The Undercover Heiress (lesbian)

Chapter 32

Kahit madilim ang kapaligiran ay naaaninagan parin ni Grace kung sino ang taong nakatayo sa kanyang harapan. She does not really know if it is only her mind playing tricks on her kaya nakikita nya ngayon si Sam.

"Sam.." Hindi makapaniwalang tanong ni Grace habang walang tigil sa pagluha. "Are you real?"

The moon lights illuminated Samantha's beautiful face as she stared hard at the woman who owns her heart. Gusto umiyak ni Sam dahil sa wakas nakabalik na sya sa kanyang pamilya at kay Grace. "Yes, i am real..."

Bumagsak na parang malakas na ulan ang luha ni Grace pagkarinig sa boses ni Sam. It only proves that she wasn't dreaming or hallucinating because Sam is alive. "Then why?"

Agad namang naintindihan ni Sam ang gustong ipahiwatig ni Grace sa tanong nito. "I know.." Mabagal na naglakad si Sam palapit sa kinatatayuan ni Grace. "Forgive me love if It took awhile bago ako nakabalik."

"You did not know how worried i was Sam!" Iyak ni Grace kasabay ng pagkawala ng mabigat nyang dinadala nitong mga makakaraang araw. "We felt hopeless and so down even your parents already accepted that you are dead and me?" Isang mapait na tawa ang kumuwala sa labi ni Grace. "Kung hindi ka pa dumating ngayon, isang hakbang nalang sa bangin na yan tatalon na ako dahil buong akala namin ay wala ka na!"

"I'm really sorry love." Buong puso na paghingi ng tawad ni Sam at huminto sya ilang hakbang ang layo kay Grace. Paano nga ba nya papakalmahin ang puso na labis na nasaktan sa pagaakala na wala na sya? "Alam ko na sobra kayong nag alala para sakin." Huminga sya  ng malalim at tumingala sa madilim na kalangitan. "Many things had happened but I'm here now."

"We are so scared.." Iiling iling na bulong ni Grace. "We are devastated."

"Paulo shot me." Sam knew Grace needed an explanation kung bakit sya natagalan bumalik para mapahupa ang nararamdaman nitong emosyon. "At nang malaglag ang kotse sa bangin, nawalan na ako ng pagasa. Tinanggap ko nalang na mamatay ako kasama ni Paulo."

Sam was about to give up in the mids of phantasm but Grace's beautiful face flashed behind her eyelids. Sam could not bare leaving her alone because she wanted to spend all of her life with Grace. Kaya kahit hinang hina at sugatan dahil sa tama ng bala sa kanyang tiyan ay nagawa nyang ibigay ang natitira nyang lakas para buksan ang pintuan ng palubog ng sasakyan sa dagat.

"But you know what happened?" May ngiti sa labi ni Sam habang pinagmamasdan ang tuliro na si Grace. "God tap my shoulder and he let me see something precious. The sight of you gave me strength to survived the death twice."

"What-"

Pero pinutol ni Sam ang sasabihin ni Grace. "When i came home tonight, you were the first person i wanted to see pero sabi nina Mama at Papa na umalis ka daw." May pagaalala sa boses nya. "We got really worried that you will do something stupid. So I searched for you and for some odd reason dito ako napunta."

"Yeah, I was trying to run away from the truth na patay ka na." Sagot ni Grace. Mabuti at nagdalawang isip sya gawin ang isang bagay na kahit ang langit ay hindi matatanggap. "Araw at gabi kitang hinanap Sam. Kahit bumagyo o malakas pa ang alon wala akong pakialam."

"I know you did." Malungkot na ngumiti ni Sam. "Pero napadpad ako sa pinakadulo at maliit na baryo ng San Perdo, inalagaan ng isang matandang babae na si Nanang Melda at apo nito na si Uno. Sila ang tumulong sakin hanggang sa gumaling ako at kaya ng bumalik dito."

"You should have call us." Kwestiyon ni Grace na may kasamang inis. "Pupuntahan kita kahit saan Sam, alam mo yan."

"Yes, but there is no cellphone signal there or any means of communication. Ilang oras rin ang byahe para makarating sa pinakamalapit na bayan. Kaya pinilit kong magpagaling agad para makaluwas ako paMaynila."