Dairesel koridorlarda köşe kapmaca

Beni sevebilecek misin?

Neden Göktuğ'la karşılaşmıştım ki? Hayır yani neden!? Aynı hastanede olmak yetmiyor gibi bir de aynı okuldaydık.Ahh pardon bir de aynı sınıfta!

Yatağımdan doğrulup ayağa kalktım.Niyetim Tuba'yla konuşmaktı.Fakat eşyaları yoktu.Bir kitabı bile! Anlaşılan artık beni yakın arkadaşları listesinden çıkarmıştı.Ne yani yalnız mıydım şimdi ben? Hiç arkadaşım yok muydu dertleşebileceğim? Boynum bükük bir şekilde yurdun bahçesine çıktım.Burası cennetten bir köşeydi adeta... Yurtta ki tek dört dörtlük olan şeydi bu yeşil,düzenli huzur dolu yer.. Yalnızlığıma mı,tekrar hasta olma kaygısına mı yoksa Göktuğ'a mı üzülecektim ben şimdi.

'Sadece kendini düşün.' Gaipten sesler duyuyordum. Lütfen tekrar hastalanmayayım lütfen lütfen... Gözlerim dolmuştu ve tutamadım.Bu huzurlu ortamda neden insanın aklına bunlar gelirdi ki? Gerçekten delirmiş olamazdım.Daha fazla dayanamayıp biraz dolaşmam gerektiğini düşündüm.Oturduğum banktan zar zor kalktım ve yürümeye başladım.Bir yandan ağlarken bir yandan sesli düşünüyordum.Aptallığıma yanmıyım! Hayır ya ben şuna kanaat getirmiştim.Ben maymun iştahlının tekiydim ve kimi sevdiğimi bilmiyordum!

... Odama yaklaştığım da Enes'in kapıma bir not-mektup tarzı bir şey bıraktığını gördüm ama Enes'e seslenmedim.Tabiki de seslenmeyecektim.Şu halime baksana,berbat görünüyordum.Hem ruhen hem bedenen. Enes gittikten sonra not'u alıp odama geçtim.Evet ne kadar aşk mektubu sansamda bu bir nottu maalesef.Ve baya kötü bir nottu;

Kendini hastaneye gönderdin canımı yaktın.Affettim.Bugün de o piçle öpüştün.Şimdi ben bir şey yapsam affedebilecek misin?

Okuduklarıma inanamıyordum.Enes ha Enes.Beni seviyordu? Şaka? Nereye el sallıyoruz diye düşünürken gerçekten salak olduğumu fark ettim.Hayır yani ben Enes'i beğeniyordum ve benden hoşlanmasını bekliyordum.Şimdi neden kötü hissetmiştim ki.Yalnız olduğumdan,bunalıma girmiştim.Hastaneye gitmemin tek sebebi bunalımdan kendime zarar vermiş olmamdı.Peki neden şimdi kısmetlerim çoğalmıştı.Hayatım hamile kadına dönmüştü.Her an farklı şeyler,hemen olsun istiyordum.Sonunun canımı acıtıcağını bile bile. Kapım çaldı.Gözlerimi silip "Kim o?" dedimSes gelmemişti.Ve yeniden "Kim o?".Ayak seslerini duydum.Hemen kapıyı açtım birisi merdivenlere doğru koşuyordu.Kapıyı çarpıp bende koştum peşinden çünkü bu Enesti.Adım gibi emindim.Gerçi hoş ben adımdan da emin değildim ki? İnşallah Enes'tir inşallah.Yüzleşmem lazım.Ama ayağım sendeliyordu,yavaşlatıyordu beni.Yinede pes etmeyi düşünmedim.Yetişemedim tabiki de ama bağıramazdım da çünkü burası yurttu ve  güvenlik başıma üşüşürdü.Koşmayı bırakıp parmak uçlarımda yürümeye başladım.Ve durmuştu oh be.Sonunda! Bu sefer tekrar koştum ve hoop! Yanındaydım.Aslında benim geldiğimi anlamış olması lazımdı ama yüzünü dönmüyordu.Hayır bu kadar bebek olamazdı? Küsmüşte olamazdı.Yani olmamalıydı.Üşümüştüm mağlum kapıyı çarpıp çıktım odamdan,pijamalarımla!

Ne olursa olsun,donarak ölsem bile bu konu bugün burada konuşulacaktı!

"Enes...Enes dedim!" yüzüme bakmamakta ısrarcıydı.Ve soğuk elimle çenesini tutarak başını bana doğru çevirdim.Hayır bu olamazdı.Ağlıyordu ve gözleri kan çanağına dönmüştü. Bir erkeği ağlarken görmek .. Çok kötü bir histi...

Konuşmuyordu.Susuyordu.Bana olan sevgisinin hayal kırıklığı,dudaklarına zincir vurmuş olacaktı ki gözleriyle bana konuşamıyacağını haykırıyordu.Kahverengi,sıcak ve yaşlı gözler...Daha fazla dayanamayıp bende açtım göz yaşı pınarlarımın kapaklarını yüzüme.Benim ağladığımı görünce içi parçalanmış olacak ki arkamızda ki banka oturttu.Bir şey diyemiyordum,onunda benden bir farki yoktu.Yani eğer gördüklerim yalan değilse...Birbirimize bakıyorduk ama konuşmuyorduk.Dilsiz olsak bu kadar olurdu.Göz yaşlarımız sanki hep bu anı beklemiş gibi,sanki hep bu ana hazırlanmış gibi aşkla akıyorlardı.Biraz daha bakıştıktan sonra gözleri kapanır gibi oldu.Ve başını dizime koydu.Artık bu romantik büyüyü bozup konuşmaya başlamalıydım.Boğazımı temizledim ve;

"Beni gerçekten bu kadar çok seviyor musun? Kıskanıyor musun? Yanında benim gibi bir kızı istiyor musun? Yani hiç düşünmüyor musun ki kendine zarar veren banada zarar verir diye? Korkmuyor musun? Utan muyor musun benden...Onca kız peşindeyken beni önemsemen saçma değil mi? Belki de ben seni olmayan babamın yerine koyabilirim,peki sen beni kalbine,sol yanına koyabilecek misin gerçekten?"

Ses gelmiyordu...

Uyumuştu..