dagboek van een half god

waar ben ik? blz 13

Ik schrok wakker en kwam met een snelle beweging over eind. Ik was is een grote donkere grot en het rook er naar rotte vis. Honderden ogen staarden mij aan. Ik liet mijn ogen over alle gezichten glijden tot dat mijn blik bleef haken bij een grote meneer.

Opa? Uuhm ik bedoel... poseidon?

Hij knikte en ik wist niet of ik blij moest zijn of bang. waarom zou hij mij hier heen halen? na zolang geen contact?

waar ben ik? vroeg ik. na een ongemakkelijke lange stilte schraapte Poseidon zijn keel en begon het uitteleggen.

luister Luna, zei hij. we snappen dat we je hebben laten schrikken maar de tijd dringt. je had niet naar kamp halfbloed mogen gaan. er heerst een verschrikkelijke vloek over het kamp en alleen jij kunt de vloek verbreken. we weten niet waarom jij het bent maar de profetie heeft het jaren geleden voorspelt dat er ooit een meisje naar het kamp komt van een moedige familie. en dat meisje, ben jij.

ik wist niet wat ik hoorde en ik had duizenden vragen maar mijn keel was droog en mijn maag knorde als een hongerige varken.

zonder naar mij te kijken of dat ik het snapte begon Poseidon verder te praten.

we weten niet door wie of wat het kamp heeft vervloekt maar we weten wel dat het erg is. iedereen op het kamp kan niks meer uit eigen wil doen. iemand heeft hun in zijn macht en we denken dat de gene die het gedaan heeft een leger wilt creëren voor een gevecht om de machtigste boom voor zich zelf te krijgen.  ik hoor je nu denken. een machtige boom? bestaat die? waarom wil iemand die hebben? de machtigste boom staat in Olympus. als je de boom goed behandelt en hebt een gouden hart dan kan die boom je diepste wens in vervulling laten gaan. niemand weet van die boom tot nu. we hebben een verrader in ons midden die alles door vertelt aan onze anonieme vijand. en nog iets. dit ga je niet leuk vinden. Percy en Annabelle zijn ontvoert. de vijand dacht waarschijnlijk dat dan de kans groter zou zijn om de boom te kunnen stelen maar we hebben jou!

met open mond en wijde ogen staarde ik iedereen aan. ik? de nieuwe heldin? ik ken niet eens mijn krachten... hoe moet ik dit doen? aan een stuk door ratelde ik al mijn vragen eruit die ik voor heen niet kon stellen.

(ik zat nog steeds op de ijskoude vloer in de grot)

rustig Luna! je moet rusten en wat eten. de rest komt morgen allemaal. zodra morgen ochtend de zon op komt vertrekken we. tijd om na te denken heb je tijdens onze tocht want we hebben nog een lange weg te gaan.

had jij dit verwacht? nee ik ook niet. ik had nog nooit contact gehad met Poseidon en toen stond hij opeens voor me. ik weet natuurlijk al hoe het afloopt maar het is al laat en er is nog zo veel om op te schrijven! dat doe ik morgen wel weer.

byee xxx