When I Fall In Love

Chapter 3

Nagising siya kinabukasan nang may marinig siyang ingay sa ibaba ng bahay. Tiningnan niya ang alarm clock niya. Maaga pa naman para maghanda ang mama niya sa pagsimba. Bakit parang ang ingay-ingay na sa ibaba?

Nang pumanaog siya ay nagulat na lamang siya nang makita si Daniel na nakaupo sa sofa ng sala nila.

"Hi Kath!" bati nito sa kanya.

"O, DJ! Ba't andito ka?" tanong niya dito. Malapad ang ngiti nito habang tinitingnan siya nito mula ulo hanggang paa. Doon lang niya na-realize na hindi pala siya nakapag-ayos nang lumabas siya ng kwarto kaya marahil ay magulo pa ang buhok niya at may muta pa siya sa mata. Na-conscious tuloy siya sa hitsura niya, lalo na't iba ang tingin na ipinupukol sa kanya ni Daniel.

"Ba't ganyan ka makatingin?" dinaan nalang niya sa inis ang pagtanong dito. Ayaw niyang mahalata nito ang uneasiness niya at pag-iinit ng pisngi niya.

"Wala. Maganda ka pala kapag bagong gising 'no?" ngiting sabi nito.

"Uy, Daniel. Maaga pa. Hindi pa ako ready sa kagagohan mo."

Ngumiti lang ito. Halatang natuwa sa reaksiyon niya.

"Hmp! Makaalis na nga!" Umagang-umaga, iniinis ako.

Pumasok siya sa kusina nila at nadatnan ang mama niya na naghahanda ng almusal nila.

"Kath, sino ba ang gwapong iyan sa sala natin? Nanliligaw sa iyo? O boyfriend mo na?" tanong ng mama niya habang binubuhusan ng orange juice ang isang baso.

"Ma, kaibigan ko lang siya. Kapitbahay nga lang natin siya, eh. Nakatira siya sa bahay na nasa tapat ng bahay natin. At boyfriend siya ni Julia, kaya lang, naghiwalay na sila."

"Oh. Inagaw mo?" Nakabahid ang pilyang ngiti ng mama niya.

"Ma!" Pasaway talaga itong mama ko.

"O siya, ibigay mo na ito sa kanya at samahan siya doon. Ako na lang ang bahalang mag-asikaso dito. Baka mainip 'yon, maghanap pa ng iba," sabi ng mama niya sabay abot ng baso.

Tumawa nalang siya. Kitang-kita talaga kung saan siya nagmana. Tumungo nalang siya sa sala at nakita si Daniel na tumitingin sa isa sa family album nila. Nilapitan niya ito at ibinigay ang baso ng juice.

"Salamat," anito nang kinuha ang baso mula sa kanya. Kinuha niya ang family album at nakita ang picture niya noong bata pa siya na naliligong nakahubad. Namula agad ang kanyang mga pisngi. Nakakahiya!

"Ang cute mo diyan," natatawang sabi nito.

Mas pinamulahan pa ang kanyang pisngi sa sinabi nito. "Huwag kang magpatawa, DJ."

"Hindi talaga. Ang cute mo diyan."

Hindi na niya alam kung gaano na kapula ang mga pisngi niya dahil tumawa ito ng malakas.

"Ba't ka tumatawa diyan?" inis na tanong niya dito.

"Nahihiya ka kasi. Hindi ako sanay na nahihiya ka sa harap ko. Nasanay lang akong nahihiya ka kapag kaharap mo si Enrique." Panay pa rin ang tawa nito.

"Hindi ako nahihiya."

"Sus. Aminin mo na kasi."

"Hindi nga, ang kulit mo."

"Huwag ka nang mahiya. Marami na akong nakitang mga ganyan."

Nanlaki ang kanyang mga mata. Ibig sabihin ba nito, hindi na ito - ? Ohmyghad!

"Hoy, huwag kang mag-isip ng kung anu-ano diyan. Ang ibig kong sabihin, marami na akong mga pinsan na may mga asawa't anak na, at sa tuwing dadalaw ako sa kanila, may mga panahon na nasasaksihan ko ang mga anak nilang naliligo sa labas ng bahay na nakahubad. Katulad ng ito."