Uyandığımda yanımda gözlüklü topuz yapmış iki kadın vardı. Beyaz önlükler gitmişlerdi. Labaratoar gibi bir yerdeydim. Çırpındım. Ama hareket edemedim. Beni bir şey ile bağlamışlardı.
Ben: Siz kimsiniz?! Neredeyim ben?!
Bana baktılar. Gayet sakinlerdi. Sonra işlerine devam ettiler. Bir dakika sonra yanıma geldiler ve en sonunda konuşabildiler.
Lola: Ben Lola. Bu da ikizim. Lora. Buradasın çünkü sen ilklerden birisin.
Lora: Onun gibi!
Sağımdaki perdeyi açtılar. Birini daha bağlamışlardı. Bu... Bu dünki çocuktu!? Konuşmaya devam ettiler.
Lola: Sizin ruhunuzdan ruh emici (Full time undertale ldjdldn) ile numuneler alıp inceleme yapacağız.
Ben: SİZ ÇILDIRMIŞSINIZ!! YA BİR HATA YAPARSANIZ?!
Lora: Bir hata yaparsak ölürsünüz! :D
Lola: Ama biz asla hata yapmayız...
Bu sözünden hemen sonra makineyi çalıştırdı. Etrafı beyaz bir ışık sardı ve herşey normale döndü. Sonra bizi serbest bıraktılar.
Lola: İlginç... Ruhlarınız. Çok farklı. Diğer ruhlardan farklı olmakla beraber. Birbirinden de farklı.
Sonra ellerimize ruhlarımızdan parçaların olduğu iki küçük şişe verdiler. Benim ruhum karanlık ile parlarken, diğer çocuğunkisi bembeyaz parlıyordu. Sonra Lora şişeleri bizden geri aldı.
Lora: Eeveetttt... İşimiz bitti! Gidebilirsiniz!
(Y.N.):Diğer çocuğun adı Tomy arkadaşlar)
Tomy: Nasıl yani. Bize birşey söylemeden öylece bırakıyor musunuz?
Lora: Evet, evet... Hadi artık ayak altında dolaşmayın evlerinize ve ailenizin.... A-ailenizin...
Lola(Sert bir ses tonuyla): SADECE GİDİN DEMEK İSTİYOR GİDİN ARTIK!
Daha fazla orada durmadık. Dışarı çıktık. Diğer çocuk bana baktı.
Tomy: Merhaba. Ben Tomy. Sen kimsin?
Derin bir iç çekip ona cevap vermeden uzaklaştım. Ama önüme geçti.
Ben: Senden nasıl kurtulabilirim...?
Tomy: Adını söyleyerek başlayabilirsin! Sen de hiçbirşey merak etmiyor musun? Hadi ama!
Ben: Şuan tek istediğim uyumak...
Tomy: Ama...
Onu önümden itip ilerledim. Bir süre yürüdüm. Sonra durdum. Yüzümü ona dönmeden adımı söyledim.
Ben: Benim adım Emily.
Sonra yürümeye devam ettim...
