POV Merel
Het was klein, maar viel niet te missen. HEE-YUNG! HEE-YUNG!! HIJ GAF EEN KNEEPJE!!!!!! Ze rende de kamer weer in samen met haar ouders en riepen de dokters. De dokters vonden het vreemd, zo snel. 'Zijn hart klopt snel, Mevrouw bent u zijn vrouw?' Ik zei euuhm nou we zijn niet getrouwd we hebben verkering... Toen zei de dokter 'Nou hij wil wel heeel graag leven, hij doet zijn best en zijn hart en hoofd doen het steeds beter, u kunt hier allemaal blijven slapen, niet in deze kamer, maar in de kamer ernaast.' Wilt u dat? Vroeg de dokter. Ik aarzelde geen moment, ik zei ja en liep met de dokter mee, De moeder van Rap Mon moest helaas weer werken, maar zou wel elke dag hem komen bezoeken. Ik was enorm moe en vroeg aan Hee-Yung en haar vader of ik even mocht slapen, mijn hoofd was niet eens op het kussen en ik sliep al.
*6 uur later*
Ik werd wakker in een vreemd bed, Oh ja! Ik was in het ziekenhuis, naast Hee-Yung. Ik maakte haar wakker en wilde gaan kijken bij Rap Mon. Ik liep de kamer binnen en zag hem zitten. HIJ WAS WAKKER. Ik kon alleen maar uitbrengen :'Rap Mon....?' Ik begon te huilen toen ik hem omhelsde. Zo blij. Hij was wakker, hij was niet dood. Toen ik hem omhelsd had vroeg hij 'Euhm ja, wie ben je eigenlijk?'
Ik zei Whahaha gekkerd je kent me well
'Nee serieus, wie ben je.'
Ik werd bang en liep naar een dokter. De dokter antwoordde : 'ja dat kan voorkomen, maar dat is maar een weekje' Ik was opgelucht, het was niet blijvend. Ik zei hey, ik ben je vriendinnetje Merel. Maar je herkent me later wel weer. Hoe gaat het met je??
'Euhhm ja, hoofdpijn nog een beetje en kan mijn linkerbeen niet bewegen..' Arme Rap Mon, hij wist niet wat er was gebeurd... De dokters zeiden tegen me dat hij rust nodig had en dat we dus weer de kamer uit moesten. Jammer genoeg... Ik ging wel weer slapen, en proberen naar school te gaan met Hee-Yung.
Jaa dit was het hoofdstuk ik kan niks verzinnen er komt volgend hoofdstuk een tijdsprong😝❤️❤️
