11.BÖLÜM YOLCULUK HAZIRLIK....

151 21 30
                                    

Baran: Ne oldu aman Allah'ım ne bok yedin bu kız kim ?

Eren: zombi bana bana tırnağı geldi kolum çizildi.

Baran: Aman Yarabbi nasıl oldu bu ? Sen dönüşecek misin ?

Eren: Damla, çok yorulmuştu duralım dedi ve dinlenmeye başladık, arkadan bir zombi geldi ve kolumu çizdi, dönüşmem dönüşemem. Filmlerdeki gibi değildir ya olamaz öyle tırnak ile neden dönüşeyim hayir bir şey olmaz.

Kerem: İçeri Geçin Zombiler geliyor !

Baran: geliyoruz bekle.

Üçüde hızlıca içeriye geçti.

Baran: Ereni al tırnaklanmış annemizin yanına git ne gerekiyorsa yapın, baba benle gel bu kızla konuşacağız.

Baran sertçe tanımadığı kızın kolundan tuttu ve aşağı kata indi.

Sandalyeye oturttu kızı.

Baran: Kimsin lan sen ? Ne halt yedin lan Eren senin yüzünden mi böyle ?

Kızın boğazına yapıştı, ve sıkmaya başladı.

Ali (Baba): Baran hemen rahat bırak kızı konuşmaya çalışıyor!

Baran: Baba bunun yüzünden Eren bu halde saf çocuk zaten bu da büyülemiştir.

Ali: Oğlum bırak dedim !

Baran kızın boğazından elini çekti.

Damla: Ben ben birşey yapmadım beraber zombilerden kaçıyorduk. Ve olanlar oldu.

Baran: Kimsin lan sen ? Adın ne ? Ne işin var Eren'le ne halt yedin onla ?

Damla: Adım Damla olaylar olmadan önce Eren'le tanışmıştım otobüste, beraber atletizm maçına gitmiştik. Beraber muhabbet etmişliğimiz var.

Kerem: Baba Baran yukarı gelin!

Baran: senle işim bitmedi Sürtük !

Ali: düzgün konuş oğlum kızcağızın ne suçu var ?

Baran: şimdi öğreneceğiz Baba.

Damla: Düzgün konuş benimle ben hiçbir şey yapmadım bu virüsü çıkaranların suçu.

Baran ve babası üst kata çıkıp salona geçtiler.

Ali: Tülay nolmuş Eren'e iyileşecek mı ?

Baran: Baba olayın ciddiyetini kavrayamamışsınız, Eren ölebilir.

Tülay (Anne): korkmayın bu tırnak yarası değil keskin bir demir sıyırmış, paslıymış. Tetanoz aşısı gerekiyor, hemen gidip almalısınız.

Eren: Ama ama o zombinin tırnağı bana gelmişti.

Tülay: fark etmemişsin montun yırtılmış montuna gelmiş. Dönüşmeyeceksin.

Kerem: Rahatladım valla, korktuk hepimiz.

Baran: şu ciddi konuları dalgaya vurmayın. Ölebilirdi !

Eren: sakin ol kardeşim, gülün biraz benim için bu daha iyi.

Tülay: hazırlanın en yakın eczaneye gidiyorsunuz.

O sırada Rabia geldi.

Rabia: kim nereye gidiyor ?

Tülay: gel kızım anlatırız birazdan.

Baran: Baba Rabia ile aşağıya git konuştur o sürtüğü !

Eren: o kız benim sevgilim haddini bil ! Düzgün konuş !

İstila BaşlangıçHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin