AȘKTROLOJİ

2.Bölüm

Selam millet !Yeni bölümle karşınızdayım!Bazı ufak hatalar olabilir.Neyse uzun lafın kısası iyi okumalar!

Bölüm Şarkısı:Helal Olsun (Duman)

---------------------------

Mira URGAZ

Yağan yağmurun altında yine bir bankta oturmuş müzik dinleyerek denizi seyrediyordum.Ben dalmış denize bakarken yanıma biri oturdu ve elini omzuma koydu .

"Hasta olacaksın kızım."

Yine o en çok güvendiğim ve  özlediğim sesin sahibi gelmişti, bizi düşünmeden intihar eden babamın sesiydi.

"Neden?"

Aslında soracak o kadar çok şey vardı ki dilim her zamanki gibi tutulmuş konuşamıyordum.İçimdekileri kusmak,bağırıp çağırmak istiyordum.

"Yapamıyordum."

Tek cevap.
5 hece 12 harf.
O an o kadar basit gelen cevap benim her geçen gün hayatımı mahvediyordu.
Ben o eski güler yüzlü Mira yerine kimseye güvenmeyen,soğuk,boş boş ,duygu barındırmayan gözlerle bakıyordum insanlara...

'Yapamıyorum' söylemesi basit ama geride bıraktıklarını düşünmeden söylenen yalan yine en çok bizim canımızı yakmıştı.

"Yalan söyleme!"

Yalanlarının arkasına saklanıyordu.Benim prensim güçlüydü,bir şekilde atlatırdık ama o kaçmayı tercih etti.Prensesini düşünmeden.

"Dayanamadım.Ben meleğim olmadan yaşayamazdım."

O annemsiz yaşayamıyordu.
Bense babamsız.
Şimdi ne annem var ne de babam.
Babam gerçekten de bencil düşünceleriyle intihar etmişti.

"Ben de sensiz yaşayamıyorum baba!Sensiz yapamıyorum!"

Yine yanında hıçkırıklara boğulurken,prensesi ağlarken sarılmıyordu,sıcaklığı ile ısıtmıyordu içimi,gösteremiyordu şefkatini,hissettirmiyordu yanımda olduğunu.

Kendimi gün geçtikçe daha bitik,tükenmiş ve helak olmuş bir şekilde buluyordum.
Ben hayatta en çok güvendiğim ama en çok güvenimi kıran insana muhtaç oluyordum.İlk aşkımı,tek dayanağımı istiyordum.

"Gitmem lazım prensesim!"

'Gitme' diyemiyordum.Boğazım yırtılana kadar isyan edip 'Gitme!' demek istiyordum.Fakat ağzımı açıp tek kelime bile edemiyordum.
.Sadece arkasından ağlayarak gidişini izliyordum.

'Gitme!Geri dön baba!Prensim söz vermişti bana gitmeyeceğim diye hani prensler sözünü tutardı!Niye tutmuyorsun sözünü !Gitme baba!İhtiyacım var hem de çok ihtiyacım var gitme !Prenssiz bırakma prensesini.Gitme!Geri dön ne olur!' demek ne kadar çok isterdim ama olmuyordu.Canımı en çok yakanda buydu.O giderken dilimin ucundakileri söyleyememek.