-My Saviour-Jimim ff #WWSA2k2018 #JJAGC18 #BKAW18

Κεφάλαιο 1ο

Είμαι η Άμπα, ειμαι 17χρόνων και σε δύο μέρες ειναι η ενηλικίωσή μου. Σχεδιάζω ενα τέλειο δώρο γενεθλίων για τον εαυτό μου.
Ήμουν στο δωμάτιό μου κλειδωμένη για να διαβάσω 'υποτίθεται' τα μαθήματά μου. Ένα δυνατό χτύπημα στην πόρτα με έβγαλε από την σκέψη μου. Ήταν ο πατριός μου. Φεύγει ξημερώματα απο το σπίτι και γυρνάει μετά από 12ώρες. Απορώ γιατί τον παντρεύτηκε η ηλίθια η μάνα μου. Είναι ενα τούβλο και μισό, μεθυσος, ξοδεύει ολες τις οικονομικές μου σε δικά του ποτά. Και γενικώς δεν χρησιμεύει πουθενά. Όσα χρήματα μου παίρνει, τα κλέβω εγω μετά από την μάνα μου. Οπότε δεν βλέπει. Η μητέρα δεν είναι από τις καλές χωρισμένες μανάδες. Οχι μόνο μισώ τον πατριό μου, αλλα και την μανα μου επίσης. Τόσα χρόνια ειναι παντρεμένη με αυτονανε και δε φαίνεται να θέλει να κάνει κάτι. Ο πατριός με δέρνει οποτε γυρνάει σπιτι για την δικιά του ευχαρίστηση και η μάνα μου νιώθει υπερήφανη! Από τότε που χώρισε με τον μπαμπά εχει παψει να ενδιαφέρεται για εμένα. Ο πατέρας μου, άλλος βλαμμενος απο κει. Μετά το διαζύγιο, έφυγε κάπου ενας Θεός ξέρει που και ουτε καν σκέφτηκε να με πάρει μαζί του.
Και η Ν.Κορέα που προέκυψε??!!! Τόσες χώρες υπάρχουν! Στην Κορεα?? Στου διαόλου την μάνα??!!
Καλά από φίλους δεν το συζητάω..ούτε για δείγμα. Καλα ρε όλες εδω ίδιες είναι! Πως θα τις ξεχωρίζω. Και με τα αγόρια?! Άλλο πρόβλημα. Να μην καταλαβαίνεις αν είναι αγόρι ή κορίτσι?!
Βέβαια ντάξει... ίσως και να είμαι λίγο αυστηρή..

Ας επιστρέψω λοιπόν εκει που ξεκίνησα αλλά ποτε δεν τελείωσα...

..Με έβγαλε από τις σκέψεις μου ενα δυνατό χτύπημα στην πόρτα. Ωχ όχι σε παρακαλώ δεν αντέχω άλλο!

Α: Ποιος?
Π: Εσυ ποίος λες ρε πουστόνεο?! Άνοιξε την πόρτα!
Α: Δ-διαβάζω τώρα!
τραυλισα από τον φόβο με την σκέψη ότι θα κατάφερνε να ανοίξει την πόρτα.

Π: Αα ώστε φοβάται η κορούλα μου ε; Εντάξει μωράκι μου κάθισε να διαβάσεις με την ησυχία σου. Θα σε περιμένω.

Αυτό ήταν που φοβόμουν περισσότερο.

Μόλις άκουσα να βήματά του να απομακρύνονται έριξα ότι υπήρχε πάνω στο θρανίο μου και έβαλα τα κλάματα.

...Δεν είναι δίκαιο...
Δεν μου αξίζει κάτι τέτοιο..
Δεν αξίζει σε κανέναν κάτι τέτοιο.

Ήξερα ότι την στιγμή που θα με αποκαλέσει κορούλα του ή μωράκι του, θα περίμενε να βγω απ'το δωμάτιο, για να με σύρει στο δικό του.