Umutsuz Vaka - Park Jimin ✔

Seni Bırakıp Nasıl Gideceğim

1 AY SONRA...
Annemin ölümünün hala etkisindeydim. Unutmak o kadar zordu ki.. Sadece elimde ondan kalan mektup ve onun isteğini gerçekleştirmek var. Kendi hayallerimden uzaklaşmam lazım. Sadece eşşek gibi, büyük bir azimle çalışmam lâzım. Evde hiç bir şey kalmadı. Babamdan kalan her şeyi yaktım. Annemi hatırlayıp üzülmemek için onun da eşyalarını toplayıp sandığa koydum. Koskoca evde yalnızım. Ama muhtemelen teyzemin yanına Fransa' ya gitmem gerekicek. Anılarımı, sevdiğimi bırakıp...
Jimin'e kesinlikle bunu haber vermeliyim. Vermezsem benim için endişelenir en azından ben öyle düşünüyorum. Beni öptüğünde kalbimdeki sıcaklık, atış..
+"Alo. Jimin.?"
-"Yu Jin. Noldu bişeyin mi var!?"
+"Hayır. Sadece sana önemli bir şey söyleyecektim."
-"Dinliyorum. "
+"Burda olmaz. Buluşalım."
-"Tm. O zaman ben seni şirketin yanındaki kafede bekliyorum."
+"Geliyorum. Görüşürüz."
-"By."
(JM) -Neden bu kadar soğuk davranıyor. Hadi bakalım hayırlısı.
   Hızlıca şirketin yanındaki kafede gittim. Bana el sallayan Jimin'i gördüm ve yanına gittim. Oturdun. Öncelikle bir kahve söyledik. Sonrasın da derin bir oh çektim.
+"Jimin."
-"Efendim."
+Seni sevdiğimi biliyor musun.?"
-"Bunu daha kaç kere söyleyeceksin. Bana beni sevdiğini söyleme bundan sonra ben sana seni sevdiğimi söyleyeceğim."
(Gözlerine şaşkınlıkla bakakaldım.)
+"Demek aradığın kız bendim.😀"
-"Kız aramıyordum. Aşk arıyordum. Ve o aşkı sende buldum diyebilirim."
(Oha bana aşık olmuş!!.😏)
+"Öhöhööhm konuya geçicem."
-"Buyur."
+"Şey Jimin ben.... Teyzemgilin yanına Fransa'ya gitmeye karar verdim. Annem benim bir meslek sahibi olmamı istiyordu. Bu durumda benimde çalışıp didinip bir mesleğin ucundan tutmam gerekiyor. Yani gidiyorum."
-"N-nasıl. Henüz.. Sana daha yeni alışmışken. Sevdiğimi mi kaybediyorum. Ben seni koruyacağıma dair söz vermiştim. Neden beni seçmedin."
+"Ama ben. Off. (Ağlayarak) Annem benim başından beri Şarkıcı olmamı istemiyordu. Her zaman doktor, Savcı, Mimar olmamı istedi. Bu durumda ben sırf doktorlara inat doktor olucam. Eğer ameliyat için bizden para istemeselerdi şuan annemin koynunda uyuyor olurdum, seninle mutlu yaşardım. Anlıyor musun. Sakın seni bırakacağımı unutacağımı düşünme. Elimden gelen bu. Seni seviyorum."
(Ayağa kalktı. Sert bir şekilde masaya vurdu. Etraftaki insanlar sürekli bize bakıyordu.)
-"Beni bırakmıyor musun? Sence çekip gitmen bırakmamak mı oluyor.! Aishhh.!"
Dedi ve direk kafeden çıktı. Arkasından koştum. Kolunu hızlı bir şekilde tuttum. Önüne geçip onu öptüm. Sadece bu onu sakinleştirebilirdi.
+"Sadece şundan emin ol! Geri dönücem."
Dedim ve oradan uzaklaştım. İstemsiz bir şekilde ağlıyordum. Artık kalbim acıya dayanıklıydı, dayanmak zorunda...
Ertesi gün teyzem aradı.
+"Alo."
-"Ne yapıyorsun Teyzesinin gülü iyi misin.?"
+"Teyze iyiyim. Sana bir şey sorucam."
-"Sor bakalım. "
+"Senin yanına okumaya gelebilir miyim."
-"Tabi canım. Her zaman başımın üstünde yerin var. Bilet için yeterli paran var mı."
+"Var var dert etme. Bu akşam bilet alıcam. Muhtemelen yarın akşam yanında olurum. Görüşürüz."
-"Görüşürüz Tatlım. Bekliyorum."
     İlk işim biriktirdiğim paraları toplamak oldu. Sonrasında telefondan bilet satışlarına girip bilet aldım. Hala aklımda Jimin vardı. Acaba beni unutacak mı...?
Tüm eşyalarımı topladım. Evde hiçbir şey kalmadı. Zaten ne vardı ki. Hazırım. Ya da değilim. Aklım hep onda. Unutmak istemiyorum ki zaten unutamam...
Son kez yatağına girdim ve uyudum. Sabah sanki bir şeyin varlığı beni rahatlatıyordu. Ona sımsıkı sarılıyormuş gibi hissediyordum. Onun koynunda yatıyormuş gibi. Gözlerimi açtığımda biri bana sarılarak yanımda yatıyordu. Korku vücudumu sardı. Ama kalbim çok rahattı. Onun kokusu beni büyülemişti. Tanıdıktı. Yavaşça arkamı döndüm. Karşımda gördüğüm kişi Jimindi.!
+"Yaa! Jimin. Uyan!"
-"hmmmmh"
+"Buraya nasıl girdin.!?"
-"(uykulu uykulu) Şşş sessiz ol."
Dedi be kolumdan tutup yatağa çekti.
-"Sadece biraz daha böyle kalalım."
Şaşkınla gözlerimi kırpıp kırpıp duruyordum. Rüyamı yoksa gerçek mi.?
+"Rüyaysa beni biri bu rüyadan uyandırsın."
-"Sana rüya olmadığının bir kanıtını gösteriyim."
+"Pe-"
Demeden dudağıma küçük bir öpücük kondurdu.
-"Bugün akşama kadar seninle vakit geçiricem..."