Rap Mon ging elke week braaf naar de fysio en miste bijna geen afspraken. Hij WILDE weer kunnen lopen, voor mij, voor Hee-Yung en ofcourse voor BTS. Hij kon nu met hulp een paar stappen zetten. Het ging steeds beter. Hij, ik en Hee- Yung helpen hem elke dag met zijn rolstoel op school en het leven begint op de rit te komen. Mijn stiefmoeder is inmiddels hoogzwanger. Ik heb vaak ruzie met haar gehad over het feit dat ik niet meer naar Nederland wil. Voorlopig stellen ze het uit. Mooi dus, want ik ben bijna jarig en dan word ik 20, dan wil ik op mezelf gaan wonen. Of bij Rap Mon. 'Ik ga een eindje wandelen met Rap Mon!' Schreeuwde ik voordat ik de deur uit ging. Ik stapte op de fiets en reed naar zijn huis. Toen ik er was was Rap Mon aan het bellen maar hij hing gelijk op toen ik er was. Ik vond het raar, en een beetje creepy. Straks was het een anders meisje. Okay. Niet aan denken Merel.... Ik liep naar Rap mon toe en gaf hem een knuffel. 'Ben je klaar om te gaan lopen??' Zei Rap Mon over happy. Hij is in tijden nog niet zo happy geweest. En net dat gesprek.... ik ga t vragen 'Baaabeeee?' Begon ik. 'Ja' zei hij. 'Ik hoorde je net bellen maar toen je mij zag, hing je op. Wie was dat??' RM :'Babe, geloof me niemand. Kom we gaan eerst lopen. Voor zover ik KAN lopen.' 'Oke.' Zeg ik gefrustreerd. Ik vind dit zo niet leuk. Waarom doet hij zo geheimzinnig? Ik wil gewoon duidelijkheid. Ik help hem in zijn rolstoel en rol hem boos het tuinpad op. Rap Mon weet wel wat er is, maar hij negeert het. Dus ik negeer hem. Hij begint vrolijk te praten over hoe leuk hij het vind dat ie stapjes kan lopen en dat hij steeds meer leert. Ik reageer kortaf of helemaal niet op hem. Op gegeven moment is het rust plekje. Het is op een brug, waar een bankje op staat, zodat je over de zee kan uitkijken. Rap Mon wil gaan staan om te gaan zitten maar ik hou hem tegen. Hij zegt :'babe, je kan me vertrouwen. Ik kan zelf al dingen.' Nou vertrouwen kon ik hem niet, maar ik liet hem opstaan en hij probeerde te lopen. Opeens viel hij. Ik wilde opstaan om hem te helpen, maar hij duwde met zijn arm mij rustig terug en zei : 'wil jij even de broodzak pakken, ik wil graag zelf overeind komen en een broodje eten.' Ik draai me om naar mijn tas en pak de zak eruit. Ik draai me om en zie Rap Mon op 1 knie staan met een ring in zijn hand. Hij begon met praten 'Lieve May, of terwijl Merel,
1,5 jaar hebben we een relatie en we kennen elkaar al 2 jaar. Je bent prachtig, dat wist ik vanaf de eerste dag dat ik je zag lopen. Toen ik aan het bellen was, belde ik met je moeder, in Nederland. Ik vroeg haar toestemming. En zij zei ja. Je mocht niks weten. Zou je, met mij willen trouwen....'
Ik schrik. 'Oh mijn god Rap Mon, JA!!' En ik begin bijna te huilen van blijdschap. Rap Mon staat op, begint te lopen en zelfs een beetje te rennen. 'Ik wilde je het niet eerder vertellen. Maar ik kan alles weer!' Ik voelde me de gelukkigste persoon op de wereld. Ik wilde het meteen vertellen aan mijn vader en stiefmoeder. Dus ging Rap Mon bij mij achterop. Ik kwam aan bij mijn huis, maar niemand was thuis. Ik keek op mijn mobiel en zag dat ik 4 keer gebeld was en 1 keer de voicemail. De voicemail van mijn vader. : 'Hey schat, als je dit luisterd, kom naar het ziekenhuis. Emma is aan het bevallen. Rap Mon kan rijden toch? Hij mag de auto pakken. De sleutels liggen op tafel. Tot zo.' 'Wacht.... wist mijn vader dat je met mij wilde trouwen en dat je weer kan lopen?' Vroeg ik maar. Rap Mon zei :'Schat, ik moet wel toestemming vragen, en ik kwam met de auto naar jullie huis toen je bij Hee-Yung was....' 'oh' zei ik maar alsnog was ik heel erg blij. We kwam na 20 minuten aan en vroegen waar mijn stiefmoeder Emma lag. Ik kreeg een kamer toegewezen en ik klopte op de deur. 'Kom maar binnen' Zei mijn vader. Rap Mon en ik kwamen binnen en zagen een prachtig meisje in de armen van mijn vader liggen. Ik kreeg een lach op mijn gezicht en ik keek Rap Mon aan. Hij keek ook met een klein lachje naar mij. Ik vroeg :'hebben jullie al een naam?' 'Ja. Zei Emma, de naam is : Ella.' 'Hallo Ella, welkom in de wereld.' Zei ik heel zachtjes toen ik mijn kleine zusje in mijn armen kreeg. Toen ik Ella overgaf aan Rap Mon riep mijn vader me bij me. 'Nou meid laat de ring eens zien.' Trots liet ik de ring zien en mijn vader kreeg tranen in zijn ogen. 'Hij is prachtig meid. Ik en Emma hebben het besluit gemaakt dat we hier blijven wonen.' 'ECHT?!' Zei ik maar en Emma zei : 'Ja, we willen je bruiloft niet missen, we willen je eerste kindje niet missen. Dus blijven we hier.' Gelukkiger kon je mij niet maken.... Ik voelde me de gelukkigste persoon op aarde die dag. En dat bleef zo. Alles werd beter. Rap Mon kreeg zelf zijn band BTS weer voor elkaar en ze zijn nu heel succesvol.
BEDANKT VOOR T LEZEN POEPIESS❤️❤️ Ik ga weer een nieuw verhaal maken. Omdat ik jullie support geweldig vind en alles. Dit was een lekker lang hoofdstuk maar ik hoop dat je het een leuk einde vind.
THE END
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
