de 79ste hongerspelen: fighting back

deel 13

Fijne Moederdag, mensen! Als eerst, ik voel me heel dom. Ik hem gisteren een deel geplaatst die ik deel 10 noemde. Het was deel 12. Wow. Ik heb 'm zonet veranderd, dus dat is weer okay! Jipskie - ja, jipskie. Ik weet dat het er eigenlijk niets mee te maken heeft, maar ik moet toch even vermelden dat ik heel blij ben, want ik heb ombre in mijn haar. Als eerst loopt het over van blond naar rozig, van roze naar paars, en van paars naar blauw, dus alweer: JIPSKIE.

Goodbye!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Jake, Bryan, Glamour en ik gaan naar de hoorn des overvloeds. Bunny, James en nog  een aantal sterke mensen blijven achter om de zwakkere te beschermen.

Blaadjes waaien in mijn gezicht, en ik kijk verbaasd op wanneer ik een vreemd gekraak hoor. 'ssssssssst, stil eens.' commandeer ik. We stoppen met lopen en kijken om ons heen. de bomen zijn kaal, net zoals de struiken, waardoor je redelijk ver kan kijken. En behalve een paar zielige bladloze struikjes, boomstammen en grote stapels sneeuw die van de kale takken zijn gevallen, is er niets te zien.

We halen onze schouders op en lopen verder. De ijskoude wind doet mijn vingers verkrampen, aangezien ik geen handschoenen aan heb. Ik zou het ook wel fijn vinden om een extra paar sokken te hebben, ik zou liever niet hetzelfde lot aangaan als Melissa. Ik huiver bij het idee. 'Weet je zeker dat we zo goed gaan?' vraagt Jake aan Glamour.

Hij knikt.

(A/N - ik ga jullie nu een eersteklas plaatsje geven bij de capitolers. Dit betekend dat Amber er niet bij is, en ik ga dus in de derde persoon schrijven)

Ondertussen bij de Capitolers....

Brutus zet zijn voet op Sunshines keel. 'Jij gaat mij niet beledigen. Doe het nog een keer, en ik zweer, ik zal je een langzame en pijnlijke dood geven. Is dat duidelijk?' roept hij. Een adertje in zijn voorhoofd klopt heel snel. Sunshine reageert niet, en zijn hoofd begint blauwig te worden.  'IS DAT VERDOMME DUIDELIJK?!' Nog steeds geen reactie.

'Bruut, lieverd, ik denk dat hij het begrijpt.' zegt Bloem, en legt haar hand op Brutus' grote borstkas. Brutus knikt even kort en haalt zijn voet van Sunshines keel. Bloem glimlacht. 'waar was hij eigenlijk boos om?'

Brutus haalde zijn brede schouders nonchalant op. 'Hij vond mijn plan niet goed. Hij zei dat het een stom plan was.'

'Oh, maar jouw plannen zijn geweldig. Maar, kun je het nog een keertje uitleggen? Zodat ik het zeker weet. Voor mij?' Bloem knippert een aantal keer.

'Voor jou altijd, mijn liefste.' Brutus was nooit lief tegen iemand, behalve tegen Bloem. Als iemand anders het zou vragen zou Brutus hem waarschijnlijk knock-out slaan, en zeggen dat hij of zij had moeten luisteren, de eerste keer dat 'ie het vertelde. Maar voor Bloem alles.

En met een gemene glimlach vertelde Brutus haar het hele plan, waarbij Bloem steeds gemener ging lachen.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ook dit was niet heel lang, maar ik vind het wel een leuk stukje. You've just met the enemy.. En het plan, OMG, die is zoooo gemeen. Netzoals zij, heb ik het ook al volledig uitgestippeld.

Vraag, alsjeblieft, beantwoord deze. Wil je een rol? Vertel dan je hoe heet en hoe je er uitziet, en of je een man of vrouw bent. En vertel je favo sprookjes wezen.

love you!

xx