5.Bölüm

327 9 1
                                    


"^şarkıyı açıp okumanızı tavsiye ederim"


Bütün eşyalarımı hazırlamam yaklaşık 3 saatimi almıştı. Kaanla konuşur konuşmaz İpek ve Denize mesaj attım. Erken gideceğimizi ayrıntıları sonra anlatacağımı söyledim. Saat 11 olmuştu ama sesleri çıkmamıştı merak etmiştim doğrusu. Son valizimi de üstüne oturarak kapatmak zorunda kaldığımda valizin üstüne yığıldım 2.30 saatte neler halletmiştim bir alışveriş merkezine bile giderken hazırlanmam 1 saati alıyordu kendimi canı gönülden tebrik ediyordum.

Babamın odaya girmesiyle yaşadığımın farkına vardıklarını anladım saat kaç olmuştu akıllarına yeni gelmiştim. Beni valizin üzerinde yığılmış bir şekilde görünce şok oldu sanırım

-Ceylin kızım nereye böyle ?

bedenimi valizden ayırmak çok zor olsada zorla kalkabildim

-Kaan'la konuştuk da bugün gidiyoruz İstanbul'a daha ev falan da ayarlamamız gerekiyor.

-Hım iyi siz bilirsiniz. Bir şeye ihtiyacın olursa söylersin dedi ve çıktı neden şaşırmadım acaba 

Kendimi hazırlık telaşına verdiğimden kahvaltı yapmadığımı karnımın gurultusuyla daha da bi hissettim ve mutfağa gittim belki hazırda birşeyler vardır diye umut ettim ama etrafta hiçbir şey yoktu herşey yerli yerindeydi. Ekmek kızartma makinesine iki dilim ekmek koyup çalıştırdım buzdolabından tereyağı çıkarıp tezgahın üzerine koydum. Kuru kuru gitmeyeceği için bir de sütsüz şekersiz kahve yaptım. Ekmekler kızarıp fırlayınca yağını sürdüm ve kahvemle birlikte yemeye başladım. Telefonumla sosyal medya hesaplarıma da bir göz atacaktım ki telefonu elime almamla Kaan'ın araması bir oldu.

-Efendim Kaan dedim ağzım dolu dolu 

-Hazır mısın obur güzellik dedi dalga geçerek

-Valizlerim hazır bende karnımı doyurup hemen hazırlanıcam dedim

-1 saat sürer mi ?

-Hemen hemen son bi kaç bişey daha almam gerek mi diye bakarım 

- Tamam 1 saat sonra kapındayım

-Tamam görüşürüz deyip telefonu kapattım Kaan bizimle istanbul da en fazla bir hafta kalabilirdi geri gelip ODTÜ'ye başlayacaktı ama o da fazla sürmez yanımıza gelirdi.

Yemeğimi yedikten sonra duşa girdim hızlıca yıkandıktan sonra hemen üzerimi giyinip saçımı düzleştirdim. Hafifte makyaj yaptıktan sonra gözüme köşede duran zarflar takıldı. Acaba yanıma Alsa mıydım ? elime alıp düşünürken en iyisi buraya saklamak diye düşündüm. EN sevdiğim kitabın arasına sıkıştırdım tokayı sığdıramadığım için yanıma almak zorundaydım. Çantama attıktan sonra hazırdım. Her şeyi almıştım bir şey unutsam bile koskoca şehir bulabilirim diye düşünüp çıktım odadan ve valizimi hole doğru götürmeye başladım. Diğer iki valizi de babam getirmeme yardım etmişti. Annem yoktu meydan da hiç görmemiştim sabahtan beri

-Annem nerde baba ?

-Odasında bir görün istersen dedi

başımla onaylayıp odasına doğru gittim kapıyı açtığımda yatağın üzerinde oturmuş fotoğraflara bakıyordu her yer fotoğraflarla dolmuştu. Başını kaldırıp baktı bana ve gülümseyerek beni yanına çağırdı bende ona gülümseyerek yavaş yavaş ilerleyerek yanına gittim.Yanına oturup bende baktım fotoğraflara benim bebeklik resimlerime bakıyordu biraz eski gibiydi fotoğraflar yani on dokuz sene geçmiş diye düşünerek geçiştirdim. Duygu dolu gözlerle bakıyordu annem fotoğraflara "anne ben buradayım,onlara duygu dolu bakmak yerine bana bak" demeyi o kadar isterdim ki diyemedim..

İki AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin