KATİL KİM?

OYUN

- Niye bu kadar şaşırdın?

- Wonwoo dedin değil mi?

- Evet. Tanıyor musun?

- Neyse umrumda değil .

- O zaman niye o kadar şaşırdın?

- Çünkü çok güzel bir isim. Şimdi bana ne yapacaksın.

- Seni bırakacağım. Uzun bir süre sana birşey yapmayacağım.

- Hani yüzünü gösterince ölecektim.

- Yüzünü gösterdikten bir süre sonra dedim. İstersen şimdi bile  öldürebilirim.

- Tamam.

- Ne? Gerçekten istiyor musun?

- Evet. Bekliyorum.

Eline bir tane bıçak aldı. Tam o bıçağı boynuma batıracakken Joon Seo kafasına sandalyeyle vurdu. Jimin bayıldı.

- Yoona çabuk git buradan.

Olabildiğince hızlı kaçtım. Yolları hiç bilmememe rağmen merkezi bulmayı başardım. Hemen bir taksiye bindim. Min Jilerin evinin adresini verdim. Oraya geldik. Para istedi. Yanında hiç param yoktu bende adamı tehdit etmeye karar verdim. Kolyemle adamın boğazını tuttum.

- Yoluna devam et bence.

- T-tamam.

Arabadan indim. Kapıyı çaldım. Kapıyı Min Ji açtı.

- Unni? Hoşgeldin.

İçeri girdim. İçerde Wonwoo vardı.

"Ben seni bulduktan sonra bana birinden mesaj geldi. Tanımadığım birinden ve belki bilmek istersin seni öldüreceğini söyledi. Ayrıca beni de. Yazan kişi de.. Wonwoo diye biri.."

Eğer o Wonwoo bu Wonwoo ise dikkatli olmam lazım.

Min Jae:

- Yoona hoşgeldin.

Wonwoo bana bakıyordu. Bana doğru geldi.

- Hoşgeldin. Özlettin kendini.

- Evet ya. N-Nasılsın Wonwoo?

- İyiyim Yoona sen?

- Ben iyiyim. Ben bir uğrayayım demiştim. Artık gideyim. Görüşürüz .

Wonwoo ben giderken kolumdan tuttu.

- Yoona biraz daha kalsana.

- Wonwoo isterdim ama annem ile yemek yiyeceğiz.

- Peki. Görüşürüz.

Evden çıktım. Wonwoo'nun kötü bir insan olduğunu hiç düşünmedim. Bu Wonwoo olmasının imkanı yok. Yoksa anlardım. O sırada arkamdan bir ses duydum.

- Yoona bekle!

Wonwoo buraya doğru koşuyordu. Yanıma geldi.

- Ne oldu Wonwoo?

- Bende gidecektim dedim ki seninle beraber gidelim.

- Wonwoo sen hala beni seviyor musun?

Gülümsedi.

- Herhalde Yoona. Senin Joon Seo'yu sevdiğini biliyorum.

- O nereden çıktı! Bir kere ben onu asla sevmem.

Bir yandan da hayatımı 2. Defa kurtardı.

- Kesin. Neyse bende yemek yemek için restauranta gidiyorum.  Seni davet edecektim ama sen annemle yiyeceğiz deyince.