Toen ze er nog waren...

Hoofdstuk 11, Weer naar school

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

En toen kwam de dag dat ik weet naar school moest. Inmiddels woonde ik al anderhalve week bij Tim. De blauwe plekken waren bijna allemaal verdwenen en mijn wonden waren ook bijna weg.

Ik zag er erg tegenop om weer naar school te moeten. Vooral omdat Tim het aan alle mensen uit mijn klas verteld heeft.

Wat zouden ze zeggen?

Ik denk dat ze vooral bezorgt zijn er medelijden met mij hebben. Ik hoop maar dat ze niet over mijn ouders gaan beginnen, dat ze het oh zo zielig vinden voor mij. Dat is verleden tijd vind ik. Ik heb allang genoeg dat moeten horen.

Het klinkt misschien hard, natuurlijk mis ik mijn ouders en mijn broertje en zusje. Maar dat hoef ik niet elk moment van de dag van andere mensen te horen.

Ik lig op mijn kamer en ik hoor de deur opengaan. Het is Tim. 'Je moet eruit, het is schooltijd' hoor ik hem zeggen. Met een zucht draai ik mij om, om verder te gaan slapen. De deur hoor ik dicht gaan. Ik sluit mijn ogen en probeer verder te slapen.

Ik val weer in slaap en hoor de deur niet open gaan.

-------

Tim' s P.O.V

Het was kwart voor 7 en het was tijd om naar school te gaan. Ik ging Lynn even wakker maken. Toen ik de deur open deed sliep ze nog. Ze zag er echt zo lief uit als ze sliep. Nu kan ik zeggen: 'Dit is mijn meisje'. Eerder kon ik dat alleen maar dromen. Haar lange bruine haar ligt in een vlecht op haar kussen. Ik roep haar naam om haar wakker te maken. Ik zie dat Lynn haar omdraait en ze probeert verder te slapen.

Opeens bedenk ik een heel gemeen plannetje.

-------

Lynn's P.O.V

AAAAH, Wat is dat!

Ik open mijn ogen en spring uit mijn bed.

Ik zie Tim staan. Hij ligt dubbel van het lachen.

Ik heb inmiddels door dat hij een beker water over mij heen heeft gegooid. 'Waarom doe je dat Tim!' zeg ik. 'Jij bent nog lang niet jarig!'

Ik duw, de nog altijd lachend, Tim uit mijn kamer om mij om te kleden.

School, lang geleden dat ik daar geweest ben.

Uit de kast pak ik een lichtblauwe spijkerbroek en daarop doe ik een blouseje aan Zo, ik zie er weer een beetje gangbaar uit denk ik.

Voor de spiegel doe ik een klein beetje mascara op mijn wimpers en een dun lijntje met oogpotlood onder mijn oog. Mijn lange bruine haar haal ik uit mijn vlecht en laat het los. Door de vlecht is het gaan golven. Borstelen hoeft niet, er zitten toch geen klitten in mijn haar.

Voor het raam staan mijn schoenen, ik pak mijn bruine laarsjes en trek ze aan. Ook moet hier nog ergens mijn schooltas liggen.

Een paar dagen geleden is hier iemand geweest van jeugdzorg. Ze waren erachter gekomen dat ik niet meer bij het andere gezin woonde en ze kwamen vragen waarom. Ik had ze het hele verhaal uitgelegd en ze schrokken er erg van. De mensen van het andere gezin zijn aangegeven bij de politie. Hoe het verder met hun afloopt weet ik niet. Omdat er een wachtlijst is moet ik een tijdje wachten voor een nieuw pleeggezin, daarom mag ik tijdelijk bij Tim blijven wonen. Die zelfde dag nog zijn al mijn spullen opgehaald en liggen nu hier.

Inmiddels heb ik mijn schooltas gevonden en ik kijk op mijn rooster wat we vandaag hebben. 5 Uurtjes les gelukkig maar.

1 Geschiedenis    lokaal 14     mvr, de Wit

2 Duits                    lokaal 36     mnr, Jonge

3 Gym                     lokaal 8        mnr, Radull

4 Tussenuur

5 Natuurkunde      lokaal 23      mnr, Hospers

Okee, dit rooster voor vandaag is redelijk. Gym en tussenuur. De rest mag van mij eigenlijk wel weg. Het is inmiddels 25 over 7 en ik heb nog 20 minuutjes om te eten en tanden te poetsen voordat ik weg moet. Langzaam loop ik naar beneden toe. In de keuken zit Tim.

'Lekker gedoucht?' Vraagt hij. Ik begrijp dat hij het over zijn 'oh zo leuke' nat gooi actie heeft en ik besluit maar gewoon mee te spelen met hem.

'Ja, natuurlijk heb ik lekker gedoucht, ik doe niks liever in de ochtend'

'Oke, dat is dan afgesproken, morgen krijg je weer zo'n lekkere douche' zegt hij.

Shit, dat was de bedoeling niet.

'Nee, het was maar een grapje' zeg ik snel. Ik loop naar het aanrecht om mijn broodje te smeren. In de kast staat een pot chocopasta. Ik open hem en ga er met een mes doorheen om een flinke klodder op mijn brood te smeren. Tim komt achter mij staan. 'Zo hé, kan het nog meer' roept hij. Ik kijk eens goed naar mijn broodje en merk dat ik er best wel veel opgedaan heb. Ik ga er met een mes over om de hoeveelheid iets te minderen. Wat ik van mijn brood af haal smeer ik terug in de pot.

In de koelkast staat een pak melk, ik neem een beker, schenk hem vol, en drink hem in bijna 1 slok leeg. Melk is echt een van mijn lieveling soorten drinken in de ochtend.

Als ik klaar ben met eten loop ik snel naar boven om mijn tanden te poetsen. Tijdens het tandenpoetsen kijk ik op mijn horloge. Nog 20 minuten om op school te komen. Snel spuug ik het overige tandpasta uit en spoel mijn mond om. In 3 stappen ben ik beneden, trek ik mijn jas aan loop door de voordeur naar buiten. 'Tim, kom je nog!' Roep ik. Hij had beloofd om samen met mijn naar school te fietsen. Ik zie dat Tim ook zijn jas aantrekt en naar de voordeur loopt. 'Tot vanmiddag mam' roept hij. Ook hij pakt zijn fiets en samen gaan we naar school.

Hoe dichter we bij school aankomen, hoe zenuwachtiger ik wordt. Ik ga langzamer fietsen. Vlak voordat ik het schoolplein op ga haal ik diep adem. Ik fiets naar de fietsenstalling toe en zet mijn fiets neer. Na veel gefrunnik heb ik mijn fietssleutel eruit gekregen. Waarom moeten mijn handen ook altijd trillen? 

In de verte zie ik mijn vriendinnen staan. Langzaam loop ik naar ze toe. Het zenuwachtige gevoel in mijn buik wordt steeds sterker. Wat zouden ze zeggen? vraag ik mij steeds af. Als ik bijna bij hun ben zien ze mij staan. Ze rennen op mij af en geven me een knuffel. 'Oh, wat erg voor je' zeggen ze. 'Waarom had je het niet verteld, we hadden je kunnen helpen'. 'Waarom overkomt jou dit alles ook' 'We vinden het echt zo erg voor je' 

Zo ging het een tijdje door. Heel veel mensen uit mijn klas zeiden wel iets tegen me. Ik begon me er langzaam aan te ergeren. Waarom heeft Tim het verteld. Ze blijven maar zeuren.

Zelfs een aantal leraren kwamen naar me toe. Ik had nu Duits. Toen ook deze meneer naar mij toe kwam om te zeggen hoe erg hij het voor mij vond en of alles nu goed ging, werd het me teveel. Ik schoof mijn stoel achteruit en liep de klas uit. Weg van school, weg van alle mensen hier. Ik was niet verdrietig, eerder boos. Ik zag hoe mensen naar mij keken. Ik hoorde de leraar nog iets naar mij toe schreeuwen. Wat dat was kon ik niet verstaan. Bij het fietsenhok pakte ik mijn fiets en fietste van school weg. Bij de ingang van het plein niet naar links, naar huis, maar naar rechts. Ik wou maar 1 ding en dat was nu even zo ver mogelijk weg van hier en ik wist precies waarheen dat was.

------------------------------------------------------------------------------------

Herschreven 7-3-2016