Nurse At Your Service(R18)

Chapter 1

SPG

"Nurse Madeline huwag ka muna umalis."
Sabi ng batang chineck ko sakanyang private room.

Yes, isa akong nurse at gusto ko ang propesyon na nakuha ko.

"Aalis na si Ate Madeline Baby, madami pang ichecheck si ate oh." Sabay pakita sa mga checklist kung saan nandoon ang listahan ng mga ichecheck kung pasyente.

"Babalik si Ate Madeline." Sabay halik sa noo ni Xia na siyang umukit sa mga labi nito. "Promise?" Sabi nito. "Promise." Sabi ko at tuluyan ng umalis sa kaniyang room.

Halos araw-araw ganito ang sitwasyon sa Hospital. My dadalhin para ipagamot yung iba kahit DOA na ipagpipilitan pa tapos kapag hindi naman na kaya isalba kami ang sisisihin. People nowadays, kapag buhay hindi pinahahalagahan kapag mamamatay na gagawin ang lahat para mabuhay. Hayys nakakainis.

Naglalakad ako ngayon sa hallway para puntahan ang next patient ko, si Mama.

"Hi ma." Sabi ko dito at chineck ang dextrose na nakakabit sa kamay niya.

"Kamusta ang trabaho nak? Pahinga ka muna sandali." Sabi nito at may iniabot na mansanas saakin at tinanggihan ko ito.

"Ma saiyo iyan ayos lang po ako madami pa ang pasyente na kailangan kung puntahan, pupunta nalng po ako dito." Sabi ko at tinurukan ko na ng gamot ang dextrose para maka-alis na ako sa room ni mama.

Nagkasakit sa baga at puso si mama. Critical ang lagay niya ng idinala ko siya dito. Kaming dalawa lang ang magkatuwang sa buhay. Dahil sa mahirap lamang kame. Ay doble kayod ako para lang mapagamot si mama. Kalahati ng sweldo ko ay napupunta Kay mama kaya't kalahati na lamang ang naiuuwi ko. Halos dalawang linggo ng naka confine si mama sa Hospital.

'Hayys kaunting tiis Madeline makaka-ahon ka din' usal ko sa sarili ko. Halos paulit ulit ang routine ko sa hospital. Chineck ko ang oras sa wristwatch ko at alas kwatro na ng hapon. Mamayang 5:45 pa ang out ko sa duty ko.

Mayroon lamang akong tatlong oras para makapagpahinga sa isang araw. Kapag 8:30p.m ay resume ako sa trabaho hanggang mag umaga paminsan minsan ay umiidlip ako
kapag tapos na ako sa pag checheck ng mga pasyente.

Mamayang alasais ay mayroon kaming lakad ng Boyfriend ko, actually monthsarry namin ngayon. 1year and 8 months. Isa siyang CPA sa isang kompanya ng mga sabon.

Kahit hindi na ako matulog ay okay na ako sa kanya, kapag nakikita ko siya buo na ang araw ko. Mayroon na lamang akong ilang oras para makauwi at maghanda.
-

Umuwi ako sa bahay at iniayos ang mga gamit ko ang uniform ko at mga nagamit ng damit ni mama ay inilagay ko na sa washing machine para labhan automatic po to *lol*

Agad akong naghilamos at nagbihis sinuot ko lamang ang bigay niyang sweatshirt na gray at nag suot din ako ng faded jeans with matching white sneakers. Simple lamang ang isinusuot ko kapag mayroon kaming lakad o kaya date.

Hindi ako yung babaeng maarte sa kasuotan at pa kikay. Mas komportable ako sa shirts at jeans.

Mayamaya ay tumunog na ang phone ko hudyat na papunta na siya dito. Hinanda ko na ang sarili ko at lumabas na ng bahay, sakto ay nanjan na si Liam sakay ng black Yamaha niyang motor.

"Let's go." Sabi nito at umangkas na ako sa kaniyang motor.

Matagal-tagal ang naging biyahe. Hindi na rin pamilyar ang mga dinadaanan dala ng dilim ng kalsada.

"Babe where are we?" Sabi ko dito at tuluyan ng bumaba sa motor.

"Somewhere na tayong dalawa lang. Let yourself give time and relax." Sabi nito at tuluyan ng hinila ang kamay ko at sumabay sa kaniyang paglalakad.