The Empire Series 5: Vanna Lei Shrewd

Chapter 34: Her Boss

"Agent Star, stay for a second."

Nagkatinginan sina Vanna at Cristina nang magsalita si Cloud. Sila na lang kasi ang panghuling lalabas ng opisina.

Pinandilatan niya ang kaibigan nang naging mapanudyo ang tingin nito. Agad naman itong tumalilis at tuluyan nang lumabas nang may ngiting nakakaloko.

"Sige s-sir," she stammered as she looked at him. Nakaupo na ito sa sariling swivel chair. Kinabahan siya nang makitang seryoso ang mukha nito at bahagyang kunot ang noo.

"Take your seat," he ordered. He looked mad.

Maayos naman ito kanina pero biglang nag-iba ang mood nang sila na lang.

Pero nang mag-sink in sa utak niya ang katagang binitiwan kanina ay kusa na lamang siyang nangiti.

"Why are you smiling?" he asked with a creased forehead. His authoritative voice echoed around. She got a bit nervous.

"Wala po, boss," kinakabahan niyang sambit. He saw how his expression softened. Tumikhim pa ito at bahagyang iniatras ang kinauupuan. Natahimik siya.

His eyes landed on her bandaged left arm.

"Napano 'yan?" tanong nito. Her heart rumbled because she somehow felt his concern.

"Nasugat kagabi," tipid niyang sagot. Pinigilan niya ang sariling ngumiti. She just knew after everything that happened Cloud will always be Klein Rich.

"Careless," he murmured as he fixed the folders on his desk. It sounded like an insult. Hindi na lamang siya nagsalita. Labanan nga 'yong pinuntahan niya, natural na masusugatan siya.

Umayos siya ng upo at hinintay na lamang ang sasabihin nito. Binuklat naman nito ang folder at 'di na siya tinapunan ng tingin.

Ilang minuto na siyang naghihintay ng sasabihin nito pero nanatili itong walang imik.

Ilang beses siyang huminga ng malalim at tumikhim para iparamdam na hinihintay niya ang sasabihin nito pero hindi naman ito nagsalita.

"Boss," she muttered to catch his attention. She bit the insides of her lip when he stared at her.

"Ano 'yong sasabihin mo? Bakit mo ako pinaiwan?" lakas-loob niyang tanong. Binawi naman nito ang tingin at ibinalik sa dokumentong binubuklat.

It took a minute before he cleared his throat.

"Aren't you going to start your internship next week?" tanong nito. Saglit siyang natigilan. Then she realized, he was referring to her studies.

"If you need more time at the hospital, puwede namang hindi ka muna sumama sa mga operasyon ng grupo," dagdag nito nang hindi siya tinatapunan ng tingin.

Hindi niya sigurado kung sasaya ba siya dahil updated pa rin ang binata sa mga nangyayari sa kanya o masasaktan dahil parang tinatanggal na siya nito sa trabaho.

"I have already made the arrangements, I'll have my duty at the hospital in the morning. Sa gabi naman usually ang operations na ginagawa ng ahensya," mahinahon niyang saad.

"Paano kung sa umaga kailangang gawin ang mga raids n'yo?" Sumulyap ito sa kanya bago muling ibinaling ang tingin sa dokumento.

"My work at the agency is my priority," giit niya. Napailing ang binata sa narinig. Nakaramdam siya ng pagkainsulto.

"Besides I'm a Filan. I can pull some strings at the hospital and at the university to compensate with my absences just in case," she added to save herself from his insulting gesture.