Jimin's POV..
Α: Οι γονείς μου ήθελαν να γίνω..πόρνη.
Με τέτοιο σώμα δεν απορώ!
Ααα σκάσε Jimin! Δεν πας καλά μου φαίνεται!
Πάλι καλα που η Gi δεν μπορεί να μου διαβάσει τις σκέψεις γιατί θα ήμουν νεκρός προ πολλούυυυ!
Πήγαμε και πήραμε την Gi απο το σπίτι της και πήγαμε ολοι μαζί σχολείο ως συνήθως.
Αυτή η διαφορά όμως με την Άμπα μου φαίνεται καπως ακόμα.Bitch please! Το έχεις συνηθίσει και σ'αρέσει κιόλας! ; )
Καλά ίσως και να μ'αρέσει..λίγο
You can't hide!
Δε με χεζεις και εσυ μωρέ?!
End of Jimin's POV
Κάναμε τα συνηθισμένα πράγματα..Δηλαδή ό,τι και κάθε πρωί..
Μπήκαμε στο σχολείο με βαριά καρδιά, πήραμε έναν καφέ και κάτσαμε στο παγκάκι μας.
Παρατηρούσαμε τα παιδιά γύρω μας και δεν μιλάγαμε πολύ. Ξεχώριζα από τα άλλα παιδιά γιατί δεν είχα κάστανα ή μαλλιά!
Αλλά μ'αρέσει! Πάντα μ'άρεσε να κάνω την διαφορά! Να είμαι η αντίθεση.
Ως συνήθως το κουδούνι με διακόπτει από τις σκέψεις μου και καθώς πηγαίναμε στις τάξεις μας. Κάτι μου κέντρισε το ενδιαφέρον.. κατά πολύ μάλιστα.Καθώς περπάταγα ένιωσα κάποιον να με κρατάει σφιχτά από τον αγκώνα και να με γυρνάει προς το μερος του. Αυτό έκανε τον Jimin και την Gi να γυρίσουν να κοιτάξουν αυτόν που μου κράταγε το χερι γεμάτοι απορία.
Ήταν ένα ψηλό αγόρι κάπου στο 1,80 μπορεί και παραπάνω με κάτι αλλά αγόρια δίπλα του.
?: Ωπ! Ποιά έχουμε εδώ?! Καινούργια βλέπω εε?! Λοιπόν κοριτσάκι εμεις θα περάσουμε πολύ καλα οι δύο μας! Απλά πρέπει να συνεργαστείς!
Με τράβηξε με δύναμη και με κόλλησε πάνω του..
Τελικά νομίζω ότι είναι πιο ψηλός..
Μετά από αυτό και οι τρεις μας είχαμε μείνει κοκαλωμενοι να τον κοιταζουμε σαν τους χανους.
?: Λοιπόν γλυκιά μου τι λες?!
Μου λέει σε εναν Play boy τόνο και μου χουφτωνει δυνατά τον κωλο μου.
Εγώ τινάχτηκα καταφέρνοντας να του μπουνιά στη μύτη με αποτέλεσμα να ελευθερωθω απο το κρατημα του και να τον αφήνω στο πάτωμα να κρατάει την ματωμένη πλέον μύτη του.
Πριν φύγω του ριχνω μια κλωτσιά στα πλευρά και του λέω σε αυστηρό τόνο ..
ESTÁS LEYENDO
-My Saviour-Jimim ff #WWSA2k2018 #JJAGC18 #BKAW18
De TodoΜε έπιασε από τα μαλλιά και μου βάρεσε το κεφάλι στον τοίχο του δωματίου μου γελώντας δυνατά..και εγώ δεν μπορούσα να κάνω τίποτα, παρά να κάθομαι και να τις τρώω. Δε θα συνεχιστεί για πολύ ακόμα όμως. Σκοπεύω να φύγω μακριά χωρίς να δώσω λογαριασμό...