Vreemde dingen gebeuren hier... grover wou niet met me praten en keek me niet eens aan. De kinderen lachte niet meer, ze waren alleen bezig met het trainen. Zelfs de leraren, die altijd zo vrolijk waren zaten nu in een grouwe bui.
Kamp halfbloed was verandert.
Het is geen zonnige plek meer. Het is koud en de wind wordt steeds sterker. Je hoort geen vogeltjes meer fluiten en zelfs de planten redden het niet meer om mooi groen te blijven.
Niemand heeft het door, alleen ik. Het lijkt wel of iedereen in een trans zit waar ze niet uit kunnen komen.
Wat moet ik nu? Wat moet ik doen? Ga ik terug naar huis? Of moet ik hier blijven en een oplossing zoeken?
Ik weet het niet...
Al heel de dag zit ik in mijn huisje. Ik heb al een paar keer naar huis proberen te bellen maar niemand neemt op. Rustig en zonder op de vallen loop ik naar de grote poort in het bos. De poort om weer naar de buiten wereld te gaan. De poort die ons beschermt tegen het kwaad. ik schrijf dit tijdens het lopen. ik wil gewoon alles opschrijven wat ik meemaak.
...................! (stilte)
WAT! NEE! HOE?!
de poort!... is kapot!
(paar uur later)
ik ben door heel het bos gelopen. ik heb geprobeerd de weg te vinden. maar geen resultaten. de poort was een afscherming tegen de buiten wereld, een plek waar gewone mensen niet konden komen maar nu is het kapot. er is geen weg meer naar buiten. ik zit vast op kamp halfbloed, dat verklaarde waarom ik niet naar huis kon bellen. de rest van de kinderen hebben niks door. ze doen hun dagelijkse bezig heden en bemoeien zich niet met andere dingen. ik heb net geprobeerd om de aandacht te trekken van iedereen. ik ging op een hoge rots staan en pakte een buis om er door heen te praten. ik schreeuwde en riep als maar dat ze naar mij moesten luisteren maar ik was onzichtbaar voor ze. zelfs geen klein hoofd knikje naar mijn kant toe.
ik heb ook geprobeerd mijn opa Poseidon te bereiken maar tevergeefs. de tijd die ik nu al op kamp halfbloed zit, heb ik nog niks geleerd over de goden. we hebben geen contact gehad, niemand praat over ze en zelfs de krachten die de kinderen hebben overgeërfd worden niet gebruikt (terwijl dat de eerste dagen wel was).
*zucht... ik weet het niet meer. ik voel me alleen en zwak.
ik zal weer gaan schrijven als ik iets meer weet. misschien morgen, misschien volgende week of helemaal niet omdat er iets ergs is gebeurt. we zullen zien...
bye xx
JE LEEST
dagboek van een half god
Fiksi Penggemarhoi! ik ben Luna jackson, ik ben niet zomaar een meisje dus daarom schrijf ik dit dagboek. ik noem mezelf een half god, dat is waar maar ook weer niet. ik zal het uit leggen. jullie kennen allemaal mijn ouders: Percy jackson en annabeth chase. schri...
