dagboek van een half god

het plan blz 14

ik werd wakker in een prachtige grote kamer. er schenen een paar zonnestralen door het raam op een mooie gladde houten vloer. op het plafond waren engelen met bloemen en pijlen geschilderd en tegen over me brandde een warm houtvuurtje. ik zelf lag in een bed zo groot als mijn eigen kamer thuis in New York. het matras was hemels zacht en er lagen wel 10 kussens om mij heen. heel even was ik vergeten waarom ik hier was. 

wacht.. ik wist niet eens waar ik was haha maar ik vergat wel waar het allemaal om draaide. 

ik sloot mijn ogen en ademde diep in. heerlijke geuren drongen mijn neus binnen. een tosti ham/ kaas,  warme chocolade melk met slagroom en marshmallows, gebakken ei met spek, pizza salami, pannenkoeken met nutella en gebakken banaan. 

ik begin gewoon weer te water tanden als ik er aan denk. 

ik sprong uit het hemelbed en ontdekte een stapeltje kleren op een rode sofa. het was een zwart shirt met een bruin leren jasje,  een donker blauwe broek en een zwarte riem, laarsjes met bond erin en handschoenen. 

ik liep naar het raam toe en probeerde uit te vogelen waar ik was. ik hoefde niet lang na te denken want aan het einde van een gigantische tuin stond een grote gouden poort met Olympus erop gegraveerd. 

cool hè! ik heb gewoon in Olympus geslapen!

zonder te veel enthousiast te lijken liep ik naar beneden, over een gouden trap die in een spiraal naar de grond wees. mijn hoofd ging alle kanten op, er was zoveel te zien! grote schilderijen en doeken met geborduurde engelen die tegen de wanden aan waren gehangen, ronde pilaren die richting de hemel wezen, bloemen kransen met heerlijke geuren en wat mij vooral op viel was  dat er wel tientallen deuren waren onder aan de trap. er hingen geen bordjes maar wel was elke deur anders. er was een roze deur met rozen. een houten en een ijzeren deur. een deur dat eigenlijk een doek was. een grote deur, en een hele kleine deur. sommigen waren beschadigt, sommigen leken gloed nieuw. ik wist echt niet door welke deur ik moest en het spoor van die heerlijke etensgeur kon ik ook niet volgen want ik was zo verkouden als ik weet niet wat. dus ik ging op mijn instinct af en liep naar de dichtstbijzijnde deur en maakte hem open, althans dat probeerde ik. de deur zat op slot. die kon het niet zijn dus ik probeerde verder. de ene na de andere probeerde ik maar het was allemaal niet de keuken. 

de roze deur: een kamer vol met bloemen, planten en insecten.

de houten deur: een kamer dat op een paarden stal leek.

de ijzeren deur: waarschijnlijk de wapen kamer (volgens mij werd die niet gebruikt want er hingen overal spinnenwebben.

de grote deur: wees naar een grote bioscoop zaal (vraag me niet waarom goden die een hebben)

de kleine deur: wees naar een kinderkamer.

de beschadigde deur: leidde mij naar een badkamer.

de mooie gloednieuwe deur: daar zat niks achter. gewoon een stenen muur.

en als laatste het doek: daar zat de keuken, maar niet de keuken waarop ik hoopte. het was een oude roestige keuken met alleen de geur van aangekoekte boterhammen in een tosti ijzer.

ik keek om me heen. ik had alle deuren gehad maar nergens was iemand of was er lekker eten. na een tijdje vielen mijn ogen op iets merkwaardigs in de vloer. het was een steen die je weg kon schuiven en toen ik dat had gedaan, was de geur van pannenkoeken en ei zo sterk dat mijn maag begon te knorren en dat zelfs mijn verstopte neus het kon ruiken. 

ik klom naar benden met een touw ladder en inderdaad, ik kwam uit in een grote chique keuken en op de tafels zag ik het eten staan...