-My Saviour-Jimim ff #WWSA2k2018 #JJAGC18 #BKAW18

Κεφάλαιο 16ο

J: Αχ βρε τι θα έκανα χωρίς εσένα!

Ένα πανέμορφο χαμόγελο άστραψε στο πρόσωπό του και εγώ εμένα να τον κοιτάω. Οι ματιές μας κλειδώθηκαν ώσπου..

Abba's POV:

Έμεινα να τον κοιτάω.. εκείνος κοίταζε μια τα μάτια μου, μια τα χείλια μου. Ερχόταν όλο και πιο κοντά μου και ένιωθα την καρδιά μου να κοντεύει να βγει απ'το στήθος μου.

Τι να κάνω?
Τι να κάνω?
Τι να κάνω?
ΤΙ ΝΑ ΚΆΝΩ?!?!

Ένα μέρος του εαυτού μου λέει
Πήγαινε πήγαινε αφού τον θέλεις
Ένα άλλο μέρος του εαυτού μου.. απλά δίσταζε.

Jimin's POV:

Δεν μπορώ. Δεν μπορώ άλλο, θέλω να την φιλήσω, να γευτώ τα χείλια της, να την κάνω δικιά μου.
Όμως.. εκείνη νιώθει το ίδιο?

Την πλησίαζα όλο και πιο πολύ αλλά φαινόταν μπερδεμένη.

Γιατί μου κάνεις αυτό βρε Άμπα;

Σταμάτησα μόνο μερικά χιλιοστά μακριά από τα χείλια της και κοίταξα κάτω.

Την άκουσα να λέει λυπημένη

Α: Συγγνώμη Jimin.

Δεν είπα τίποτα, απλά σηκώθηκα και πήγα στο υπνοδωμάτιο.

Γαμώτο Άμπα! Με έχεις τρελάνει.

End of Jimin's POV

Πήρα κατευθείαν τηλέφωνο την Gi να πάω από το σπίτι της. Δεν νομίζω ο Jimin να έχει την όρεξη να με έχει στα πόδια του αυτή την στιγμή.

Πήρα το κινητό μου και την έψαξα στις επαφές. Πάτησα το νούμερό της και περίμενα να απαντήσει.

-: Βρε βρε ποια μας θυμήθηκε~!
-: Λοιπόν.. ε..  Έχω ενα μικρούτσικο προβληματάκι. Να έρθω από 'κει για το βράδυ?
-: Το ρωτάς;! Και βέβαια!
-: Τέλεια. Σε πέντε θα'μαι εκεί.

Πήρα το μπουφάν μου και έγραψα ένα σημείωμα στον Jimin και το άφησα στο τραπέζι.
Φόρεσα παπούτσια, πήρα κλειδιά και έφυγα.

Jimin's POV:

Καθώς ήμουν στο δωμάτιο άκουσα την εξώπορτα να κλείνει.

Έφυγε?!?

Είπα ξαφνιασμένος και έτρεξα στο σαλόνι.

Είδα ένα σημείωμα στο τραπεζάκι και το πήρα ανήσυχος στα χέρια μου και το διάβασα.

Πάω να κοιμηθώ στης Gi.. Ελπίζω να μην σε πειράζει. Σ'αγαπώ και καληνύχτα