MEHİR (Ay Parçası)

~GEÇMİŞİM~

Tesadüflere inanır mısınız?Ben asla inanmam.Hayatta ya siz bir şeyleri planlarsınız gerçekleşir ya da hayat sizin için bir plan yapar ve siz gerçekleştirisiniz.Tesadüf dediğiniz şeyler aslında birileri tarafından planlanmıştır.Ya planlayan kişi olup kazanırsınız ya da planın içinde olup kaybedersiniz.Herkes kendi tercihini kendi yapar.Siz şimdi neyi tercih ederdiniz?

Kapı açıldığında ise...
Hayatımın şokunu yaşamıştım.

"Yağız?" İnanamıyorum.Gerçekten inanamıyorum.

"Mehir çık dışarı"Arda ile birbirlerine o kadar sert bakıyorlar ki büyük bir ihtimalle birbirlerini tanıyorlar ve aralarında bir sorun var.Her an kavga çıkacakmış gibi duruyor.

"Senin ne işin var burada?"

"Mehir çık dışarı dedim sana"Bağırdı ğında kapıya doğru ağır adımlarla gitmeye başladım.Hiçbir şey anlama mıştım.Dışarı çıktığımda hala şoktay dım.Yağız'ın -eskiden aşık olduğum adamın- burada ne işi vardı.Beni görmek isteyen Yağız dı.Allah kahret
sin.Ondan nefret ediyorum.Bir daha karşıma çıkma demiştim. Hatırlamak istemiyorum.Ama neden burada olduğunu öğrenmem lazım.Hâlâ bod
rum katındaydım. Heryer karanlıktı. İçeriden çıkmalarını bekliyordum ama bir türlü çıkmıyorlar.Geri içeriye
girmeyi düşündüm fakat tabiki girme dim.Şu anda içeride ne olduğunu çok merak ediyorum.Arda büyük bir ihtimalle bu üniversitede okuyor ama Yağız...Olamaz bu üniversitede olamaz değil mi?Tanıştıklarına göre bu üniversitede.Başka bir yerden de tanışıyor olabilirler ama.Allah'ım lütfen bu üniversitede okuyor olmasın.Bir anda kapı açıldı.Heyecan
dan kalbim yerinden çıkacak biraz dan.Yağız yanıma gelip;

"Konuşmamız lazım"dedi.Konuşma
mız lazım tabiki.Neden burada olduğu nu,o çocuk ile arasında ne olduğunu yada banane ya ne varsa var araların da.Ama burada neden olduğunu anlatmalı.

"Bencede"

Önden yürüyüp arka bahçeye gittiği mizde bankların birine oturdu.Benim de oturmamı bekliyordu ama karşısına dikilip;

"Senin ne işin var burada"dedim.

"Bir şey yaptı mı sana?"

"Sanane ya sanane.Onun kim olduğu nu bilmiyorum bile.Hatırlatırım bana
en kötü şeyi sen yaptın."Hatırlamak
istemiyordum.Yüzüne baktıkça iğre niyordum.Arkamı döndüm ve hızlı adımlarla uzaklaşmaya başladım. Ağlamayacaktım, böyle bir pislik için ağlamayacaktım. Yeterince uzaklaş mıştım ama bağırarak söylediği şeyi duymuştum.

"Burada okuyorum."

İğreniyorum senden.İğreniyorum. Bitsin istiyordum.Kurtulmak istiyor dum.Ama olmuyor.Kurtulamıyorum
geçmişimden.Sahile gidip temiz hava almak için bir taksi durdurdum.Rüya 'ya sahile gideceği mi bildiren bir mesaj attım.Sahile geldiğimde biraz yürüdükten sonra bir banka oturdum. Onun için ağlama ya değmez.Ama hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyorum.
Derin bir nefes aldım.Deniz o kadar güzel gözüktü ki gözüme.Saf,temiz,
huzur verici...Keşke insanlarda deniz gibi olsa.Dizlerimi kendime doğru çektim.Başımı dizimin üstüne koyup göz yaşlarımın özgürlüklerine kavuş masına izin verdim.Şu anda birinin varlığına o kadar ihtiyacım var ki. Sarılıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya ihtiyacım var.Göz yaşlarımı elimin tersiyle silip telefonumu aldım.
Rehberden abimi bulup aradım.Aç abicim lütfen aç.

"Mehir,toplantıdayıp önemli bir şey yoksa sonra ara"

"Abi.."Aglamaktan konuşamıyordum.

"İyi misin sen?"Değilim.Hiç iyi değilim.