52

134 11 31
                                    

REMIE

kakatapos lang ng klase ko at sobrang sakit pa rin ng ulo ko. kaso naisipan ko na mamaya na lang ako uuwi dahil may kikitain pa ako. kinuha ko agad yung gamit ko at umalis sa loob ng classroom.

paglabas kong university. tumawid lang ako at naglakad ng konti papunta doon sa limitless grill and bar.

medyo malamig na ngayon nagsisimula na yung autumn.

pumasok na ako sa restaurant. hindi ko siya kilala. wala akong ideya kung sino siya. pero baka kilala niya ako kaya nakatayo lang muna ako sa gilid.

medyo marami pa namang tao. aish pano ko hahanapin yun?

korean ata siya. oo nga pala korean din siya.

naghanap akong singkit ang mata o kaya mukhang korean dito sa loob pero wala akong nakita.

nagulat ako nung may humawak sa wrist ko.

"remie"

lumingon ako at hindi korean ang nakita ko.

"bambam?!"

---

"water with lemon lang muna ako"

hindi ako makatingin ng diretso sa lalaking to. may trust issues pa rin ako dito eh.

umalis na yung waiter sa harap namin at tinignan niya ako.

"long time no see remie kim" sabi niya at nginitian ako.

"nasaan yung grupo mo?"

"wala nasa korea sila" sagot niya.

"kailangan mo daw ng tulong? makabalik sa korea?" tumango ako.

"sakto ako kasama mo pabalik" sabi niya tsaka uminom ng tubig.

"paano?" tanong ko.

"papahiramin muna kita ng pera tapos bayaran mo na lang kung may pambayad ka na" tinignan ko siya.

"ayoko. ayokong mangyari ulit yung nangyari nung highschool kami. papahiramin mo kong pera tapos ano? ipapabugbog mo ako? ano bam--

"sinabi ko na sayo diba? iba ako sa grupo ko"

dumating na yung waiter tapos nilapag yung glass sa harap ko.

"thank you" sabi ko.

"aalis na ako sa sabado. kailangan mong magisip agad para maibili na kita ng ticket"

"pagiisipan ko pa" uminom ako ng konti.

"bago mag friday kailangan buo na ang desisyon mo"

tumango ako.

hindi to alam nila papa. lagot ako pag nalaman nila.

"bambam."

"salamat"

---

JAEMIN

isang oras na akong nakatunganga sa cellphone ko.

kr
tangina mo too

SI REMIE NGA TO WALANG DUDA.

pero bakit? bakit niya ako kinakausap?

"hyung" napalingon ako sa pinto at nakita si jisung

"oh bakit?"

"uh may bisita ka" nagtaka naman ako. bisita?

"sige susunod na ako" sabi ko at binulsa yung cellphone ko.

inayos ko muna yung buhok ko sobrang gulo eh. lumabas akong kwarto at sinara yung pinto.

pagpunta ko sa sala nakita ko kung sino ang bisita ko.

"tangina sino yan?!!"

napasigaw ako sa sobrang gulat. pucha naka black dress tapos black eyeshadow?!!

"ewan ko hyung seulbin da--

"PUCHA IKAW NANAMAN? SASAENG BA KITA? CRUSH MO KO NO? SABI KO NA NGA--

nagulat ako nung sinampal niya ako.

"a-an--

"ang ingay mo eh manahimik ka muna hayaan mo ko mag-explain" sabi niya tsaka umupo.

pucha may sira ba utak neto?!

"kung tatanungin mo kung bakit ganto suot ko,galing ako sa school ng kuya ko at may play sila, ako yung ginawang multo" pagpapaliwanag niya.

"paano ka nakapasok dito?" hindi naman kasi siya papasukin ni manager.

"hehe kay jeno.. hehe" sinasabi ko na nga ba.

"ano bang kailangan mo?"

"wala tatanungin ko lang kung nasabi mo na ba--

"pucha pupuntahan mo ko para lang doon?!"

"im helping remie duh" sabi niya.

"teka fansite ka diba? ibig sabihin fan ka namin. di ka ba kinikilig kapag nakikita mo ko?"

"jeno stan ako sorry" sabi niya sabay irap sakin. aba puta to..

"joke ikaw lang ayaw ko sa nct"

"aba't--

"syempre joke lang. jaemin fighting" sabi niya sabay labas sa pinto namin.

weirdo.

---

najaemin
sorry.

--

lumipas ang araw sobrang busy ko pa rin sa debut stage namin. mas nakakapagod pa pala to kaysa sa inaakala ko. gusto kong magpahinga buong araw.

"ok ready ready may short interview kayo" sabi nung manager namin tapos inayos yung mga bag namin.

halos pumikit na yung mata ko sa sobrang pagod. mas gusto ko pang pumasok sa school.

"jeno gising" sabi ko at tinapik yung pisngi niya.

"aalis na daw" sabi ko pa at tinulungan siyang tumayo.

"hmm" sabi niya at tsaka dinilat yung mata.

"saan daw?"

"interview" sagot ko.

kinuha ko yung lip balm ko sa bulsa. tuyo na yung labi ko.

"jaemin anemic ka din no?" sabi ni jeno. tumango ako.

"hm parehas tayo" sabi niya tsaka ngumiti.

pumasok kaming van at doon ako natulog. kahit sandali lang naman di na talaga kaya ng mata ko.

--

kakaotalk.
one new message.

kr
bakit ka nagso-sorry? diba ako dapat?

kakaotalk
one new message

kr
jaemin... please smile. pls get some rest. alam kong pagod ka..

kakaotalk
one new message

kr
lets get back together

kr
please... im sorry.

-
a/n: very short

Tangina mo Na Jaemin! Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon