Het sprookje dat een hel werd

Hoofdstuk 10

vorige keer: Het meisje draaide zich naar mij toe en zei.....

Liz pov.

''Denk jij hier echt te kunnen zitten je bent pas nieuw en denkt dat je echt alles bent, ga weg je bent hier niet welkom'' schreeuwde het meisje. Geschokt bleef ik haar aanstaren. Ik liep naar de andere kant van het lokaal en ging zwijgend op een stoel zitten en legde mijn boeken op tafel. Er gingen vele gedachtes door mijn hoofd waarom accepteerd niemand mij, wat is er mis met mij, waarom deed dat meisje zo fel tegen mij. Ik werd uit mijn gedachtes gehaald door de lerares die boos mijn kant opkeek. ''Ik vraag het nog 1 laatste keer welke kleur is dominant zwart of wit'' zei de lerares nogal geiriteerd. ''Uhhhmm wit mevrouw'' antwoordde ik. De lerares zuchtte luid. ''Fout zwart natuurlijk, dit is basis stof Liz iedereen moet dit weten, ik kan wel weer merken op wat voor school jij hebt gezeten'' zei de lerares boos. Ik keek schamend naar mijn boeken terwijl iedereen mij uitlachtte en dingen aan het roepen waren. Zo bleef het eigenlijk de hele dag door gaan. Toen ik eindelijk uit was pakte ik mijn fiets en fietste ik naar huis.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ik gooide mijn tas in de hoek van mijn muziek kamer en ging achter mijn piano zitten en begon te spelen om deze rot dag te vergeten. Al snel begon ik ook mee te zingen. ''Say something, I'm giving up on you. And I'm sorry that I couldn't get to you. And anywhere I would've followed you. Oh-oh-oh-oh say something, I'm giving up on you''. Ik stopte met zingen omdat mijn moeder me riep voor het eten. Langzaam liep ik de trap af waar ik meteen allerlei vragen naar mijn hoofd kreeg. ''Hoe was school, heb je al nieuwe vrienden gemaakt, is je mentor aardig'' ratelde mijn moeder door. Shit wat moet ik zeggen ik wil niet dat ze zich zorgen gaan maken en morgen zullen ze vast alles vergeten zijn. ''Rustig mam 1 vraag tegelijk graag'' lachte ik. ''Jaja, hoe was school lieverd'' vroeg mijn moeder. ''Het is best wel gezellig er zijn veel aardige kinderen, de 1ste les zat ik naast een super aardig meisje en in de pauze stelde ze mij voor aan haar andere vrienden die niet bij mij in de klas zitten'' loog ik. Ik weet het liegen is niet goed en zeker niet tegen mijn lieve ouders maar het moest ik wil niet dat ze hier over in zitten ze hebben het al druk zat met hun baan. Mijn vader keek me gelukkig aan. ''Ik wist wel dat mijn lieve meisje snel nieuwe vrienden zou maken'' zei mijn vader trots. ''We zijn trots op je lieverd'' zei mijn moeder en ze gaf mij een knuffel en snel volgde mijn vader. Onder het eten praten we veel over het nieuwe werk van mijn vader en moeder. Na het eten ging ik naar boven om naar bed tegaan. Hoppelijk word school morgen een stuk gezelliger dan vandaag. Vol moed pakte ik mijn tas in, kroop warm onder de dekens. Al snel viel ik in een diepe slaap.

Sorry het is weinig maar ik heb het super druk met stage en school blablabla haha.