From The World I Made (Short Story)

WHAT

"So, you don't have any plan to tell me where are you from?" Nagtaas siya ng kilay sa akin.

Akala ko ba ay wala na siyang pakialam kung sino ako? Tsk! Look at this bastard. Nakakairita na talaga siya.

"I told you! I live far from here!" Sabay irap ko sa kanya, nakita kong naiirita na din siya sakin.

Kanina pa siya tanong ng tanong sa akin kung sino ako sinabi ko naman na sa kanya kung anong pangalan ko pero gusto niya pa yatang malaman ang buong pagkatao ko, pati yata yung buong pamilya ko o pati yung mga kanunu-nunuan ko.

"Why can't you say the specific place?! Are you hiding something?" Napakamot ako ng marahas sa ulo ko hindi dahil may kuto ako kundi dahil sa pagkairita ko.

"Why are you asking a personal stuff to a stranger! You don't have the rights to force me to say about my personal stuff like that! If you don't let me go then I will call the police." Banta ko sa kanya.

Tinitigan ko siya ng masama pero nilalabanan lang niya ang ginagawa kong titig sa kanya.

"Go, tell the police that I'm forcing you to say where are you from. It will be on my side anyway, syempre iimbestigahan nila yan, you know what will happen next? They will investigate me and your whole autobiography at kung ganoon ang mangyayari malalaman ko pa rin kung saan ka nakatira, even the cops will know what you are hiding from me, they will suspect you, you probably rot in jail. What a nice scene right?" Nakangising aso niyang sabi.

Napayuko ako dahil sa sinabi niya, he's right! I can't do an impulsive decision. Damn!

Napapikit ako para pakalmahin ang sarili ko at para na rin makapag-isip ng ayos.

"And besides, tatanungin ka din nila kung papaano ka nakapasok dito sa aking opisina ng hindi nalalaman ng lahat ng tao ko sa labas. Maybe they will think that you're a thief or a murderer or a spy or what so ever." Napaikit ako ng mariin. Punyeta!

"You will rot in jail if they found out." Mas lalong nagkaroon ng evil smile ang kanyang labi.

How the hell he's more evil that my ex-boyfriend huh!? Fuck!

"What a load of shit." Bulong ko sa sarili ko habang pilit kong pinapakalma ang mga laman kong nanginginig na dahil sa galit.

When I'm just writing him I thought I will marry him if he's real, but now... I want to take back what I said! Napapagigil niya na ako.

"I can't say it!" Inis na sabi ko sa kanya.

Napahalukipkip siya habang pinagmamasdan ako, kung makatingin siya sa akin ay para akong isang misteryo na hindi niya malutas. Sampalin ko siya ng padakot eh.

"Bakit hindi mo masabi? May tinatago ka ba? Are you really a thief? A murderer? A spy from other company? Huh?!" Inis na tanong niya sa akin.

"Fine! I came from another world, I just came here and boom! Hindi ko na alam! Hindi ko alam kung anong lugar ito? Bakit ako nandito? Papaano ako napunta dito? Anong klaseng lugar ba ito?" Napabuntong hininga ako pagkatapos kong sabihin iyon.

"Are you... fucking kidding me?" Nakakunot niyang tanong sa akin.

"Mukha ba akong nagbibiro? Kaya nga hindi ko rin alam kung bakit ako biglang napunta dito sa office mo eh!" I rolled my eyes.

"You mean... You're an alien?"

I rolled my eyes again. What kind of question is that?! The fuck! Siya nga 'tong alien eh.

"Mukha ba akong alien ha?!" Inis na tanong ko sa kanya, napataas ang isang kilay niya pagkatapos ay tumango siya sa akin. What the hell?! Prangkahan ba kami dito ha?