JAEMIN
"Ang saraaap ng hangiiin!" Sabi ni Remie habang nakapikit pa.
Ang ganda dito. Puro plain grass lang tapos hindi masyadong mainit. Kasi malamig na rin ngayon.
Umupo na kami sa damuhan at nilapag yung mga dala-dala namin.
Kinuha ko yung mat, at nilatag sa grass tapos pinatonf doon yung blanket at baskets.
Humiga naman agad si Remie.
Kinuha ko naman yung cellphone ko tapos kinuhanan siya ng picture.
"Siguraduhin mong maganda ako diyan" sabi niya tapos dumilat ng mata.
"Higa ka rin bilis!" Sabi niya tapos hinila yung kamay ko dahilan para mapahiga ako.
Humiga na rin lang ako at tumingin sa langit.
Clear blue tapos ang sarap sa feeling nung simoy ng hangin.
"Ganda 'no?" Sabi niya at tumango ako.
"Tara handa na natin yung fooooods!" Sabi niya at bumangon.
Gusto ko pa sana humiga na lang muna kasi ang sakit din ng likod ko. Isang oras akong nagdrive! Masakit sa likod!
Kaso mukhang ginutom tong kasama ko. Naihanda na niya agad lahat ng pagkain nung pagkabangon ko.
Kukuha na sana ako ng donut nang tinapik niya ang kamay ko.
"Oy! Picture!" Sabi niya tapos pinicturan niya yung pagkain.
"Sama ka!" Sabi niya tapos nag peace sign na lang ako.
"Gusto ko may picture tayong dalawa" sabi niya tapos nag-ayos nh buhok.
"Ya! Ahjussi!" Sigaw niya doon sa isang lalaking naka puting polo.
Bigla akong nanlumo kung sino yung tinawag niya.
Napayuko ako,
BAKIT NIYA TINAWAG NA AHJUSSI SI SUHO SUNBAENIM.... aisssh.
"Ya ahjussi! Naka puting polo!" Sigaw pa niya.
"R-remie t-tama--
"Eo?!" Napalingon si Suho-sunbaenim samin.
"Woah." Sabi ni Remie tapos nakita kong napanganga siya.
"Woah, ahjussi! You have a good style!" Sabi ni Remie tapos nilapitan si Suho sunbaenim.
Sigurado ba siyang hindi niya kilala yan?!
"A-ahjussi? Nugu? Ako?" Sabi ni Suho sunbaenim. Tumango naman si Remie.
Nakita kong sinilip ako ni Suho hyung sunbaenim tapos binalik ang tingin kay Remie.
Patay nanaman ako nito bukas.
Ayaw pa naman niyang tinatawag siyang ahjussi. Bakit ba kasi ahju--hay Remie hay!
"S-seryoso ka-- hahaha! Ahjussi?!" Sabi niya Suho hyung tapos hinawi yung buhok niya pataas.
"Ne. Hahaha. Wae? By the way, ahjussi, pwedeng pa picture kami nung boyfriend ko? Kahit dalawang shot l--
"Seryoso ka pa ring ahjussi ang tawag mo sakin?"
"Ano po ba ang pangalan niyo ahjussi--
"Ya! Hajima! Jebal hajimaaaaa!" Sigaw ni Suho hyung
"Hoy Jaemin! Pakisabi sa girlfriend mo ako si Kim Jun Myeon? Ha?!" Tapos tinignan niya si Remie.
"KimJun Myeon nugu?" Remie pwede bang tumigil ka muna, naiiyak ako sa kanya.
"Ah! Suho! Suho sunbaenim!" Sigaw ni Remie tapos nagbow sa harap ni Suho hyung.
"Ah Mianhae, mukha ka kasing ahjuss-- i mean yung mature face" napakamot na lang ako sa ulo.
"Hindi ko kayo mapipicturan, nagmamadali kasi akong umalis" sabi ni Suho hyung.
"A-ah.. ok hehe" sabi ni Remie tapos lumapit na sakin.
"Halika nga muna" sabi niya at hinila akl sa mat namin.
Narinig ko ang malalim niyang pagbuntong hininga at tsaka hinawakan ang kanang kamay ko. Ang lambot ng kamay niya, ang sarap hawakan.
"Jaemin.. alam kong doon nagsimula, ang pagiibigan nating dalawa." Napalingon naman ako sa kanya..
Pamilyar.... yung sinabi niya...
Bigla kong naalala yung tula na nakuha ko sa bahay. Oo! Ayun yun! Doon ko yun nabasa!
"Kinuwento yan sakin ng kapatid ng lolo ko" sabi niya at tumingin sa langit.
"Para daw yun sa nanay nila, bale great grandmother ko. Binigay daw ang tulang yun para sa kanya kaso, ibinigay daw ni greathgrandmother yung tula sa mahal niyang iba" sabi ni Remie.
Naalala ko bigla ang kwento sakin ni mommy noong bisita ko sa funeral ng lolo ni mommy. Bale great grandfather ko siya.
"Si Lolo daw, may mahal na iba... pero pinili niya pa rin ang Lola ko dahil sa anak nila. At ayun sila mama. Hindi nagkatuluyan ang lolo at lola ko dahil mahal nila ang isa't isa.. Dahil may pagkakamali silang dapat bigyan ng tuon habang buhay, at ang huling natanggap ni lolo sa babaeng totoo niyang mahal ay isang tula. Tula daw na napakahalaga"
Nanlaki ang mata ko.
Si Great grandfather, Y-YUNG...
"Ibig sabihin ang great grandma mo at great grandfather ko, nagiibigan ganon?!"
H-hindi ako makapaniwala... kasi diba... paano.
"Baka nga, bakit gulat na gulat ka?"
Napalunok ako. Magiging masama naman ang sasabihin ko para kay great lolo pero...
"Kasi kung sila ang nagkatuluyan.... walang tayo ngayon Remie"
Napatingin naman siya sakin. Tapos ngumiti.
"That's what you call fate"
"Merong mga sad endings, hindi nagkakatuluyan. Pinagtagpo pero hindi magkakatuluyan, maraming ganon. Dahil may dahilan, maraming dahilan kaya may sad endings. Kung laging happy ending, edi hindi tayo matuto diba?" Huminga siya ng malalim.
"Kahit sobrang sakit, bibitawan mo pa rin."
Ang drama naman namin ngayon.
Pero totoo ang sinasabi niya. Kaya hindi nagkuluyan ang great grandfather ko at great grandmother niya, dahil may dahilan.
At kami yun.
----
a/n: stress sa math atm
