"Hera. . ." tila tinakasan ng kulay ang mukha ni Sahara nang makita siya. Agad itong umalis sa pagkakayakap sa akin at lumapit sa kaniya. "I can explain."
Nanatili akong nakatayo, hindi alam ang gagawin at sasabihin. I am not ready for this.
Nakita kong humalukipkip si Hera at dahan dahang tumaas ang kilay niya. Shit. I know that face. Tinuon nya ang bigat niya sa kanan nya at tinignan si Sahara, tapos ay ako, tapos ay kay Sahara ulit.
"Hera. . . it's not what you think it is." Lumapit siya kay Hera at sinubukan itong hawakan sa braso.
Umupo ako sa malapit na upuan at inalis ang salamin ko. This is the moment of truth.
Hera dodged Sahara's hand.
"What do you think you're doing?" Hera spat. Nakita kong lalong namutla si Sahara sa unang mga salitang lumabas sa bibig ni Hera. Kahit ako ay kinilabutan sa lamig ng boses niya. Napalunok ako at napatuon sa tuhod ko. Hindi ko kayang tignan ang mata niyang unti unting binabalot ng yelo, pero gusto ko siyang makita. Nandito si Hera sa harapan ko. Sa office, kasama ko. Gusto ko siyang pagmasdan.
"Hera, I'm sorry." Ang tanging nasabi ko sa kaniya. Ni hindi ko man lang siya magawang titigan ng mata sa mata. "It is what it is. I don't want to feed you with lies."
"Stop it, Van! Let me handle this." Pagalit na sabi ni Sahara. Ramdam ko ang panginginig at takot sa boses niya.
"Handle how, Sahara? Are you gonna feed me lies instead?" Hera's voice gave me the creeps. Napalunok ako at napapikit.
"Hera, I- It's- I just—"
"Shut up, Sahara,"
"Listen to me, I have my si—"
"I said shut up," Hera's eyes and voice are now stone cold. What have I done?
"Wala nang kayo... We— We had an understa—"
"I said, shut up!" She screamed. Napatayo ako nang makita kong may luha na sa pisngi niya. I wanted to run to her and hug her. I want to tell her how sorry I am for messing this up. I want to tell her I love her and I still do, pero natatakot ako.
Nalaglag ang panga ko nang marinig kong umalingawngaw sa buong office ang lagitik ng isang sampal. Kasunod noon ang paghikbi ni Sahara ng malakas. Nakabaling sa kanan ang mukha niya at nakikita ko ang sobrang pagnginig ng kamay ni Hera.
Hera, I'm sorry.
My girl. I broke my girl.
My girl is crying.
"I trusted you with Vandrei, Sahara. You were my bestfriend." Tumutulo ang luha niya pero walang emosyon ang mukha niya. Humakbang ako palapit sa kanila hanggang sa malagpasan ko si Sahara.
"Hera," umangat ang tingin niya sa'kin at nakita ko ang unti unting pagtunaw ng yelo sa mata niya. Nanginig ang labi niya at walang anu-ano'y bigla niya akong sinampal.
"We had an understanding, Hera." Sahara's quivering voice. Ngumisi si Hera sa sinabi niya habang ang mga mata niya ay nasa'kin parin.
"I'm not taking your lies, Sahara. So shut the fuck up." Sinabi niya iyon habang nakatingin parin sa'kin.
No matter how I try to show Hera that I'm unfazed by her slap— masakit.
Hindi lang yung sampal niya. Kundi pati ang makita siyang nasasaktan ng ganito dahil sa nangyayari.
I'm sorry, baby. I didn't mean it.
"I love him, Hera. Mahal ko si Vandrei—"
"Mahal ka ba niya, Sahara?" Lumipat ang mata ni Hera sa kanya haban unti unting tumatapang ang mukha.
