğeninizin başka satırlarda buluşması dileğiyle...
Son olarak elbette;
"İkbal kimse, Zackis odur."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Namütenahi
Fanfic"Ben kardeşimi yitirdim." diye fısıldadı yorgun düşen sesiyle Niko. "Canımın parçasını yitirmişken bu uğurda fazlasını feda edemem. Üstelik yitirdiğim, barışın zerresini getirmemişken..." " Yorgo bir kahramandı; çünkü inandıkları uğruna canını feda...
