Biçimsiz Hayat

Bölüm-1 Kaygı Verici

ALLLLAAAAH❤️
İlk bölüm çok kısa oldu, bilerek böyle yaptım, ilerleyen bölümlerde çok güzel doyacağız🙈
👉🏾Şuraya başladığınız tarihi bırakmayı unutmayın,
💁🏼‍♂️Desteklerinizi bekliyorum☺️Yorum ve vote etmeyi unutmayın,
Onlarca sürprize ve olaylar sizi bekliyor,
Çanınızı yerim,
İyi okumalar.
👉🏾2.Bölüm Pazartesi🙈
Bölüm-1 Kaygı Verici
Şu sıralar hayatım da çoğu şey iyi gitmiyordu. Üniversite sınavında istediğimi elde edememiş,çoğu arkadaşımla yolum ters düşmüş,ailemle de eskisi gibi vakit geçiremez olmuştum.
Tamamen boşluğa düşmüştüm ve bu boşluğun sonu yok gibi görünüyordu.
Ankaraya üniversite okumaya gelmiştim,az da olsa nereye nasıl gidilir biliyordum.Bilmesem de pek bir şey farketmezdi,öğrenirdim.
Çok farklı hayal etmiştim 19 lu yaşlarımı,
Bir şeyler değişir sanmıştım,
Yanılmışım.
Okula gidiyorum,ama aslında gitmek de istemiyorum. Ait olduğum yerde değilim çünkü.
Gerçi bu dünyaya ait miyim acaba? diye sormadan da edemiyorum.
Karamsarım şu sıralar bir siyahtan daha karayım,
Bir boşluk var içimde kimsenin dolduramadığı,
Kimsenin o boşlukta var dahi olamadığı bir boşluk.
Öyle kolay kolay çok istemem bazı şeyleri.
Ama artık bu kocaman boşluk dolsun istiyorum. Dolsun istiyorum çünkü bu acıya daha fazla katlanacağımı sanmıyorum.
Üniversiteye gitmeden önce kendime bir söz vermiştim.Okuldan yurda,yurdumdan okula gidecektim kimseye takılmadan,kimseyle o kadar sıkı ilişi kurmadan.
Başarıyorum aslında,
Merhabalaşma hariç kimseyle konuşmuyorum.İstemiyorum konuşmak. Tanıyım istiyorum. Herkesi şöyle uzaktan bir izleyim ondan sonra nasıl olsa arkadaş olurum diyorum.
O hariç.
Onu uzaktan izlemek istemiyorum.Dibimde olsun,her ders hoca ile birlikte onu da izleyim istiyorum. İzliyorum da.
Bazen arkamda kaldığı için sürekli boynumu uzatmak zorunda kalsam da izliyorum.
Üniversiteye gelmeden önce kendime verdiğim diğer bir söz de derse her zaman erken gelip hocayı en önden izlemek istiyordum.
Ama yapmıyorum. Derslere her zaman 5 dakika kala giriyorum. En arkadan saçları ile oynayışını,kafasını eline yaslayıp hocayı dinleyişini görmek için.
Sanırım hoşlanıyorum,ama nasıl muhabbet kuracağımı nasıl yakınlaşacağımı dahi bilmiyorum.
Sayesinden anayasa derslerini daha çok sevmeye başlamıştım. Çünkü ders amfi de olduğu için izlemesi daha rahat oluyor.
Bir yandan da kendime kızıyorum aslında, 1-2 hafta içerisinde kendimi çok fazla kaptırdım.
Ne yapayım?
Çok güzel gülüyor be.
Ama her gülüşün bir aldanış olduğunu bildiğim için her zaman bir adım geride duruyorum,
Ben İlkay kara bulutlar arasında güneşi arıyorum,
Ben İlkay güven kelimesini lügatinden silmiş ön belleğimde dahi tutmuyorum,
Ve ben İlkay sevmekten korkuyorum.