CHAPTER 25:THE REAL

7.4K 120 9
                                    

 Sorry for the typo error hehe..

PHOEBE POV

Akalain mo yun, mabibigyan pala ako ng chance na magpaliwanag. Anyway explain ko lang kung anong nangyari way back in America.

FLASHBACK:

Nakaupo lang ako dito sa playground malapit sa house naming. Nagmumuni-muni dahil pinipilit ako ng parents ko sumang-ayon sa arrange marriage. Syempre hindi ako pumayag. Dumating kami dito sa America when I was 10 years old dahil sa business ng parents ko naka-base dito kaya kami na ng mother ko ang lumipat dito para makasama naming ang father ko at magkakasama na kami.

At first, super shock ako sa bagong environment aside from the fact na tahimik kasi akong tao at iba kasi ang behavior ng mga tao dito compare sa Pilipinas. Ok back to the present, ayaw kong pumayag dahil hello? I’m just 18 years old and I’m still enjoying my life now. Saka I don’t know my soon-to-be husband, malay ko ba kung chaka yun although sabi nina mom and dad na gwapo daw, still ayoko malay ko kung di ko sya magustuhan. We’re now in 20th century bakit may arranged marriage pa db? Kahit ilang beses na nila pinaliwanag na for business daw. The heck! I don’t care about that, I have my own life, I want my life to be what I want it to be.

                Biglang tumunog cellphone with a text from my dad “You come here now, they already here. Don’t be selfish, it’s for your future hija” The heck! Seriously, my future? How come?! So I head back to our house, when I open the gate our guards already waiting for me and I’m sure they signal to my dad that I’m already here. My life is a suck!

                Yun ang naisip ko nung hindi ko pa sya nakaka-usap at nakikilala. He is Vince my future husband (Wow, tanggap ko agad, wag kayong maingay pero crush ko sya kasi kaya bigla akong napapayag sa wedding).

“Phoebe, are you sure about the wedding? I mean if it’s ok with you?” gentleman nyang tanong sa akin.

“At first, I don’t really like. Like duh? Were in 20th century and still arranged marriange is not in our generation but if it’s about the future of both family why not. I hope you will not give me a headache since you a chick magnet” natatawa kong paliwanag sa kanya.

“What? Me, chick magnet? No, I’m just polite to girls who approach me nut I’m not a playboy or chickboy. I’m loyal” sabay kindat sa akin kaya namula ako at sya naman napangiti.

“Oh kumpare tignan mo naman they are really for each other” sabi ng daddy ni Vince

“Oo nga, hindi ako mag-aalala sap ag-iiwanan ko sa prinsesa naming” sagot naman ng daddy ko.

After a year ginanap ang kasal namin and during the preparation start din ng getting to know each other at dating namin ni Vince.  Habang naglalakad ako sa papunta sa kanya nakangiti lang ako dahil alam ko sa sarili ko na minamahal ko na sya at nararamdaman ko din na minamahal na din nya ako kahit wala pang words mula sa amin. During the vow dun namin naamin sa isa’t – isa ang nararamdaman naming. We’re so happy because I’m lucky to have this man beside me for the rest our life.

“I love you sweety” he said while looking at me

“I love you too sweety” I answer him with the same look.

Then we kissed each other for the first time since we met, it’s magical. Hindi pa namin marerealize na nasa harap kami ng maraming tao kung hindi pa sila pumalakpak.

Tumingin kami sa kanilang lahat na nakangiti.

Sa loob ng 2 years masaya namin kami sa aming pagsasama, kung may away man kami hindi namin yun pinapalipas ng isang araw. Kahit sino may kasalanan halos lagi kaming sabay na nag-sorry at yun maayos na ang problema.

Mr. Hot ArrogantTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon